Παιδεία παιδεύει ...τέκνα!

Κάθε Κυριακή πρωί έχω την "πολυτέλεια" να φτιάχνω τον καφέ μου και στο γραφείο, με λίγη ησυχία παραπάνω, να διαβάζω τις εφημερίδες ηλεκτρονικά. Προτιμώ την αρθρογραφία αγαπημένων μου προσώπων, όπως αυτή της Έλενας Ακρίτα. Που είναι μάνα και ανησυχεί, όπως όλες οι μάνες άλλωστε, για την μόρφωση του παιδιού της. Εγώ δεν είμαι πατέρας ακόμα, αλλά λατρεύω τα παιδιά. Και νοιώθω πόσο πολίτιμα εφόδια πρέπει να πάρει ένα παιδί στο μεγάλωμά του, που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τη ζωή.

Μάθε, παιδί μου, γράματα κι ...άστα (να πάνε)...

Στα χρόνια μας δεν θα μπω στη διαδικασία να σου πω ότι κάποιο παιδί πρέπει να βγάλει πανεπιστήμιο για να σταδιοδρομίσει στην Ελλάδα. Έχει προχωρήσει τόοοσο πολύ η τεχνολογία που δεν τόχεις σε τίποτα να με πάρεις με ιντερνετικές πετριές... Κι έχω δει, επίσης, επιστήμονα να τηλίγει σουβλάκια με το πτυχίο του...
Γιατί στην Ελλάδα του σήμερα, όπως λέει και η Έλενα, η δωρεάν παιδεία μεταφράζεται σε "δεν υπάρχει φράγκο".
'Αρα, κάθε παιδί πια, αγοράζει την μόρφωσή του και τον "Γολγοθά" του μαζί.

Καθότι σε ένα αχταρμά το παιδί έχει να τροφοδοτήσει το παιδικό του μυαλό με πληροφορίες από τα παλιά χρόνια μέχρι και της μεταπολίτευσης τα χρόνια που, ως γνωστόν, πουλήθηκαν απο τα λαμόγια του σήμερα.
Έχει να "διανύσει αποστάσεις" από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 μέχρι την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφού, προηγουμένως κάνει στάση σε Σούλι, Μεσολόγγι, Μανιάκι, Ιταλούς, Γερμανούς, Κατοχή... Τετρακόσια χρόνια "σκλαβιά και φυλακή" σαν το "γύρω του κόσμου σε 80 μέρες"... Έτσι ξεπετιέται η ιστορία σε ένα βιβλίο της δημόσιας -λέμε τώρα και καμμιά βλακία να περάσει η ώρα- παιδείας...
Κι αυτά, μη έχοντας τι άλλο να κάνουν, τα μαθαίνουν παπαγαλία για να περάσουν τη χρονιά όπως όπως... Δεν αφομιώνουν, δεν έχουν καταστάλαγμα, δεν έχουν το νόημα...
Θα θυμάσαι φαντάζομαι όταν ρώτησα παιδιά σε παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ, "τι συνέβει τότε ώστε εμείς να το γιορτάζουμε με αυτόν τον τρόπο σήμερα"τι μου απάντησαν όλα εκτός από ένα που ήξερε... Εκεί φτάσαμε...
Κι έχει πληρώσει ο γονιός ένα "σκατό" ευρώ στα φροντηστήρια για συμπλήρωμμα μόρφωσης...
Όπου το ...ωράριο έρχεται να ροκανίσει την παιδικότητά του κι αυτό, από αντίδραση, περνά στη δράση της άρνησης να "στρατευτεί" με τις ορέξεις των ηλιθίων.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα -ομολογουμένως- "ειδυλλιακό" ( χα χα) περιβάλλον όπου οι τοίχοι και τα ταβάνια στάζουν ..."ζωή"!!!
Η υγρασία, φίλε μου, που καταντούν τα ντουβάρια "κεφαλογραβιέρα με όλα τα λυπαρά της" στα περισσότερα σχολεία είναι η ντροπή της ...στέπας!!!
Τα λάπτοπ τους μάραναν και οι φωτογραφίες, για επικοινωνιακούς λόγους, με τους εκάστε ιθύνοντες να χαριεντίζονται στις κάμερες... Σε ποιό, αλήθεια, ηλιακό σύστημα ζουν αυτοί οι άνθρωποι;

Έχεις και την εμμονή του γονιού να πάρει το παιδί του "άριστα" με μια παιδεία που παιδεύει ...τέκνα!
Ας ελπίσω πως τα πράγματα θ΄αλλάξουν προς το καλύτερο, γιατί είμαι άνθρωπος με θετική σκέψη...

Θα αλλάξουν , όμως;

Τώρα τα μέτρα, γιατί αύριο έχει "δάκρυα για την Ηλέκτρα"

Ένα γκολ, ενός δευτερολέπτου ευτυχίας...

Όλα τ΄άλλα είναι για ...πέτρες!

Ναι, το εθνικό μας συγκρότημα έχασε από την ομάδα της Αργεντινής και του Μαραντόνα, με σκόρ 0-2!
Ναι, νοιώθεις βαθυά πληγωμενος που, μέσα στην καντίφλα που μας δέρνει, δεν έχεις στον αντίποδα και τα 2 δευτερόλεπτα ευτυχίας που σου αναλογούν...
Όχι όμως, αυτό που σκέφτεται το... σατανικό σου μυαλό, ότι δηλαδή χάσαμε και αυτό ήταν δάκτυλος ΔουΝουΤουνιστών!
Ίσα ίσα που η κυβέρνηση έβλεπε και... βλέπει το Μουντιάλ σεντόνι που, με αυτό, σκεπάζει τις "υπόγιες διαδρομές" της...
Σου λέει, την ώρα που αυτοί θα παθιάζονται με γκολ, πίτσες και μπήρες, "εμείς, με την ησυχία μας θα τους την κάτσουμε τη βάρκα"...
Σου λέει επίσης, "περνάμε ΤΩΡΑ τα σχέδια ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ "ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥΣ" ΤΗΣ, καθότι τον Σεπτέμβρη θα είναι αργά μεσάνυχτα"...
Σου λέει και το άλλο... Μες στο ντάλα μεσημέρι, των 40 βαθμών και της λυποθυμίας, το αρθριτικό και η χολιστερίνη θέλει τον ίσκιο και τον ύπνο τους επίσης...
Και βλέπουν την απεργία σαν τον " κύκλο των χαμένων ποιητών"!

Τώρα τα μέτρα... Τώρα... Γιατί αύριο έχει "δάκρυα για την Ηλέκτρα"...
Τώρα που μας πιέζει η θεία-τρόικα και τα τρελά "αγόρια" απ΄το μακρινό ΔουΝουΤου...

Η Αργεντινή, που κύρηξε πτώχευση το 2001, εννέα χρόνια μετά δείχνει τα "δόντια" της στους δανειστές της. Οι σχέσεις τους είναι σε... κρίση, με το Μπουένος Άϊρες να κατηγορεί τους ΔουΝουΤουνίτες για το ρόλο που έπαιξαν, με αποτέλεσμα να διαγραφεί χρέος της προς το ΔΝΤ, ύψους 9,5 δισ. δολαρίων...
'Οταν φτάσει η στιγμή να το κάνει η Ελλάδα αυτό, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, οι "βασανιστές" μας δεν θα υπάρχουν. Γιατί έτσι είναι η ζωή... Τα πάντα αλλάζουν... Οι "μπουνιές" τα νομοσχέδια, όμως, αφήνουν σημάδια που δεν θα σβήσουν ποτέ...

Τους βλέπω τώρα από την τηλεόραση με το ύφος Μινωτή - Παξινού κι ένα Όσκαρ το έχω εύκαιρο να τους το δώσω...

"Πρόεδρε (της Δημοκρατίας) είμαι σε δύσκολη θέση και πονάω που τους πονάω", λέει ο Αντρίκος , του Λοβέρδου ο γιος και ο Γιώργος, ο γιος του Ανδρέα (αυτός ντε που είπε το αμίμητο "Τσοβόλα δώστα ΟΛΑ"), απειλεί Θεούς και βο(υ)λευτές του πως αν δεν κάνουν μόκο για τα μέτρα θα "πάμε σε εκλογές"...
Τρελό έχεις τον βο(υ)λευτή να τρέχει, Νοέμβρη μήνα, να ζητιανεύει από τους ψηφοφόρους του ...επανεκλογή; Θα αφήσει ο Άδωνις της Μανωλίδου, την υπεράσπιση της Βουγιουκλάκη- φο και του dancing with the stars, για να πάει για "πουρνάρια"...
Είσαι καλά;

'Οσο, σε αυτόν τον τόπο να έχουν ακριβύνει ακόμη και οι πέτρες, μερικές σε σχήμα φιρικιού τη δουλειά τους θα την κάνουν... Θα είναι η μόνη φορά που ο Έλληνας, θα ευχαριστηθεί τον "δανεισμό" του... Αρκεί να εκτονωθεί και να βγάλει το άχτι του πάνω σ΄αυτόν που τον έφερε σε μαύρο χάλι...

Χτες κόψανε της κυρά βασιλικής το ΕΚΑΣ από την σύνταξη, γιατί (λέει), σύμφωνα με την δήλωση εφορίας του 2008, το ετήσιο εισόδημά της ξεπερνούσε κατά ...5 ευρώ το προβλεπόμενο για ...ΕΚΑΣ!...
Μια πέτρα μωρέ δεν σου βρίσκεται να σου σύρω πρώτος το "χορό";

Γράμμα προς την Μαριγώ, του Λαιμού και του Πατίτσα

Μαριγώ λένε και μια θεία μου στο χωριό...

Κυρα Μαριγώ,

εύχομαι το γράμα μου, κατ΄αρχήν, να σε εύρει καθότι τώρα με τις απεργίες και τις μίζες που περνούν πάνω από τα κεφάλια μας είναι κομματάκι δύσκολο και κατά δεύτερον, να σε εύρει καλά. Το αυτό επιθυμώ και δι ημάς...

Συγχώρα μου τον ενικό, διότι δεν θέλω επ ουδενί να καταπατήσω την έννοια του λογότυπού μου και όπου με αυτόν έρχομαι πιο κοντά με τους αναγνώστες μου.

Δεν ξέρω, αν ξέρεις... Ο Γιώργος, αφού πήρε την πρωθυπουργία, ανήγγειλε από το Καστελόριζο πως ήμαστε πια "Βασιλάκης Καΐλας" και "κλοτσοσκούφι"...
Όοοχι, εκείνος αρνήθηκε τον ταλαίπωρο ρόλο του Λαυρέντη Διανέλου, του φτωχού πατέρα που λέει κάθε τόσο "έχει ο Θεός".
Ξερείς γιατί Μαριγώ; Γιατί κι Εκείνος πια δεν έχει...

Τα πήρε όλα ο Άκης, ο Τάσος, ο Θόδωρος και τόσοι άλλοι που τόσα χρόνια είχαν γίνει ένα με το μέλι...
Μελώθηκαν οι μπαγάσηδες, οι άρρωστοι με την εξουσία...
Κι ο Θεός, μεγάλη η χάρη Του, μας έδωσε μια μούντζα δια χειρός ΔουΝουΤουνίτη.
Ο κόσμος, μήνες τώρα, είναι κάτω από της σκέπη αυτής της μούντζας και περιμένει την "εκτέλεση"...
Οι από πάνω, με τα ψιλόλιγνα αγόρια, αυτά με τις τσάντες στον ώμο που κάθε πρωί τρώνε τυρόπιτες σε γνωστό τυροπιτάδικο και κρυφά τον... "αγλέγουρα", καταστρώνουν το σχέδιο στο "θάνατο του εμποράκου"...

Η γενιά των 700 έγινε πια γενιά των 590 και κάτι ψιλά...

Ο επιχειρηματίας και ο βιομήχανος, με τις ευλογίες κηβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, εύκολα θα κλοτσά από την "παράγκα" του τον φτωχό πλην τίμιο βιοπαλεστή...
Κι ο βιοπαλεστής "Καΐλας", με τους μόλωπες απ΄την κλοτσιά, θα λέει τον πόνο του στη άρρωστη μητέρα "Ελένη Ζαφειρίου"...

Σε νοιώθω Μαριγώ, του Λαιμού και του Πατίτσα, είσαι έτοιμη να ξελιγωθείς στα γέλια με τις παρομοιώσεις μου. Όμως προσπαθώ να σου δώσω να καταλάβεις -εύπεπτα- τον γολγοθά που σέρνει ένα ολόκληρος λαός για τα ...σιάτικα των άλλων!
Αυτών των άλλων που, πάνω τους, εναπόθεσε τα όνειρά του και του τα εφιάλτωσαν...

Διακόσια δισεκατομμύρια υπολογίζονται οι μίζες και η εξεταστική βρήκε μόλις... 200 χιλιάρικα...
Σε ...κακό δρόμο βρισκόμαστε, όσο κι αν ο Γιώργος -για επικοινωνιακούς λόγους- λέει πως το θυρίο που βρυχάτε "θα μας πάρει με τις πέτρες"...

Αυτοκριτική και αυτογνωσία μαζί...

Και με τις πέτρες να τους πάρει κανείς, τα λεφτά δεν γυρίζουν...
Οι μιζαδώροι κρύβονται πίσω από κωδικούς και οι πράξεις τους πίσω από ένα ...blanco...
Ποιον να βάλεις φυλακή; Το... blanco που σκεπάζει τις λαμογές δισεκατομμυρίων;

Κι έρχεσαι κι εσύ, με τέτοιο καιρό, να μου ρίξεις τις γυροβολιές σου πάνω στην ιστορία μου...

Και μετά, ως άλλη αλαφροΐσκιωτη μαντάν Σουσού, για το σάλο που ξέσπασες να μου πεις το αμίμητο: "Πηγαίνετε στις ψυχοθεραπείες, στα group therapy. Εγώ δεν είμαι ψυχολόγος. Πηγαίνετε να ρωτήσετε τους ειδικούς, τους ψυχιάτρους, τον κ. Στεφανή".
Μαριγώ, τί να σου πω. Κρίμα το λαϊκό σου όνομα...
Μαριγώ λένε και μια θεία μου στο χωριό, πούχει φιλότιμο και μπέσα ίσα με την περιουσία σου και κάτι ψιλά...
Πούχει 5 χιλιάρικα σε ελληνική τράπεζα -όσα δηλαδή έδωσε ο γιος σου στο Βενιζέλο για δωρεά- ώστε να τη θάψουν τα παιδιά της όταν πεθάνει κι όχι σε ...ξένες τράπεζες, αν με πιάνεις τι εννοώ...

Που βοηθά τον τόπο της, με τον τρόπο της, όσο κι αν ζορίζεται στα δύσκολα.

Αυτή, Μαριγώ, είναι βέρα ελληνίδα. Που γνώρισε πολέμους, δυστυχίες κι επέζησε να σε δει πάνω στο "Αβέρωφ" με το νέο σου λίφτινγκ που, παρεπιπτόντως, σου πέτυχε...

Άλλοοος με το... θωρηκτόοοο μουουου...

Οι... πέτρες του σκανδάλου, το ζέυγος Λ. Πατίτσα-Μ. Χρουσαλά

Δεν φτάνει που τα έχεις παίξει, μαζί κι εγώ με τα όσα συμβαίνουν -έχασε και η Εθνική μας παρηγορία στο πρώτο ματς του Μουντιάλ- σου σκάει και το σκάνδαλο με το θωρηκτό Αβέρωφ που το χρησιμοποίησαν για καρσιλαμάδες και άλλα μοντελοτσιφτετελέ στο μεταγαμήλιο πάρτυ της Μαριέττας Χρουσαλά και του πλουσίου Λεό Πατίτσα...

Καρσιλαμάδες και μοντελοτσιφτετέλια στο Θωρηκτό, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, παρουσία ναυαρχούκων...

Την ξεφτίλα την τρως θες δε θες, με το έτσι θέλω, χωρίς να αρθρώσεις κουβέντα...
Η επίδειξη ισχύος επιβάλει ένα παιχνίδι εντυπώσεων δίχως όρια και φραγμούς. Παντρέυτηκε ο Λεό την τηλεπαρουσιάστρια, την πρώην Σταρ Ελλάς, πρώην μοντέλο κι εκείνος έπρεπε να το διατυμπανήσει με κάθε τρόπο...

Μετά τα πάρτι στο «Island» και τον «Αστέρα» σειρά για το ζεύγος Λεό Πατίτσα και Μαριέττας Χρουσαλά είχε το θρυλικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που παραχωρήθηκε τιμής ένεκεν από το Πολεμικό Ναυτικό στον εφοπλιστή και το οποίο για μια νύχτα μετατράπηκε από ιστορικό σύμβολο σε κλαμπ, επιβεβαιώνοντας ότι κάποιοι δεν σέβονται τίποτα και μπορούν να ξεφτιλίσουν τα πάντα!
Η κυρία Μαριγώ Λαιμού-Πατίτσα έσυρε πρώτη το χορό συνεπικουρούμενη από τον γιό, τη νύφη της και άλλους καλεσμένους, στην πίστα που είχε στηθεί στο κατάστρωμα του θωρηκτού, ενώ τα φωτορυθμικά φώτιζαν όλο το πλοίο. Οι καρσιλαμάδες, τα νησιώτικα και τα τσιφτετέλια αντικατέστησαν όχι και τόσο κομψά τις lounge και jazz μελωδίες που κυριαρχούσαν μέχρι κάποια ώρα στο πάρτι, το οποίο έφτασε στο τέλος του λίγο πριν τις μιάμιση το βράδυ της περασμένης Πέμπτης.

Η... «τιμωρία», βέβαια, μοιάζει να αφορά μόνο το διευθυντή του πλοίου μουσείου, Αρχιπλοίαρχο Ε. Γαβαλά , αλλά παραμένει κρίσιμο το ερώτημα:
Ποιοι αξιωματικοί από την ηγεσία του ΓΕΝ συναίνεσαν να γίνει το πάρτι πάνω στο θωρηκτό Αβέρωφ και κυρίως ποιες εγγυήσεις έλαβαν ότι η δεξίωση θα γίνει σε κόσμιο πλαίσιο, τέτοιο που να ταιριάζει στην ιστορική βαρύτητα του χώρου;

Ένα ερώτημα που ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ...

Και η Ελενίτσα στο "Αβερωφ", 14 χρόνια πριν...

Τo έχει η ..μοίρα του ιστορικού θωρηκτού να "πέφτει" θύμα των ορέξεων επίδοξων επιδειξιομανών. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το ΓΕΝ δίνει την δυνατότητα -με άδεια- για τηλεοπτικό νταβαντούρι και σε εκδήλωση που δεν αρμόζει στην μεγάλη ιστορία του.
Με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1996, η Ελένη Μενεγάκη και το επιτελείο της είχε κάνει εκπομπή. Και αναρωτιέσαι... Μα τόοοσοοο ηλίθιοι είναι αυτοί εκεί, οι από πάνω, που το δίνουν όπου κι όπου και μετά κάνουν τις πάτιες και ζητούν να ...χαμηλώσουν οι τόνοι!...
Τόσο γελίοι πια...

*Το συγκλονιστικό ρεπορτάζ έφερε στη δημοσιότητα η Κυριακάτικη έκδοση "Πρώτο Θέμα" απ΄οπου και οι αποκλειστικές φωτογραφίες...

υστερόγραφο: Με ένόχλησε πολύ η αντιμετώπηση που είχε η Μαριέτα από τις πρώην τηλεοπτικές φίλες της στο ΑLTER... Όλες από το πρωί κατέβαζαν μαύρα κανταΐφια και έβγαζαν χολές για την παλαι ποτέ επιστήθια.

Έχω ζήζει τον πόνο πισώπλατης τηλεοπτικής μαχαιριάς και νοιώθω τι μπορεί...να νοιώθει τώρα...

'Αστο, πονάει, άστο...

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2010: Αρχίζει το ματς, ερήμωσαν οι δρόμοι...

*Στον πύργο του Άϊφελ έχει στηθεί γιγαντοθόνη για του φίλους τους Μουντιάλ.

*Ουρουγουάη -Γαλλία 0-0

*Φαντασμαγορική η τελετή έναρξης που κράτησε 40 λεπτά, χωρίς την παρουσία του ιστορικού Μαντέλα που έχασε την δισεγγονή του σε τροχαίο.

Ο πρώτος καύσωνας είπε να μας κάνει τη ...χάρη και μέσα στο Σαββατοκύριακο θα κάνει δειλά δειλά την εμφάνισή του, όπου στα μέσα της εβδομάδας θα μας χορέψει κι ένα "τσάμικο" αφού σκέφτεται να χτυπήσει πάνω από 37 β Κελσίου...
Δεν έχεις παρά να πάρεις την παρέα σου και μέσα στο Σαββατοκύριακο να κάνεις -αν δεν τόχεις κάνει ήδη- το πρώτο σου μπάνιο.

Μουντιάλ 2010

Στο μεταξύ, το Μουντιάλ άρχισε να καρδιοχτυπά το ποδοσφαιρόφιλο κοινό στο οποίο σημαιοφόρος της Ελλάδας, στην τελετή έναρξης, ήταν ο 16χρονος Σερραίος Γιώργος Τουρλιάδης...
Οπότε, μπάνιο και τηλεόραση θα σε χαλαρώσουν από την πρέσσα που βρίσκεσαι μετά από όλα αυτά που στρογγυλοκάθησαν απρόσκλητα στην καθημερινότητά σου...

Βάλε στοίχημα, κάλεσε φίλους, παράγγειλε πίτσες, μπύρες και καλή κουβέντα στρώσε...

Αφέσου στη παραζάλη που σου προσφέρει το θέαμα που λατρεύεις...

Και για να σε διευκολύνω στα προγνωστικά σού δίνω τη δημοσκόπηση του πρακτορείου Reuters, στην οποία έλαβαν μέρος περισσότεροι από 12.000 ποδοσφαιρόφιλοι από 23 χώρες, όπου η Βραζιλία συγκέντρωσε το 31% των προτιμήσεων για την κατάκτηση του τροπαίου, ενώ οι ερωτηθέντες δεν έδωσαν τύχη στη Νότια Αφρική όσον αφορά την πρόκρισή της στον τελικό της 11ης Ιουλίου. Ως πιθανότερη δεύτερη φιναλίστ έμφανίζεται η Γερμανία με ποσοστό 11%.

Όπως και νάχει, ζήσε τις στιγμές του Μουντιάλ μέχρι το τέλος του...

Το άγχος του αύριο μπορεί να περιμένει...
Αν και δεν είναι ...απαραίτητο... να επιστρέψει ξανά...

Ο φωτισμένος κύριος Α. Βουτσινάς "έφυγε"...

* Ο Κώστας με τον Ανδρέα, την Τάνια (Καψάλη), τον Κωνσταντίνο (Καζάκο) και την κυρία Καρίνα Χατζησάββας

Η είδηση του θανάτου του αγαπημένου σκηνοθέτη (και όχι μόνο) Ανδρέα Βουτσινά δεν με "ξάφνιασε". Όσοι τον αγάπησαν πραγματικά, τον τελευταίο καιρό, είχαν στη σκέψη τους την ιδέα μιας λυτρωτικής λύσης στο βάσανό του. Αυτός ο φωτισμένος άνθρωπος πονούσε πολύ, μετά από μία επέμβαση στο πόδι. Νοσηλευόταν στην ενταντική μονάδα του νοσοσομείου "Ερυθρός Σταυρός", επειδή ο οργανισμός του είχε καταπονηθεί και από ένα ατύχημα στα 79 του χρόνια.
"Έφυγε" από τη ζωή στις 9 το πρωί της Τρίτης.

Αυτός ο κοσμογυρισμένος, λαμπερός άνθρωπος, έδινε απλόχειρα τη σοφία του χωρίς περικοπές...

Το θλιβερό γεγονός, που βύθισε στο πένθος τους θεατρόφιλους, με "βρήκε" στο γραφείο να ψάχνω φωτογραφίες από τα παλιά...

Πάγωσα...

Στις επόμενες της σειράς βρήκα μία, στις τόσες, όπου ο Ανδρέας στηρίζεται στον ώμο μου κι αυτό διότι δεν ήθελε να φαίνεται το μπαστούνι που κρατούσε, ύστερα από ένα βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη λίγα χρόνια πριν...

Αν και ήταν ταλαιπωρημένος από την κατάσταση της υγείας του, κυριολεκτικά, σύρθηκε μέχρι την ομαδική έκθεση που δημιούργησα, με την φίλη μου ηθοποιό Τάνια Καψάλη, για φιλανθρωπικό σκοπό... Τα χρήματα της δημοπράτησης των έργων θα πήγαιναν για το "Σπίτι των Αστέγων" του Δήμου Αθαιναίων...
Και ο Ανδρέας ήθελε να συμβάλει με αυτόν τον τρόπο, όπου και ο γιος του, Μάριος, συμμετείχε με έργα δικά του σε αυτόν τον όμορφο σκοπό...

Γλυκός, λαλίστατος, μου έδινε συμβουλές στα ΠΑΝΤΑ...
Λοιπόν, το ...μυστικό για να μπω στην καρδιά του το είχα βρει και δεν το είχα καταλάβει...
Κι αυτός ο κοσμογυρισμένος, λαμπερός άνθρωπος, έδινε απλόχειρα τη σοφία του χωρίς περικοπές...

Τον έβλεπα στην Θεσσαλονική, στην Επίδαυρο (όπου, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία, η τέφρα του θα πεταχτεί πάνω από το θέατρο "για να ...φτερνίζονται οι...ατάλαντοι"!), στο Ηρώδειο... Παντού...

Και πάντα κάναμε την ίδια κίνηση όταν πρωτογνωριστήκαμε...

Ο Ανδρέας ίσως "έφυγε" για να μη δει τα χειρότερα που περιμένουν όλους εμάς που μένουμε πίσω...

Σπούδασε υποκριτική και ενδυματολογία στο Old Vic και στην Σχολή Δραματικής Τέχνης και Τραγουδιού του W. Douglas. Φοίτησε στη Σχολή του L. Strassberg και το 1957 έγινε μέλος του Actors' Studios.

Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 130 παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου στο Λονδίνο, στον Καναδά, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και την Ελλάδα. Έχει συνεργαστεί με διεθνούς φήμης ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων η Φαίη Ντάναγουέι, την Τζέιν Φόντα, τον Ουόρεν Μπίτι, τη Φανί Αρντάν, την Ειρήνη Παπά και άλλους, σκηνοθέτησε επίσης στο Μπροντγουέι, την Κομεντί Φρανσέζ, το Θέατρο του Πήτερ Μπρουκ.

Συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Εθνικό Θέατρο, την Πειραματική Σχολή της Τέχνης, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, το Θεσσαλικό Θέατρο και πολλούς θιάσους του ελευθέρου θεάτρου.

Έχει παίξει στον κινηματογράφο σε ταινίες του Μελ Μπρουκς, Ζιλ Ντασέν και Λυκ Μπεσόν.

Τέλος έχει τιμηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση με δύο ύψιστες τιμητικές διακρίσεις. Τελευταία του σκηνοθεσία στο θέατρο είναι το έργο του Τζορτζ Μπερνάρ Σο «Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν» που ανέβηκε το περασμένο χειμώνα στη σκηνή του θεάτρου «Ορφέας».

Καλό ταξίδι, Ανδρέα.

Περιμένω το σχόλιό σου ΕΔΩ...

Το ΔΝΤ και στην τηλεόραση;

Με ένα διάστρεμα στο πόδι και σπασμένο αγγείο στο κάτω μέρος του, κάθε είδηση που μου έρχεται μ΄ενοχλεί πιο πολύ. Γι αυτό και έχω καθυστερήσει την επικοινωνία μου μαζί σου. Πονάω πολύ και το μολύβι αρνείται να καταλήξει σε σωστή φράση.

Του χρόνου τα πράγματα στην ΤV θα αλλάξουν...

Με ενοχλεί και η τηλεόραση, που δεν μου δίνει την δυνατότητα να γίνω θεατής της. Που δεν την έχει βρει ακόμη η κρίση, αλλά αυτή έχει τη δική της κρίση. Που το πρωί θα σου δώσει την είδηση της καταστροφής με μωβ -κατά προτίμηση- γραβάτα ή κοραλί -λόγω καλοκαιριού- κραγιόν που σκοτώνει. Στο δεκατιανό θα σου ρίξει μια πλατινέ ρίζα που ξεφιλίζει περιοδικά και μαγειρεύει, σου ερμηνεύει τ΄άστρα και κουτσομπολεύει... Γύρω στο μεσημέρι θα σου συνεχίσει το κουτσομπολιό, θα σε ξεμυαλίσει με ειρωνικές υπάρξεις που ΟΟΟΛΛΛΑΑΑ τα ξέρουν και θα σε "αποτελειώσει"... Κι εκεί που λες "Τετέλεσθε", δεν υπάρχει παρακάτω... σου έχει απογευματινή αποχαύνωση... Με χαζές ειδήσεις και κουλά, πλασάροντας μεγαλοπρεπώς τις νέες τάσεις της μόδας πάνω στους "τραλαλά τραλαλό" πρωταγωνιστές της. Ο ...τρόμος στα μάτια σου επιστρέφει με τις ειδήσεις των 8. Για μια ώρα περίπου ζεις την κόλαση του Δάντη (όχι του Χρήστου) κι αναρωτιέσαι αν ζεις το σήμερα δίχως αύριο... Στις 9 έχεις, για να ξεσκάσεις στην καντίφλα που ζεις, εναλλακτικές "διασκέδασης". Αμέ... "Μια νύφη για το γιο μου", "αγρότης μόνος ψάχνει", "Εφιάλτης, στη κουζίνα" (με νέα μπινελίκια) και... και...και...

Έτσι όπως το σκέφτομαι, στον πόνο μου πάνω, το... ΔΝΤ θα ήταν χρήσιμο και ή... ΜΟΝΟ στην τηλεόραση που έχει πάρει την κάτω βόλτα, καιρό τώρα...

Δεν θα είχε μείνει εξτέισον για εξτέισον... Τότε θα έβλεπες την ασχήμια της άβαφη...

Το λένε και ...αναλυτές του είδους. Η τηλεόραση φέτος είναι φτωχή... υποστηρίζουν και άνθρωποι που την υπηρετούν.
Μία κυρία στη λαϊκή, τις προάλλες και σε ενα ξέσπασμά της, είπε: "Τους βλέπω όλους αυτούς και μου κάνουν την πείνα μου πιο μεγάλη. Κι αυτοί οι γυρολόγοι που πάνε από κανάλι σε κανάλι, γονείς δεν έχουν; Δεν τους αναζητάει κανείς; Ου να μου χαθούν οι ξερόλες... Ρεμάλια είναι"...

Ως ένα βαθμό, έχει δίκιο. Επειδή το "ποίημα" το ζω εκ των έσω... μερικοί δεν έχουν καταλάβει ΑΚΟΜΗ το βαθμό της ζημιάς στην Ελλάδα. "Αδελφίζονται" όπως πριν την κρίση - ποιά κρίση;
Και "λικνίζονται" μπροστά στην είδηση του ...αφρού - ποιά είδηση;

Πιστεύω πως την επόμενη σεζόν τα πράγματα στην τηλεόραση θα αλλάξουν. Ή, τουλάχιστον, αυτό θέλω...
Γιατί θα πρέπει να αποκτήσουμε έναν "φίλο" που να κατανοεί και να είναι χρήσιμος. Που να λέει μονο αλήθειες... Που να μην είναι φερέφωνο του άλλου... Που να μην αποπροσανατολίζει... Που να είναι για σένα... Για μένα... Για όλους...
Που να τον βλέπω και να μου θυμίζει εμάς...

Το θέμα σηκώνει πολύ νερό. Το ξέρω πως το έπιασα "απαλά"... Ίσως γιατί την αγαπώ και δεν μου αρέσει εκεί που την έχουν καταλήξει...

Έχω ένα τριήμερο μπροστά μου να ξεκουράσω τον πόνο του ποδιού μου..

Αν και τα κακαριστά γελάκια της Νανάς Δούκα από το ΑLTER δεν μου αφήνουν άλλα περιθώρια υπομονής να αντέξω ...

Λέω να κλείσω την τηλεόραση...

Θα βγω στο μπαλκόνι για ένα καφέ και ένα τσιγάρο...