Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Μετά το Πάσχα το ...σούβλισμα απ' τους "γυφτοχαρατζήδες" νέας γενιάς.


Διανύεις την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών.
Σε περιμένουν νέα αιματηρά μέτρα, μετά την Ανάσταση που σιγά μην έρθει να πληρώσει και φόρο, για να ξοφλήσεις τους δανιστές τους. Εσύ που, από τις πράξεις αυτών που σε κυβερνούν, κάτάντησες το μεγάλο "λαμόγιο" κι αυτοί "Αθανασίες του Αιγάλεω". Σου πλάνεψαν την πίστη απ΄το μπαλκόνι της ...λαγνίας, φωνάζοντας "ψήφισέ με για καλύτερες μέρες". Για να βολέψουν τον κώλο τους σε θέση.

..."Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους"...

Και σου εφιάλτωσαν τ΄όνειρο...

Το "υφασματάκι", με τους καιρούς, ξέφτισε...
Τώρα τους έχεις, από το πρωί μέχρι το βράδυ, σε απ΄ευθείας σύνδεση να σου τάζουν έξοδο από την κρίση.
Δεν διστάζουν οι αξιοθρήνητοι να βγουν σε οποιοδήποτε πρόγραμμα, ακόμη και σε τηλεμάρκετιγκ, για να σου δηλώσουν την παρουσία τους...
Να ουρλιάζουν σαν τα σκηλιά κι εσύ να μην έχεις εναλλακτική προγράμματος να δεις.
Κλείνεις την τηλεόραση...
Να γλυτώσεις...
Αμ δε...
Εχεις ...μύνημα στο κινητό σου που σε καλεί να τον ...χειροκροτήσεις σε ομιλία του...
Κι αναρωτιέσαι. Που στο διάλο βρήκε τον αριθμό του κινητού σου ο "Αθανασία(ς) του Αιγάλεω"...
Πετάει κάτω από την πόρτα σου την ύπαρξή του σε φέϊγ βολάν.
Είσαι εγκλωβισμένος φίλε... "Παραδώσου" και απόλαυσε τον ...βιασμό που σου "προσφέρει" ο ανίκανος!
Κι η τηλεόραση;
Σε κουφαίνει να σε πείσει ό,τι τους λένε για να σε ...πείσουν!
Το παιχνίδι είναι στημένο... Πουλημένο άγρια...

Σιγά μη σου λέω καινούργια πράγματα...
Βγαίνουν, ευτυχώς πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, επιστήμονες, ο μεγάλος Μίκης και μιλούν για "πραξηκόπημα"... Κι ενώ ξέρεις πως σε βουλιάζουν, εκείνοι σου τάζουν "Σταύρωση" αξέχαστη...

Μας πρόδωσαν φίλε. Ξέρεις γιατί;

Γιατί, αυτή η χώρα, ανέκαθεν είχε μια μεγάλη πρωτιά στους "παπατζήδες"...
Το 1896, 115 χρόνια πίσω και στην πρώτη χρεωκοπία της Ελλάδας, ο κοσμοκαλόγηρος Αλέξανδρος Παπανδιαμάντης αναθεμάτιζε τους τότε κυβερνώντες που κατάστρεψαν το έθνος, με λόγια βαρυά...

Ο Παπαδιαμάντης έγραψε:

"Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια», δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, ον ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει την φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού...

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθοράν, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας".


Η επιτυχία του Ολυμπιονίκη Σπύρου Λούη ξεχνιέται, όταν το 1897 χάνει η Ελλάδα τον πόλεμο με την Τουρκία. Η ήττα αυτή φέρνει για πρώτη φορά στη χώρα μας το ΔΝΤ εκείνης της εποχής, δηλαδή τον ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος). Λίγα χρόνια αργότερα, το 1932 και ενώ το ταμείο είναι μείον, ο υπουργός Οικονομικών Π. Πρωτοπαπαδάκης κάνει μία παγκόσμια πατέντα εσωτερικού δανεισμού.
Στην εκπομπή "Η Μηχανή του Χρόνου" καταγράφονται τα δραματικά γεγονότα της πολύπαθης χώρας. "Κόβει το χαρτονόμισμα στα δύο ο Πρωτοπαπαδάκης και κρατά το μισό για τις ανάγκες του κράτους. Η δραχμή διχοτομείται και η χώρα αποφεύγει προσωρινά τη χρεωκοπία.
Η Μικρασία όμως, θα χαθεί και χιλιάδες πρόσφυγες θα αναζητήσουν καταφύγιο στην Ελλάδα, που αναζητά και παίρνει οικονομική στήριξη από την Κοινωνία των Εθνών. Το 1929 το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης καταρρέει. Το αμερικανικό κραχ λειτουργεί σαν ντόμινο που παρασύρει τις οικονομίες όλων των χωρών.
Η ανίσχυρη οικονομικά Ελλάδα θα βιώσει τα αποτελέσματα της κρίσης δύο χρόνια αργότερα. Το 1932, ο Βενιζέλος σε μία απέλπιδα προσπάθεια για νέα δάνεια, θα αναζητήσει την στήριξη των Ευρωπαίων, οι οποίοι όμως, θα του γυρίσουν την πλάτη. Έτσι, την άνοιξη του 1932 η χώρα οδηγείται σε στάση πληρωμών.
Τα αποτελέσματα στην κοινωνική και πολιτική ζωή είναι ολέθρια. Η ανεργία και η ανέχεια σε συνδυασμό με την παράλογη αύξηση στις τιμές βασικών προϊόντων βγάζουν τους πολίτες στους δρόμους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι βλέπουν τους μισθούς τους να ψαλιδίζονται.
Ο αρχιεπίσκοπος τίθεται επικεφαλής μιας κίνησης προκειμένου να συγκεντρωθεί χρυσός στην Τράπεζα της Ελλάδος. Καλεί τους πολίτες να προσφέρουν βέρες και άλλα τιμαλφή. Μερικοί έβγαλαν ακόμα και τα χρυσά δόντια τους".

Χρεωκοπία επί Τρικούπη, Πτώχευση επί Βενιζέλου...
H ιστορία επαναλαμβάνεται στις μέρες μας.. Κυρίως αυτή των αξιών!!!
Καλό Πάσχα...
όσο σου επιτρέπει η αντοχή σου!

vloutis1@otenet.gr