Προκρίθηκε και θα λάβει μέρος, τελικά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
Λονδίνου. Πολλοί είναι εκείνοι που λένε πως αυτό δεν είναι δίκαιο και
άλλοι πάλι χειροκροτούν την θέλησή του για ισότητα! Την πρώτη φορά, ήταν σαν παιδί που του έκαναν το μεγαλύτερο δώρο. Κάπως
έτσι αντιμετώπισε ο Οσκαρ Πιστόριους τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο
πρωτάθλημα του Νταεγού. Εκεί όπου το περασμένο καλοκαίρι έγινε ο πρώτος
με προσθετικά μέλη που τρέχει δίπλα σε αρτιμελείς αθλητές. Δεν αρκέστηκε σε αυτό όμως. Και από πέρυσι ονειρευόταν να το επαναλάβει
στο Λονδίνο. Ονειρο το οποίο πια θα πραγματοποιήσει. Σε αγώνες στη Ν.
Αφρική ο Πιστόριους σημείωσε 45.20 στα 400 μ., πιάνοντας το υψηλό όριο
για τους Ολυμπιακούς αγώνες. «Είμαι απίστευτα ενθουσιασμένος. Είναι
τεράστια στιγμή για εμένα και
προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω!», παραδέχθηκε ο Πιστόριους. Στο Νταεγού
έφτασε στον ημιτελικό των 400 μ., ενώ ήταν και μέλος της ομάδας της Ν.
Αφρικής στα 4Χ400 μέτρα.Ο Πιστόριους θα τα βάλει τώρα με αρτημελείς
συναδέλφους του στο Λονδίνο με στόχο το ολυμπιακό μετάλλιο...
Το Λονδίνο τον περιμένει...
Στα 26 του χρόνια θα εκπροσωπήσει τη χώρα του τόσο
στα 400μ. όσο και στα 4χ400μ. και θα γίνει ο πρώτος αθλητής με αναπηρία
που λαμβάνει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες!
Ο τέσερεις φορές Παραολυμπιονίκης στο Πεκίνο αν και έχει συναντήσει πολλά εμπόδια στο δρόμο του, αφού αρκετοί είναι
εκείνοι που λένε ότι δεν μπορεί να λάβει μέρος και στις δύο
διοργανώσεις, εκείνος έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, επιβεβαιώνοντας το
σχετικό όριο για την πρόκριση στα 400μ. Στο πλαίσιο του εθνικού
πρωταθλήματος ο Πιστόριους κάλυψε την απόσταση σε 45 δευτερόλεπτα και 20
εκατοστά, δηλαδή 10 εκατοστά λιγότερα από το κριτήριο που έχει θέσει η
IAAF κι ενώ το ατομικό του ρεκόρ είναι 45.07 από το περασμένο καλοκαίρι
σε αγώνες στην Ιταλία.
«Ο γρηγορότερος άνθρωπος χωρίς πόδια», μια ιστορία για… Όσκαρ! «Δεν
είσαι άνθρωπος με ειδικές ανάγκες εξαιτίας των ειδικών αναγκών που
έχεις. Είσαι ικανός από τις ικανότητες που έχεις...»
Η ζωή έπαιξε παράξενο παιχνίδι στον Όσκαρ Πιστόριους, όμως εκείνος
δεν παραδόθηκε στιγμή στις ορέξεις της. Τι και αν δεν στάθηκε ποτέ στα
πόδια του, με χαραγμένες στην καρδιά του τις 19 αυτές λέξεις, τα «έβαλε»
με τον… άνεμο και έθεσε σκοπό της ζωής του να τον φθάσει, τρέχοντας όλο
και πιο γρήγορα…
Στους 11 μόλις μήνες ζωής του πλήρωσε την απάνθρωπη δίκη της γέννησης
του, καθώς η απουσία περόνης και στα δύο του πόδια, ανάγκασε τους
γιατρούς να τα ακρωτηριάσουν από το γόνατο και κάτω, αντικαθιστώντας τα
με τεχνητά άκρα. Δεν του ακρωτηρίασαν ωστόσο τη θέληση για ζωή και την
ατέρμονη δύναμη της ψυχής του, η οποία τον οδήγησε να ασχοληθεί με το
ράγκμπι, το τένις και το πόλο, μέχρι που ένας σοβαρός τραυματισμός στο
γόνατο δοκίμασε και πάλι τις απύθμενες αντοχές του.
Ο Πιστόριους, ποτίζοντας το δέντρο της προσμονής με ελπίδα, βγήκε για
μία ακόμα φορά νικητής και θέλησε να τα «βάλει» με έναν πιο δύσκολο
αντίπαλο. Την ίδια τη φύση και να διεκδικήσει όλα όσα του στέρησε από τη
μέρα που είδε το πρώτο φως ενός πιο «σκοτεινού» ήλιου…
Δεν άργησε η μέρα έτσι που θα κατέρριπτε το ένα παγκόσμιο ρεκόρ μετά
το άλλο (100, 200 και 400 μέτρα στην κατηγορία Τ44 για αθλητές με
αναπηρία) και θα γινόταν ο «γρηγορότερος άνθρωπος χωρίς πόδια». Παρά το
γεγονός όμως ότι στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο άγγιξε τον
ουρανό με τρία χρυσά στα τρία αγωνίσματα που έλαβε μέρος, τα όνειρα του
Νοτιοαφρικανού έφθαναν ακόμα ψηλότερα.
Κάθε που καταβυθιζόταν βλέπεις σε αυτά, την ώρα που έτρεχε, γύρναγε
το κεφάλι και στη διπλανή διαδρομή έβλεπε έναν αρτιμελή αθλητή…
Όταν ο Πιστόριους ωστόσο γνωστοποίησε τις προθέσεις του, αντί για
στήριξη, επικρίθηκε σκληρά! Οι εντυπωσιακοί του χρόνοι ανησύχησαν
πολλούς, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στους κύκλους του κλασικού
αθλητισμού.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν υπέρμαχοι της άποψης πως τα τεχνητά
μέλη τύπου Cheetah Flex-Foot, τα οποία είναι κατασκευασμένα από
ανθρακονήματα και χρησιμοποιεί ο Πιστόριους για να τρέχει, του
προσφέρουν μεγαλύτερο διασκελισμό, και επομένως σοβαρό πλεονέκτημα
έναντι των συναθλητών του. Οι σύμβουλοι μάλιστα της Διεθνούς Ομοσπονδίας
Στίβου (IAAF), δε δίστασαν να τα χαρακτηρίσουν ως ένα είδος
«ντοπαρίσματος», το οποίο του χάρισε τη δεύτερη θέση στους αγώνες Golden
League της Ρώμης το 2007…
Το Νοέμβριο του 2007 έτσι ο Πιστόριους κλήθηκε να πάρει μέρος στις
έρευνες του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, προκειμένου να διαπιστωθεί αν
όντως έχει κάποιο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του. Τα αποτελέσματα
δικαίωσαν τους επικριτές του δείχνοντας ότι χρειάζεται περίπου 25%
λιγότερη ενέργεια για να κινηθεί στην ίδια ταχύτητα με έναν αρτιμελή
σπρίντερ.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν τον Ιανουάριο του 2008, η IAAF να του
απαγορέψει ρητά να κυνηγήσει το όνειρό του, ωστόσο ο Πιστόριους δεν θα
μπορούσε να το βάλει ποτέ κάτω. Με δική του πρωτοβουλία συμμετείχε σε
νέες έρευνες στο Πανεπιστήμιο Ράις του Χιούστον και τα νέα αποτελέσματα
του άνοιξαν το δρόμο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
Πεκίνο το 2008!
Η προσφυγή του στο CAS οδήγησε στην αναίρεση της απόφασης της IAAF
καθώς το εργαστήριο της Κολωνίας μέτρησε μόνο τη μέγιστη ταχύτητα στην
ευθεία, χωρίς να υπολογίσει τις αντικειμενικές δυσκολίες που
αντιμετωπίζει ο Πιστόριους στην εκκίνηση ή στις στροφές, αλλά και λόγω
των εκάστοτε καιρικών συνθηκών.
Η τύχη όμως θα γυρίσει για μία ακόμα φορά την πλάτη στον «Blade
runner» (από την ομώνυμη ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ λόγω των λεπίδων που
χρησιμοποιεί όταν τρέχει) καθώς δεν θα πιάσει το υψηλό όριο πρόκρισης
για μόλις 0,7 δευτ., ενώ δεν επιλέχτηκε στην ομάδα σκυταλοδρομίας της
Νοτίου Αφρικής.
Παρόλα αυτά το μεγαλείο του θα αποτυπωθεί με τον πιο εμφατικό τρόπο
για μία ακόμα φορά, όταν ερωτηθείς αν θα δεχόταν ενδεχόμενη wild card
της IAAF, απάντησε αφοπλιστικά: «Δεν νομίζω ότι θα δεχόμουν, θέλω να
προκριθώ με την αξία μου»...
Και το έκανε αφού φέτος στη Νταεγού, όπου αγωνίστηκε ως ίσος απέναντι
στους αρτιμελείς αντιπάλους του, κατάφερε να πάρει την πρόκριση για το
Λονδίνο!
Ο Πιστόριους έτσι, στα 26 του χρόνια θα εκπροσωπήσει τη χώρα του τόσο
στα 400μ. όσο και στα 4χ400μ. και θα γίνει ο πρώτος αθλητής με αναπηρία
που λαμβάνει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες!
Και ποιος ξέρει; Ίσως δούμε την «Αθλητική Προσωπικότητα του 2007»,
όπως τον ανέδειξαν οι αθλητικοί συντάκτες του BBC, και τρίτο άνθρωπο με
τη μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή στην κατηγορία «Ήρωες και Πρωτοπόροι»
της λίστας του περιοδικού Times το 2008, κάπου εκεί στο βάθρο. Γιατί
τίποτα δεν μοιάζει αδύνατο για κάποιον που αψηφάει τα ανθρώπινα όρια,
ορίζοντας δικά του…
«Μπορώ να κάνω τα πάντα μέσω αυτού που μου δίνει δύναμη!», είχε
γράψει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Φιλισταίους και ο Όσκαρ
Πιστόριους - ο οποίος ανάγκασε τον Έρικ Ουέινχεμαχερ (που κατάφερε να
σκαρφαλώσει τυφλός στην κορυφή του Έβερεστ) να γράψει ειδική έκθεση για
τον αυτόν, εξηγώντας «πως η αναπηρία μπορεί να γίνει ικανότητα, το
μειονέκτημα - πλεονέκτημα χάρη στη θέληση που μπορεί να πηγάζει μέσα από
την επιθυμία του για να γίνει ο καλύτερος όλων!» - είναι το ζωντανό,
ανατριχιαστικό παράδειγμα…
