Δεν είμαι και πολύ της γιορτής του είδους.Το θεωρώ δεδομένο το γεγονός, όταν λέμε αλήθειες, μεταξύ μας να υπάρχει ο σεβασμός και ο "ενικός".
Όμως 2 χρόνια κλείσαμε γνωριμίας και δεν σου είπα ένα ευχαριστώ.
Στην αρχή σε φοβόμουν. Να το πιστέψεις. Ήταν πρωτόγνωρο για μένα να σου γράφω και να μου απαντάς επώνυμα, αλλά να μη σε βλέπω. Και από την άλλη, πολύ γοητευτικό.
Οι επισκέψεις
, τα μυνήματα και η παρέα μου δίνουν κουράγιο να το συνεχίσω με το ίδιο πάθος όπως είχα στην αρχή.Εδώ μαζί, θα τα λέμε κόντρα στους δίσκολους καιρούς.
Μας αξίζει, αλλώστε...
Σ ευχαριστώ που μπήκες στη ζωή μου, με αυτόν τον όμορφο τρόπο!
(Για καιρό είχα κλείσει τα σχόλια, αφού επικοινωνούμε με e-mail. Σημέρα, στη γιορτή, ότι σκεφτείς γράψε μου...)
Σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι που το βρήκα τυχαία, αλλά πολύ μου άρεσε...
Με την αγάπη μου,
Κώστας
vloutis1@otenet.gr
