Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Μια βραδιά στου Λάκη.

*Πρώτη είδηση στα καλλιτεχνικά ήταν η ομαδικότητα τόσων προσωπικοτήτων, για ένα τέτοιο σκοπό. Το έργο του Κώστα επαινούν πολλοί δημοσιογράφοι...

Ποια τον έσπρωξε στην ...επιτυχία...

Τον πρωτογνώρισα το 1992, σε μια ακόμη προσπάθεια να βοηθήσω οικονομικά άτομα με αναπηρία.
Η Very Special Arts, εταιρεία που βρίσκεται στο πλευρό ειδικών καλλιτεχνών, διοργάνωνε, εκείνη την εποχή, δημοπρασία με μάσκες που κατασκεύασαν τυφλοί συνάνθρωποί μας και τις οποίες μετά ζωγράφισαν 162 προσωπικοτητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Φαντάσου, από Οδυσσέα Ελύτη, μέχρι Βαγγέλη Παπαθανασίου...
Στην αίθουσα Γλυπτών του Ωδείου Αθηνών όπου πραγματοποιήθηκε η Δημοπρασία αγάπης, "κονταροχτυπήθηκα" με τον Θόδωρο Κατσανέβα για να ανεβάσω την τιμή πώλησης της μάσκας που δημιούργησε ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος. Τελικά κατοχυρώθηκε σε μένα. Η κίνησή μου αυτή ήταν για να δώσω αξία σε ένα επάγγελμα (του στιχουργού) που είναι "ο τελευταίος τροχός της αμάξης" στο τραγούδι.
Είχα, τότε, αναλάβει το δύσκολο έργο και της διαφήμισης.
Το σημαντικότερο, να μάθουν όλοι το σπουδαίο έργο των ανθρώπων μέσα στην εταιρεία. Και βέβαια, να δοθεί μία μουσικοχορευτική παράσταση με τον τίτλο "μάσκες", όπου στο show αυτό θα χόρευαν ανάπηροι χορευτές, αλλά και... κωφάλαλοι... Δεν μπορώ να σου μεταφέρω με λόγια θέαμα και συγκίνηση!
Μαζί μου, ο Λάκης Λαζόπουλος στην παρουσίαση της βραδιάς...

Για την πρώτη συνάντησή μας είχα γράψει και δυο τρεις αράδες, χωρίς σχεδιασμό (κάνε κλικ ε δ ώ...)
Με τα χρόνια και με τις αλλαγές του τηλεοπτικού καιρού, δεν ξέρω πως, αλλά ΠΑΝΤΑ έπαιρνα το μέρος του. Δεν με ενδιέφερε αν, μέσα από τη δουλειά του, έγινε πλούσιος... Δεν με ενδιέφερε αν όντας βολεψάκιας υπερασπιζόταν τον αδύναμο, για χάρη της τηλεθέασης... Αν πέρναγε τα καλοκαίρια του σε κότερα. Με ενδιέφερε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να με ενδιαφέρει, ότι ανοίγει το στόμα του και λέει αυτα που θέλω να πω ΕΓΩ κι ΕΣΥ!!!

Που δίνει διάσταση στην αγωνία των πολλών για το αύριο και την μεγεθύνει στην τηλεόραση, μπας και ξυπνήσει συνειδήσεις, που δεν...

Κάποτε ήμασταν μια παρέα μεγάλη όταν άρχισε να μας λέει ποιος τον έσπρωξε στην ...επιτυχία!
Πήγε, λοιπόν, στο θέατρο όπου πρωταγωνίστρια ήταν η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, για να περάσει από... casting. Ανεβαίνει στη σκηνή και η Παπακωνσταντίνου ούτε που προσέχει το στιγμιότυπο. Αντιθέτως, συνεχίζει να έχει συζήτηση με τους ανθρώπους του θεάτρου. Γύρισε μόνο όταν άκουσε τον τελευταίο διάλογο του Λαζόπουλου με άλλον ηθοποιό που έλεγε:
Ηθοποιός: "Το ξέρεις πως η γυναίκα σου βάφεται"; Κι εκείνος: "Αλήθεια; Τι χρώμα;", παίρνοντας ένα τέτοιο ύφος που έκανε την Παπακωνσταντίνου να αναρωτιέται ποιος είναι αυτός ο ...καινούργιος και τους παρευρισκόμενους να έχουν, κυριολεκτικά, λυθεί από τα γέλια! Αλλά κι εμείς με την περιγραφή του στην παρέα...

Δεν μπορείς να φανταστείς τις Τρίτες τον πανζουρλισμό, που ως γνωστόν γίνεται της "Τρίτης", μέσα και έξω από το στούντιο. Ένα αδιαχώρητο πανδαιμόνιο... Και μια ατέλειωτη γιορτή χωρίς περικοπές!

Έτσι ήταν κι αυτή η Τρίτη που πέρασε.
Μια ακόμη Τρίτη που οι... ειδήμονες της πρωινομεσημεριανοαπογευματοβραδινής ζώνης θα την περάσουν "γενεές δεκατέσσερις" για να καταλήξουν πως ήταν... πετυχημένη!

vloutis1@otenet.gr