Αναπηρία: ε, και...

* Ο Κώστας Βλουτής στην εκπομπή του "Ο Ει-δικός μας Κόσμος" οργανώνει πάρτυ με τους πρώτους επίσημους αθλητές, που πήραν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα και επέστρεψαν ΟΛΟΙ με διακρίσεις. Ο Δημήτρης Κωνσταντάγκας (όρθιος, αριστερά) έφερε το 1ο χρυσό μετάλλιο, για την Ελλάδα, στο στίβο. Γονατιστός, ο Κωνσταντίνος Φύκας που τον έχουν αποκαλέσει ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, "Ποπόφ της σύγχρονης κολύμβησης". Ακόμη, ο Χρήστος Αγγουράκης (βετεράνος των Αγώνων), οΣτέφανος Αναργύρου (χρυσό στο στίβο, 2000), Χρήστος Ταμπαξής, Γεράσιμος Βρυώνης, Γιώργος Καραμηνάς...

Οι δυνατοί αυτής της γης...

Του Κώστα Βλουτή στην εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος"

Στα 650 εκατομμύρια έχει ανέλθει ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες είναι ανάμεσα στους πιο φτωχούς και η ζωή τους είναι γεμάτη εμπόδια και στερήσεις. Στα φτωχά στρώματα, το ποσοστό των αναπήρων ξεπερνά το 20%, ενώ οι άνεργοι στον πλανήτη είναι 390 εκατομμύρια άτομα περίπου, δηλαδή ποσοστό 80%.

* Ο Κώστας Βλουτής και ο σκηνοθέτης Αντώνης Παπαδόπουλος, με τον παραολυμπιονή κολύμβησης, Χρήστο Ταμπαξή.
Κάθε 3η Δεκέμβρη, παράγοντες στις μεγαλοστομίες τους, υπόσχονται «ένα κράτος δικαιοσύνης» για τα άτομα αυτά και κάθε φορά «δεσμεύονται» να ενισχύσουν τις δομές του κοινωνικού κράτους, ενώ θέτουν θέμα εγγύησης ώστε κάθε ανάπηρος ξεχωριστά, αλλά και το ίδιο το αναπηρικό κίνημα, να ελπίζει με τη σιγουριά για ένα καλύτερο αύριο.
Ωστόσο, στην Ελλάδα παρατηρούνται φαινόμενα επιδείνωσης της θέσης, των ανθρώπων που… «γιορτάζουμε» σήμερα και στο χώρο της μέριμνας αλλά και της πρόνοιας ο ρυθμός βελτίωσης θυμίζει βηματισμό χελώνας.
Στη χώρα μας δεν υπάρχει ακριβής αριθμός των αναπήρων. Κάθε προσπάθεια απογραφής τους πέφτει στο κενό, διότι δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή και η εγγύηση που θα εξοστρακίσει τον φόβο τους.
Συλλέγουμε στοιχεία και ξέρουμε ότι στο 10% του γενικού πληθυσμού υπάρχει η ευαίσθητη αυτή κοινωνία. Και κάθε χρόνο στον πληθυσμό της προστίθενται άλλα 4.000 άτομα που καθίστανται παραπληγικά από τροχαία ατυχήματα, λόγω έλλειψης προσπάθειας της ζωής τους.
Η σύμπνοια, η προκατάληψη, ο οίκτος και η φιλανθρωπία, είναι οι λέξεις που περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα ΑμΕΑ από την ελληνική κοινωνία. Η κρατική μηχανή, στο θέμα των αναπήρων θέλει… «σέρβις» για να μπορέσει να μειώσει το ποσοστό 80% (επί του ειδικού πληθυσμού) που θεωρεί ότι οι συνθήκες ζωής των αναπήρων είναι οι χειρότερες στην Ελλάδα σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ε.Ε.
Οι γυναίκες ΑμΕΑ, στο 46,8%, αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα και υφίστανται πολλές διακρίσεις σε αντίθεση με τους άντρες
Παρήγορα είναι τα ποσοστά, όσο αφορά την συναναστροφή αρτιμελούς με ανάπηρο (77% απάντησαν «ναι» σε έρευνα), ενώ 70,9% αυτών που έχουν κάνει παρέα με ΑμΕΑ είπε πως άλλαξε τη γνώμη του θετικά για τις ικανότητές τους.
Αν αρχίσει κάθε υπεύθυνος να αντιμετωπίζει τον ανάπηρο όπως και ο απλός πολίτης τότε το μέλλον τους θα γίνει καλύτερο.
Τότε θα πάψει να ασκείται «κοινωνική πολιτική από τους Αυτιά, Παπαδάκη και των υπολοίπων που μπαίνουν στη λογική να αντικαταστήσουν το σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος». Αυτό το λένε οι ίδιοι και καταλήγουν: «Η 3 Δεκέμβρη είναι αφιερωμένη σε μας; Ε, και…».

...Διότι ΔΕΝ πρέπει να τους θυμόμαστε κάθε 3η Δεκέμβρη...