Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Για τον Αλέξη, τα παιδιά γράφουν...



Στη μνήμη του "μέλλοντος"...
Σήμερα συμπληρώνονονται 2 χρόνια από τον άδικο χαμό του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου...
Δύο χρόνια μετά, η Ελλάδα μνημονεύεται και η νεολαία σκέφτεται να μεταναστεύσει...
Τα χρόνια περνάνε και κανείς από αυτούς που "έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι" δεν αντιλαμβάνεται τον παλμό και την σκέψη του μέλλοντος...

Έψαξα να βρω στο αρχείο μου κάτι που να με συγκινεί τούτη τη μέρα μνήνης αυτού του παιδιού που έφυγε νωρίς... και νομίζω πως το βρήκα.
Διαβάζω ξανά τις σκέψεις των φίλων του Αλέξη σε ένα συγκινητικό γράμμα που δεν αφήνουν, τα ίδια τα παιδιά να κιτρινίσει, όπως είναι η μοίρα του "παρελθοντος"...

Διάβασε:

Επιστολή των φίλων του Αλέξη


ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι».

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ.
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ.

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ.

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και

περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε.
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Πού είναι οι γονείς;

Πού είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω:

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα.
ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.


Κανένα σχόλιο. Μόνο σιωπή και περισυλλογή...