Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ, ο νέος "τσολιάς" της μνημονιακής πολιτικής

Έχουμε πρωθυπουργό. 'Εχουμε κυβέρνηση. Έχουμε και υπουργούς που, πριν λάβουν θέσεις "μάχης", κάθονταν σε αναμένα κάρβουνα ώσπου να ανακοινωθεί το όνομά τους στη νέα σύνθεση της "ομάδας" Παπαδήμου...
Έχουμε και ευχές από το εξωτερικό για τον νέο μας "τσολιά" της μνημονιακής πολιτικής, μόνιμη και σταθερή, στην καρδιά, το μυαλό και κυρίως, στην εκφορά του λόγου... Ποιός είναι, όμως, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός που μας προέκυψε με την

σύμπραξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ;

Η έξοδος του πρώην τραπεζίτη και νυν πρωθυπουργού, κυρίου Λ. Παπαδήμου, από το Προεδρικό Μέγαρο
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...
Εφιαλτικά τα όσα γράφονται για το πρόσωπο και τη δράση του μη πολιτικού που ανέλαβε το "τιμόνι" της χώρας, στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της

Η
Καγκελάριος
της Γερμανίας, Άνκελα Μέρκελ, τρίβει τα χέρια της.
Ο πλανητάρχης, Μπάρακ Ομπάμα, τον καλωσορίζει...
Σειέται η υδρόγειος, σου λέω...

Κι αυτό, διότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι καθόλου τυχαίος.
Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Gommission (Τριμερής Επιτροπή).
Γράφει σε άρθρο του, ο κος Γιώργος Βασσάλος:
"Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν, στη 10ετία του ΄70, εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών, από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως στόχο των περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση των εταιρειών αυτών.
Ιδού τί λέγεται, για το λόμπι αυτό, από την Αυτραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder:
"Η Trilateral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίον δίκτυα εταιριών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιροπή δημιουργήθηκε για να "διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική" σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές.
Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή, δημιούργησε μία έκθεση με τίτλο "Η Κρίση της Δημοκρατίας". Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington.

Ο κύριος Λουκάς Παπδήμος χειροκροτεί, στο πλευρό του κυρίου Κώστα Σημίτη, την είσοδο του ευρώ στην ελληνική πραγματικότητα

Η έκθεση διαπίστωνε ότι "κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία".
Η έκθεση είπε, επίση, ότι "χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιρισμού της δημοκρατίας" και ακόμη ότι " η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων".
Ιδού λοιπόν η ομάδα πίεσης της οποίας είναι, μέχρι σήμερα, μέλος ο κύριος Παπαδήμος και της οποίας ακριβώς την ιδρυτική αποστολή έρχεται να εκπληρώσει στην Ελλάδα να επιβάλλει την απάθεια στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται ενάντια στα άδικα μέτρα και να "μετριάσει" το δικαίωμά του να διαλέγει ποιόν θα τον κυβερνήσει.

... Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι, επίσης, ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστοτικού κεφαλαίου.
Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ.
Την πολιτική θέση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ.
Αποτελεί, λοιπόν, δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμια τραπεζικής elit και αυτή κυρίως αντιλαμβάνεται ως την "μητέρα-πατρίδα" του.

...Βασική αποστολή του Λουκά Παπαδήμου είναι να επιβάλλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει την εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (Βλέπε task forst) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείρηση του τραπεζικού συστήματος απευθειας από την τρόικα, κθώς και το αποικιακό σχέδιο "ΗΛΙΟΣ" με το οποίο ξένε πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού"...

Μια γεύση του του τί προτίθεται να κάνει, στο χρονικό διάστημα της πρωθυπουργικής θητείας του χωρίς σαφή χρονικό ορίζοντα, ο κος Λ. Παπαδήμος, πήραμε από τις δηλώσεις του έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, αμέσως μετά την εκλογή του, όχι απευθείας από το λαό, αλλά από την συγκατοίκηση τριών κομμάτων στην εξουσία για τη "σωτηρία" της χώρας...

Είναι σαφές, πλέον, πως ο εντολοδόχος πρωθυπουργός είναι το νέο "χαράτσι" που καλείται να πληρώσει ο ελληνικός λαός...

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...

Το πολιτικό "τέλος" και του τελευταίου Παπανδρέου.

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου περπατά στους δρόμους μεταξύ Μέγαρου Μαξίμου και Προεδρικού, μετρώντας τις τελευταίες ώρες, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Σε λίγους μήνες θα τεθεί και θέμα για την προεδρεία του κόμματος όπου ηγείται... Τις διαδικασίες θα τις κινήσουν όσοι τον "λάτρεψαν για να τον μισούν" μέσα στο
ΠΑΣΟΚ. Οι πολιτικές ενέργειές του είναι έτοιμες να περάσουν στην ιστορία.

ΓΙΩΡΓΟΣ . ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
πρωθυπουργος της Ελλάδας
6 Νοεμβρίου 2009 - 9 Νοεμβρίου 2011

Από την Προεδρία της Δημοκρατίας, δόθηκε η ανακοίνωση:
"Υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κου Κάρολου Παπούλια, συναντήθηκαν σήμερα ο πρωθυπουργός, κος Γ. Παπανδρέου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κος Αντώνης Σαμαράς και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γ. Καρατζαφέρης.
Στη σύσκεψη αυτή επιβεβαιώθηκε το πλαίσιο αρχών που διατυπώθηκε στη συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών που παρέστησαν στη σύσκεψη της 6ης Νοεμβρίου 2011. Συμφωνήθηκε ότι το έργο της νέας κυβέρνησης είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011 και η εφαρμογή οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατόπιν προτάσεων των πολιτικών αρχηγών που παρευρέθησαν στη σύσκεψη, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον κο Λουκά Παπαδήμο. Η ορκωμοσία της κυβέρνησης θα γίνει αύριο Παρασκευή, στις 14:00".
Λίγη ώρα αργότερα, είχαμε και τις πρώτες δηλώσεις του εντολοδόχου πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου:
"Η τιμή είναι μεγάλη και η ευθύνη που αναλαμβάνω είναι μεγαλύτερη. Δεν είμαι πολιτικός, αλλά έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο τμήμα της επαγγελματικής μου ζωής στην άσκηση οικονομικής πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Αποδέχτηκα την εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας επειδή πιστεύω ότι όλοι πρέπει να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης και την ανόρθωση της οικονομίας. Η πορεία δεν θα είναι εύκολη, αλλά τα προβλήματα είμαι πεπεισμένος ότι θα επιλυθούν ταχύτερα, με μικρότερο κόστος και αποτελεσματικότερα αν υπάρχει ενότητα, συνεννόηση και σύνεση. Η συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ αποτελεί εγγύηση νομισματικής σταθερότητας. Είναι συντελεστής οικονομικής ευημερίας. Η συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ θα διευκολύνει την ανάπτυξη".
Είχε προηγηθεί και το "αποχαιρετιστήριο" διάγγελμά του κου Γ. Παπανδρέου, που επισφράγιζε και το "τέλος" της θητείας του, στο πρωθυπουργικό θώκο.
"Σήμερα παρά τις διαφορές μας – που είναι υπαρκτές – αναλαμβάνει μία κυβέρνηση που υπερβαίνει κόμματα και προσωπικές προκαταλήψεις",
είπε μεταξύ άλλων, ο μοναδικός εν ενεργεία πρωθυπουργός που έδωσε την θέση του σε άλλον για "να σωθεί η χώρα από τον όλεθρο"...
Με αυτές τις δηλώσεις έκλεισε και τυπικά το κεφάλαιο "Γιώργος Παπανδρέου, πρωθουπουργός της χώρας" που έχει βυδιστεί στο "σκότος" τα δύο τελευταία χρόνια, επειδή είχε την "τυχη" να πέσει στα χέρια του...

Η φράση "λεφτά υπάρχουν" έχει περάσει στην "μαύρη" ιστορία της Ελλάδας και περιμένει τους αναλυτές του μέλλοντος να την αποκωδικοποιήσουν!

Ο Γιώργος Παπανδρέου, στα δύο χρόνια, ένα μήνα και τρεις μέρες της πρωθυπουργίας του, κατάφερε να τον "μισήσει" ο Ελληνικός λαός όσο κανέναν άλλον πολιτικό που κυβέρνησε αυτον τον τόπο, μεταπολιτευτικά τουλάχιστον...

Γεννήθηκε το 1952, στο Σαιν Πωλ της Μινεσότα, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και πολιτογραφήθηκε με το όνομα George Jeffrey Papandreou. Την περίοδο εκείνη ο πατέρας του, ο μετέπειτα πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, κατείχε πανεπιστημιακή έδρα στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα (University of Minnesota). Μητέρα του είναι η Μαργαρίτα Τσαντ, από το Έλμχερστ (Elmhurst) του Ιλινόι (Illinois) των ΗΠΑ. Είναι επίσης εγγονός του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Με αυτή τη βαριά κληρονομιά, ο κύριος Παπανδρέου, ζήτησε την ψήφο του Ελληνικού λαού, με μια κίνηση του χεριού και με μία λέξη, όλο νόημα: "ΠΑΜΕ"...

Σε κύριο άρθρο της, η γαλλόφωνη βελγική εφημερίδα "L'Echo", γράφει: "Ηρωας παρά τη θέλησή του ή παρεξηγημένη ιδιοφυΐα, ο Παπανδρέου έκανε μια τεράστια μπλόφα και κέρδισε". "Μα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;" διερωτάται στη συνέχεια ο συντάκτης του άρθρου. "Ασυγχώρητος αφελής; Κυνικός υπολογιστής; ... Με το ολίσθημά του εξανάγκασε τους μεγάλους ιερείς της Ευρώπης να ''καούν'', προσεγγίζοντας ένα απαγορευμένο θέμα: το ταμπού της εξόδου από το ευρώ έσπασε. Ολίσθημα, όντως;

Δεν θα μάθουμε μάλλον ποτέ τι είχε στον νου του ο Παπανδρέου εκείνη τη Δευτέρα.

Αλλά είτε συνειδητοποίησε είτε όχι τις σεισμικές συνέπειες της εξαγγελίας του, δεν έχει πια μεγάλη σημασία. Απέσπασε μια πολύτιμη πολιτική νίκη. ... Στην παρούσα συγκυρία, το να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου και να υιοθετήσει το σχέδιο λιτότητας ήταν πραγματικό κατόρθωμα. Αλλά, αφού αποκάλυψε το εύρος της δημοσιονομικής τρύπας που είχαν σκάψει οι προκάτοχοί του, αφού εργάστηκε σαν διάολος για να βγει η χώρα του από το χαντάκι, δεν εννοούσε να οδηγηθεί άδοξα προς την έξοδο ...

Τι το καλύτερο από αυτό το αδύνατο δημοψήφισμα, για να ξεπεράσεις τις διαμάχες τακτικής;

Τι το καλύτερο από την απειλή του λαού για να εξαναγκάσει την αντιπολίτευση να συμμαχήσει με το μοναδικό φερέγγυο σχέδιο;".

Στο ίδιο σκεπτικό κινήθηκε και το γερμανικό περιοδικό Stern, που εκτιμά ότι ήταν "νίκη" του Ελληνα πρωθυπουργού η σύμπραξη με την αντιπολίτευση. "Δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη εάν ο Παπανδρέου θα περάσει στην Ιστορία ως ο μεγαλύτερος ερασιτέχνης της πολιτικής ή ως ηρωικός μάρτυρας. Για τη θεωρία του μάρτυρα υπάρχουν πολλά επιχειρήματα, γιατί η στρατηγική-χαρακίρι που ακολούθησε έφερε την αντιπολιτευόμενη Νέα Δημοκρατία, υπό τον πρώην συγκάτοικό του Αντώνη Σαμαρά, να δεσμευτεί για την εκπλήρωση των μέτρων που θα συνοδεύουν το νέο οικονομικό πακέτο. Σίγουρα είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο να φέρνεις όλο τον κόσμο στο χείλος του γκρεμού με αυτόν τον στόχο κατά νου. Αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία για τον Παπανδρέου".

Η ισπανική εφημερίδα "EL PAΙS" με τίτλο: "Ο Γιώργος πρέπει να σκοτώσει τον πατέρα του", βρήκε τρόπο να τα "χώνει" στο πολιτικό παρελθόν ενός πρωθυπουργού που είναι μέρος του τεράστιου προβλήματος και της κατάστασης που έχει περιέλθει η χώρα.
Με το φόβο ότι και η Ισπανία μπορεί να βρεθεί στις δαγκάνες του μηχανισμού που "σώζει χώρες από κατάρευση και ισοπεδώνει λαούς και αξιοπρέπεια" κάνει λογο για το "πελατειακό καθεστώς του πατέρα του" που καλείται ο γιος να το "διαλύσει" και αυτό για τον συγκεκριμένο είναι... πρόκληση!

"Η ιδέα ότι όλοι, ιδιαίτερα οι φίλοι, μπορούν να εξασφαλίσουν μια θέση στο Δημόσιο είναι μία από τις ρίζες αυτής της τραγωδίας", σημειώνει, χαρακτηριστικά, ο αρθρογράφος και συνεχίζει: "Είναι υποχρεωμένος να βάλει τέλος σε αυτό το υπετροφικό κράτος που δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας Παπανδρέου και το οποίο με τόσο ενθουσιασμό κράτησαν ζωντανό οι διάδοχοί του"...
Ο Luis Doncel έγραψε πως "Ο κύριος Παπανδρέου νοιώθει την κοινωνική αναταραχή που έχει φέρει το κόμμα του, πιεσμένος από την Ευρωπαϊκή Ενωση" και 'οτι "ο 'Ελληνας ηγέτης αντιμετωπίζει την πρόκληση της διάλυσης του κράτους πρόνοιας που ιδρύθηκε"΄από τον Ανδρέα...

Στα δύο αυτά χρόνια, από το 2009 μέχρι το 2011, στον αγώνα για άμεση δημοκρατία και στη μάχη των Αγανακτισμένων κατά του Μεσαιωνικού πολιτικού συστήματος, που χτυπά πάντα τους αδύναμους, που τους μεταγάσει σε "συνήθεις ύποπτους" για να πληρώνουν τα σπασμένα της "μικροπολιτικής" τακτικής του, χάσαμε 4 αθώες ψυχές και ένα έμβρυο!

Χάσαμε ανθρώπους που κρεμάστηκαν από τη θηλιά των χρεών τους! Χάσαμε και τα όνειρα που εφιαλτώθηκαν με την κρίση ...αξιών, πρότιστα.

Τώρα ο Γ. Α. Παπανδρέου, περπατά τις τελευταίες ώρες τους χώρου της εξουσίας. Η πένα της Ιστορίας παίρνει θέση...

Κάτι υπόλοιπα μένουν, με τον κομψό, χολυγουντιανής κοπής, πολιτικό...

Τα αλλεπάλληλα λάθη του, απειλούν πια να του στερήσουν εκτός από την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Τον φέρνει σε δυσμενή θέση εν όψη των κομματικών διαδικασιών που πρέπει να κινηθούν αφού, την Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου, λήγει και η θητεία του ως προέδρου του κόμματος.

Σύμφωνα με το καταστατικό που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου τροποποίησε, ο πρόεδρος πρέπει να προκύψει από ψηφοφορία των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, έχει δικαίωμα να παραμείνει στη θέση του προέδρου (από τη στιγμή που δεν είναι πρωθυπουργός) για διάστημα τουλάχιστον 6 μηνών. Και έχει περιθώριο μέσα, σε αυτό το διάστημα, να κινήσει τις όποιες διαδικασίες.

Όπως φαίνεται, σιγά σιγά, γράφεται το πολιτικό "τέλος" και του τελευταίου Παπανδρέου στην Ελλάδα. Μια άλλη εποχή ανατέλλει για το τόπο με την αβεβαιότητα στο μέλλον και μια κρυφή ελπίδα ότι ο Έλληνας μπορεί να ξαναβρεί το δρόμο του.