Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Ζητείται νέος Κολοκοτρώνης, ας είναι και "γκέι"!

'Ένας ...αγράμματος, χωρικός, θα μας σώσει"...

Την ...επιμήκυναν, λοιπόν!
Την έκαναν μεγάλη και με το αζημείωτο, βέβαια!, τη χρονική διάρκεια αποπληρωμής του δανείου.
Κι έχει μια άνοιξη ...δανεική έξω που μου σπάει τα νεύρα. Η γύρι με τρελαίνει, λες και είναι βαλτή, μαζί με όλα τ' άλλα κουλά που ζούμε τελευταία.

Την έχω δει και ...Κολοκοτρώνης, βασταγερός δηλαδή που δεν μασάει, αλλά φοβάμαι να το ...πω ανοιχτά γιατί κάτι πληροφορίες από ιστορικούς λένε πως ο Θόδωρος ήταν "γκέι" και δεν λέει στην εποχή των "ισχνών αγελάδων" κουδούνια "πλουμιστά"...

*Τα ρούχα και η περικεφαλαία του ήρωα, Θόδωρου Κολοκοτρώνη.


Άσε που ο άλλος Θεόδωρος, ο "άτυχος" κλοιρονόμος των 58 ακίνητων και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, μιλά για τον Θόδωρο και τ΄άλλα παιδιά της επανάστασης του ΄21 με απαξία: "'Ενα μάτσο αδαείς χωρικοί ήταν και για το λόγο αυτό αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την οθωμανική αυτοκρατορία.
Μετά την απελευθέρωση ψήφιζαν οποιονδήποτε θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους (συγγενείς, γνωστούς, φίλους), λογική που διατηρείται μέχρι σήμερα".

Φαντάσου τώρα εγώ, στο μάθημα της Ιστορίας, να τα έγραφα όλα αυτά πως "ο Θόδωρος την κουνούσε την αχλαδιά κι ήταν μεγάλο λαμόγιο" και "τί να σας λεω κυρία καθηγήτρια που ήσαστε και κάποιας ηλικίας και σας προσφέρω απλόχερα το ρουζάκι στα μάγουλα από την ντροπή που αισθάνεστε"...
Θα με είχαν αποβάλλει από όλα τα Λύκεια της χώρας. Και θα καταντούσα ένας ...Θόδωρος και μισός, αγράμματος, αλλά όχι χωρικός!

Βρήκαν και τη μέρα να την ...επιμηκύνουν...
25η Μαρτίου, διπλή γιορτή, πήρε ο Γιώργο τη "ντουφέκα" να αντιμετωπίσει τον "οχτρό", τη θεία Μέρκελ, που κάνει κορδελάκια γιατί την παίρνει να τα κάνει...
Να αντιμετωπίσει τα προσυμφωνηθέντα, δηλαδή... Και να έρθει ως άλλος "Ολυμπιονίκης" να του γκρεμίσουμε τα τείχη για να μπει...

Στην Ιαπωνία το ραδιενεργό δράμα συνεχίζεται και μετά την Αίγυπτο που άλλαξε σελίδα, ο πόλεμος στη Λιβύη σου παίρνει ότι από συναίσθημα σου έχει μείνει στην ψυχή. Κυρίως για τους άμαχους, για τα αθώα θύματα, γι αυτά που την πληρώνουν πάντα!

Βλέπεις το δάκρυ Λίβυου πιτσιρικά και σου σφάζει την καρδιά.
Αλλάζεις κανάλι και η καθησυχαστική συνέντευξη του Γιώργου, μετά τη Σύνοδο, ότι μέτρα επόμενα δεν θα υπάρξουν, σου ανεβάζουν τους σφιγμούς για έμφραγμα, καθότι άλλα λέει με το μουστάκι του και άλλα η ματιά του εννοεί...

Στο δελτίο των 8, κάνουν λόγο για λεκτικές επιθέσεις σε πολιτικούς, κατά την διάρκεια της παρέλασης και θυμάσαι γιαούρτια που εκσφενδονίστηκαν σε πρόσωπα και δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς ή να σκεφτείς αν της δημοκρατίας της ταιριάζει το... γιαούρτι!!!

Αυτό που είναι σίγουρο, πάντως, είναι πως η Ελλάδα ζει ένα νέο "'21" κατάντια της ¨(α)γραμματοσύνης" και του "εύκολου -δανεικού- πλουτισμού", που την "πλάνεψε η ντόλτσε βήτα, αυτή που λεν ζωή γλυκιά"...

Βρίσκεσαι σε ένα τούνελ που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει...
Και ψάχνεις να βρεις έναν νεοέλληνα "Κοροκοτρώνη" να σε οδηγήσει σε νικηφόρα μάχη, ας είναι και ..."γκέι"!...

vloutis1@otenet.gr

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Η πανάκριβη φιέστα της ΕΡΤ στις Βρυξέλλες την 25η Μαρτίου...

Το "αμαρτωλό" τηλεραδιοκτήριο, που εξηπηρετεί τα συμφέροντα των εκάστοτε κυβερνήσεων...

Η ΕΡΤ εξακολουθεί να ζει στον κόσμο της. Την πληρώνεις με πολλά εκατομμύρια ευρώ για να σου δείχνει φιέστες αλα "Γιουροβίζιον"...


Την πληρώνεις ακριβά προκειμένου να αποφύγεις "του νταβατζή τη μαχαιριά", χρόνια και χρόνια.
Για να ακούς "δημοκρατικά" ότι κάθε κυβέρνηση θέλει να σερβίρει σ΄ενα κόσμο που δεινοπαθεί με το πολιτικό ψέμα τα τελευταία 40 χρόνια.


Την πληρώνεις σαν να είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος πληροφόρησης, άρα σκάστα "γκρέκο μασκαρά", για να ακούσεις τα προσυμφωνηθέντα για σένα, ερήμην σου...

Οι περικοπές σε έχουν λυγίσει, με μια καταρέουσα οικονομομία ατία της ασυδοσίας του "μαζί μας τα φάγανε και μαζί μας τα φύγανε" ότι απέμεινε, σε τράπεζες του εξωτερικού... Ακόμη και καλόγριες, τον "μοναχισμό" μου μέσα, έβγαλαν τα λεφτά τους έξω...
Κι όμως, η ΕΡΤ σου ετοιμάζει, για επικοινωνιακούς λόγους, φιέστα με την "ευκαιρία" των αποφάσεων στις Βρυξέλλες για το μέλλον σου που δεν υπάρχει...
Θα ξοδέψει πολλές χιλιάδες ευρώ για να στείλει Πέμπτη και Παρασκευή, σκηνοθέτες, τεχνικούς, καμεραμεν, αλλά και την συμπαθέστατη Έλλη Στάη, για να βγάλει το κεντρικό της δελτίο, ώστε να μάθεις με αυτό τον πολυδάπανο τρόπο τί αποφάσεις θα πάρουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες...

Λέγεται πως οι αποφάσεις έχουν παρθεί την προηγούμενη εβδομάδα σε προηγούμενη σύσκεψη των ηγετών.
Και αναρωτιέμαι τί θα προσφέρει ένα ακόμη επικοινωνιακό τέχνασμα της "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης που μας "κυβερνά";

Πληροφορίες αναφέρουν πως η ΕΡΤ κερδίζει το χρόνο από τον Ελληνικό λαό που την πληρώνει, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ...
Κι έχει καταντήσει να σπαταλά το δημόσιο χρήμα σαν να μην υπάρχει κρίση.

Αλλά τί περισσότερο να πεις, όταν το ίδιο το κράτος σπαταλά καθημερίνα 1 εκατομμύριο ευρώ για τη συμμετοχή του στον πόλεμο της Λιβύης!!!

Και επαναφέρω το ερώτημα...
"Μήπως λεφτά υπάρχουν και μας "ψεκάζουν" με ..."υπνο" για να περάσουν τις πολιτικές του μέλλοντος σ΄έναν άβουλο κόσμο που στο μεταξύ θα έχει λυγήσει από την πείνα γιατί <ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ>";

Στις 25 Μαρτίου θα έχουμε "παρέλαση μέσα, επέλαση απ΄έξω"!
Βοήθειά μας...

Δείτε το σχετικό βίντεο ΕΔΩ...


Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Η επιστολή του Μανώλη Ρασούλη στον Λευτέρη Παπαδόπολουλο


Ντροπή, αίσχος και σιχαμάρα προκαλούν τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας με την επιστολή του Ρασούλη. Το παράπονο του ανθρώπου που τα λόγια του συγοψιθυρίσαμε. Που αγαπήσαμε. Που ερωτευτήκαμε...

Ο Μανώλης των λατρεμένων χρόνων μας καταγγέλει, με επιστολή που παρέδωσε πριν πεθάνει στον ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλο, την απόλυσή του από την ΕΡΤ που διατηρούσε εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο. "Με πέταξαν", αναφέρει και συγκλονιζόμαστε διπλά, που τον χάσαμε όσοι τον λατρέψαμε.

Κι άρχισε πια να μας λείπει γιατί είχε πεθάνει από την στιγμή που τον ξέγραψαν τα λαμόγια που "μαζί τα φάγμανε", κύριε Ντάντι μου...

Εδώ πια είναι το "Σούλι", αφού έφυγες Ρασούλη...

Τώρα βγαίνουν οι τραγικοί και "καταθέτουν". Ένα μήνα, πριν πεθάνει, τί έκαναν;

«Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις. Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες», σχολιάζει ο Μ. Ρασούλης σχετικά με την απομάκρυνσή του από το κρατικό ραδιόφωνο της ΝΕΤ.

Στην επιστολή περιγράφει το δράμα που ζούσε – και που δικαιολογεί σε κάποιο βαθμό για ποιον λόγο βρίσκονταν επί δέκα μέρες νεκρός στο σπίτι του αλλά κανένας δεν τον είχε αναζητήσει: «Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. ∆εν έχω να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».

Ο Μανώλης πέθανε στην...ψάθα, όπως τόσοι και τόσοι μεγάλοι του είδους του.

Έμεινε όμως πίσω αυτή η συγκλονιστική επιστολή. Διαβάζοντας τις φράσεις του μέσα από αυτό το γράμμα αντιλαμβάνεσαι την αγωνία και το δράμα του ανδρός που κατάφερε η ανανδρεία μερικών:

«Αρτι αφιχθείς από την Αυστραλία, όπου πήγα για έναν µήνα ν’ αλλάξω παραστάσεις, να πάρω µια ανάσα γιατί µοιάζω µε µωρό στη φωτιά και αρχαία σκουριά, µε όλα τούτα τα τεκταινόµενα εγχωρίως, πληροφορήθηκα ότι οι ιθύνοντες µου έκοψαν την εκποµπή που είχα στο Α’ πρόγραµµα του ραδιοφώνου (105,8) επί 6 χρόνια, κρατώντας τα µπόσικα στην κατιούσα.
Η αλήθεια είναι ότι στενοχωρήθηκα µε τον τρόπο που µε πέταξαν στον κάδο, γιατί βασικά είµαι ένας απ’ αυτούς που υποστηρίζουν τις αξίες. Είµαι άνεργος και αχρήµατος και ηλικιωµένος. Σύνταξη δεν έχω πάρει ακόµα. Ευελπιστώ. Κι όπως ξέρεις, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. ∆εν έχω, πάντως, να πληρώνω ούτε και το νοίκι µου. Εδιωξε και την κόρη µου, από το δηµοτικό Κανάλι 1 του Πειραιά, αµέσως µόλις βγήκε δήµαρχος ο µπασκετµπολίστας Φασούλας. Κι ας έκανε το χαρισµατικό και µορφωµένο κορίτσι επί 4 χρόνια εκποµπές πρότυπα. Είµαι στο κουρµπέτι και το ραδιοφωνικό 50 χρόνια και ξέρω τι είναι τι και ποιος είναι ποιος. Η αυτογνωσία µου είναι πολύ ενισχυµένη. Αντί ν’ ακούν εµάς, που περάσαµε από 40 κύµατα και να µαθαίνουν, µόλις πήραν το σκήπτρο άρχισαν µε τη γνωστή εµπάθεια, απάθεια και αµάθεια τις εκκαθαρίσεις.
Νοµίζω ότι µέσα στο γενικό και αποδεδειγµένο µπάχαλο, τέτοιες ανόητες εξουσιαστικότητες είναι καταδικασµένες και τιµωρητέες. Οποιος φοβάται τη γνώµη µου ή όποιος νοµίζει ότι είναι ανώτερος, ας βγει να µετρηθούµε στα φανερά. Η χώρα δεν αντέχει άλλο κυνισµό, σαχλαµάρα, µπαλαφάρα, αµάθεια και αρχοντοχωριατισµό. Το µικρό µου έργο δείχνει ότι είµαι πειθαρχηµένος στα κοινωνικά ιδεώδη και στην παραγωγή κοινωνικής και εθνικής συνείδησης. Ο υπουργός Πολιτισµού Τηλέµαχος Χυτήρης, ο Παπαδηµητρίου και ο Ταγµατάρχης µε ξέρουν χρόνια πολλά. Ποιος ιθύνων έβγαλε την απόφαση να µε διώξουν; Ας βγει να µας πει το σκεπτικό. Με το ίδιο σκεπτικό µε έδιωξαν το ‘84 και από την τότε ΥΕΝΕ∆, όταν είπα µια µαντινάδα που αφορούσε τον Κοσκωτά…».

Εσείς κύριε Λάμπη Ταγματάρχη τί έχετε να πείτε για όλα αυτά. Τώρα πια, ότι κι αν πείτε, είναι αργά...

Ο Μανώλης έφυγε, αλλά "όλα θα τον θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα"...

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΤ
Λίγες ώρες μετά την γνωστοποίηση της επιοστολής του Ρασούλη η ΕΡΤ ανακοίνωσε πως " η διακοπή της συνεργασίας της Ελληνικής Ραδιοφωνίας με τον αείμνηστο Μανώλη Ρασούλη έγινε τον Ιούνιο του 2010, καθώς τότε έληξε αυτοδικαίως η σύμβαση μίσθωσης έργου που είχε συνάψει με την ΕΡΤ ως μουσικός παραγωγός ραδιοφωνικών". Ακόμη, στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνεται ότι "βάσει του νόμου 3812/28.12.2009, δεν επιτρέπεται η ανανέωση των συμβάσεων έργου με τους εξωτερικούς συνεργάτες της, με αποτέλεσμα η ΕΡΤ, δυστυχώς, να μην είναι σε θέση να ανανεώσει τη συνεργασία της μαζί του, καθώς και με τους υπόλοιπους εξωτερικούς συνεργάτες, των οποίων οι συμβάσεις έληξαν στις 30/06/2010".

Η σιωπή, τις περισσότερες φορές, είναι χρυσός. Αλλά που να ξέρει από αυτά το "θυρίο" που κατασπαράσσει "σάρκες"!

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Παραβίασαν της ψυχής μου το "άσυλο"...

Από πού να ξεκινήσω να σου εξιστορώ, με την επιστροφή μου κυριολεκτικά από την κόλαση.
Και που να σταματήσει η ψυχή μου να πονάει, αφου οι εικόνες που αντίκρυσα με τυραννούν και με παιδεύουν...

Το αίμα στο εσωτερικό του σπιτιού παγώνει το αίμα μου...
Καθαρή Δευτέρα απόγευμα ξεκίνησα αφήνοντας στο σπίτι την, εξασθενημένη από το πρόβλημα υγείας , κυρία Βασιλική να φτάξω τις βρύσες να μη σκάσουν από το παγωμένο νερό στο εξοχικό εν όψει του χιονιά που θα έπληττε όλη τη χώρα.
Αυτό που συνάντησα στο εσωτερικό του εξοχικού μου δεν περιγράφεται με λόγια.
Δεν υπάρχουν λέξεις. Το αίμα παγώνει και το σώμα τρέμει, κρυώνει...
Η καρδιά χτυπάει δυνατά... Φόβος...
Σπασμένα όλα τα έπιπλα, τα τζάμια, τα σερβίτσια, τα ποτήρια, οι καρέκλες και αίμα...
Αίμα παντού...
Στο σαλόνι, στους τοίχους, στο διάδρομο, στην κουζίνα, στο WC...
Δεν μπορούσα να περπατήσω από τα σπασμένα αντικεμενα σε όλους τους χώρους...
Η μπαλκονόπορτα ανοιχτή, σπασμένα παράθυρα...
Βανδαλισμός, είναι λέξη που δεν μπορεί να περιγράψει τέτοια φρίκη...
Εικόνες πολέμου...
Φόβος ξανά...
Στην τουαλέτα πήγαν και εκκένωσαν. Πέταξαν μέσα το κρεμοσάπουνο, ξαναεκκένωσαν.
Τις οδοντόκρεμες και...ξαναεκένωσαν...

Τα χάνω... Νοιώθω να μη μπορώ να πάρω το βήμα μου... Μουδιάζει το κεφάλι μου... Φοβάμαι πως θα μείνω εκεί... Θα πάθω διάσειση...

Παίρνω το αυτοκίνητό μου να πάω στο αστυνομικό τμήμα του νησιού...
Ο αστυνομικός υπηρεσίας το πρώτο που με ρωτά είναι αν έχω αντιδικία με κανέναν, αν μάλωσα με κανέναν, αν υποψιάζομαι κάποιον, αν..., αν...
Του λέω πως στο χώρους μου υπάρχει αίμα κι εκείνος με ρωτά "είστε σίγουρος, κύριε";
Φόβος...

"Περιμένετε, κύριε, έξω να καλέσουμε δύο αστυνομικούς να τους δείξετε τις ζημιές σας... Σαν κι εσάς υπάρχουν πολλοί που παραπονούνται. Πού να πρωτοπάμε";

Λέει "παράπονο" την "βομβαρδισμένη" αξιοπρέπειά μου...

Το κρύο έχει κάνει το πρόσωπό μου σαν κερί...
Στην αυτοψία των αστυνομικών, ο ένας από τους δύο, ξεστομίζει φράση: "Μπουρδέλο το έχουν κάνει. Από που ν΄αρχίσω και πού να τελειώσω"...
Εξυπηρετικοί και οι δύο παραδέχονται το "βατερλό" και τηλεφωνούν στον υπεύθυνο υπηρεσίας: "Το έχουν ριμάξει, του ανθρώπου, το σπίτι", λέει και παίρνει τα στοιχεία μου...

Έχει πέσει η μέρα και είναι περασμένες 8...
Είμαι μόνος με το "τσουνάμι" της ντροπής και της ξεφτίλας μιας ενέργειας που προσπαθεί να μου "ταπεινώσει" την ανθρώπινη υπόστασή σου...
'Οποιος ζει παρόμοια κατάσταση σαν και τη δική μου, τούτη την ώρα με νοιώθει...

Επτά φορές, συνολικά, μου λεηλάτησαν το σπίτι... Ακόμη θυμάμαι τα λόγια του αστυνομικού, σε προηγούμενες κλοπές, που μου είχε πει: "Κι εσείς μη προκαλείτε με τα έπιπλά σας. Να κοιμάστε ...ΣΕ ΡΑΝΤΖΟ"!!!

Κοιτώ το αίμα στα πατώματα, στους τοίχους, στα ρούχα και μονολογώ: "Μα καλά, αυταπάγγελτα δεν πρέπει να εξιχνιάσουν την υπόθεση; Μπορεί εδώ να σκότωσαν κάποιον, να τον τραυμάτησαν, να ήταν υπό τη επίρροια ουσιών... Πρέπει εγώ να πω τί είδα σε μήνυσή μου; Και η αυτοψία των ίδιων των αστυνομικών για ποιό λόγο γίνεται";

Στο Νταμάρι του Βιλιώτη και στα σύνορα των οικισμών Μπιζάνι-Τσάμι, οι τσιγγάνοι έχουν γλέντι τρικούβερτο...
Όλοι οι κάτοικοι, χρόνια, παραπονούνται για τις κλοπές που σημειώνονται από αυτούς, αλλά πέπλο μυστηρίου καλύπτει τις "σιωπές" των ιθυνόντων...
Οποιαδήποτε ενέργεια για την εξηγίανση της περιοχής για να έρθει ο πολιτισμός όπως αρμόζει σε όντα με νόηση, βρίσκει την "τοπική μηχανή χωρίς λάδια"!!!
Ο πρόεδρος του εξωραϊστικού συλλόγου "Άγιος Λαυρέντιος", συμπαραστέκοντας στην περιπέτειά μου, μού είπε ότι παρά λίγο να βρεθεί μπλεγμένος διότι σε έκθεσή του για το πρόβλημα με τους τσιγγάνους της περιοχής είχε γράψει ότι "ίσως να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών από τους γύφτους" και τον γλύτωσε το "ίσως" στην πρότασή του, αλλιώς θα τον έπαιρναν να καταθέσει τί ξέρει για την ..."διακίνηση"!!!

Η περιοχή βρομάει και ζέχνει από την αδιαφορία...
Λες και το κομμάτι αυτό δεν ενδιαφέρει τους εκάστοτε δημάρχους. Δεν είναι κομμάτι υπό την τοπική του αρχή και σκέπη...
Πως δεν τον ψηφίζουν πολίτες.
Πως "βόσκουν γουρούνια", εγκαταλελλειμμένα από τον "τζομπάνη" τους...
Φόβος ξανά, γιατί χάνεται και η τελευταία ελπίδα αξιοπρέπειας των κρατούντων να "κυβερνούν" σωστά!

Το Νταμάρι, που με τα φουρνέλα του άδειασε το βουνό, γεμίζει από νταλίκες που μεταφέρουν την "μαγκιά" του καθενός, δίχως οίκτο...
Λέγεται πως στην μεταφορά της "ανανδρείας" για να γεμίσει η χαβούζα, με βρωμιές και δυσωδία, που άφησαν οι προκάτοχοι που "εκμεταλλεύτηκαν το βουνό, πλούτησαν και στο τέλος το παραχώρησαν σε τσιγγάνους, εμπλέκονται και παράγοντες του δήμου"... (Ισχυρισμός κατοίκων που ξέρουν, αλλά φοβούνται να επεκταθούν)...

Την άλλη μέρα στην Αθήνα το χιόνι δεν μου επιτρέπει να κατέβω στο νησί για να κάνω μήνυση. Την Παρασκευή που καταθέτω το δράμα μου στην Ασφάλεια του νησιού, η λεκτική επίθεση του διοικητή είναι εμφανής: "Δηλαδή κύριε Βλουτή μου ρίχνετε μομφή ότι δεν ξέρω να κάνω τη δουλειά μου; Είστε νομικός; Ξέρετε καλύτερα από μένα; Αν δεν κατονομάσετε ποιούς υποψιάζεστε πώς θέλετε να τους βρούμε; Είναι οι γύφτοι; Γιατί δεν το λέτε";
Στα μάτια μου έχω τις εικόνες με το αίμα στους χώρους και παγώνει το αίμα μου, ξανά...
Λέω, στα μέσα μου, "έχω μπλέξει, δεν θα βρω άκρη"...
Είμαι ανασφαλής μεσα στην Ασφάλεια.
Ένας πολίτης που ζητάει υπεράσπιση και προστασία και δεν μου την παρέχουν...

Η μύνηση είναι κατά "παντός υπευθύνου"...
Την άλλη μέρα πήραν αποτυπώματα και δείγμα από το αίμα για DNA...
"'Αδικα παίρνω το δείγμα από το αίμα", μου λέει ευγενικά ο άνθρωπος της σήμανσης. "Απλώς θα το εξετάσουμε και το πόρισμα θα μπει στο...αρχείο"!!!

Φόβος ξανά...
Κυρίως γιατί τείνει να εξαφανιστεί το "ανθρώπινο είδος" που το κινηγούν διάφοροι "ανέραστοι", με τις ρυτίδες της σκληράδας στο πρόσωπό τους, διαβρωμένοι από τη "βολεψιά" του χτες, που ζουν στον πλανήτη "Γκούφη" απληροφόρητοι για το τί συμβαίνει στον πλανήτη των ανθρώπων!

Ανενεργά, επικίνδυνα, μυαλά...

Και τώρα με συγχωρείς...
Θέλω να αποσυρθώ, για να παρηγορήσω της ψυχής μου το "κλάμα"...

Γιατί το σύστημα βγήκε εκτός, αλλά οι καρέκλες είναι γεμάτες με βολεμένους κώλους...

Tο άρθρο αυτό δημοσιεύεται και στις ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ, όπου συνεργάζομαι με τον φίλο εκδότη, Χρηστο θεοχάρη. Μπορείς να αφήσεις κι εκεί το σχόλιό σου. Τέτοιες ώρες μια κουβέντα μπορεί να αποδειχθεί βάλσαμο στον πόνο... Κάνε κλικ ...ΕΔΩ...

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

EUROVISION 2011: Μεγάλη Παρασκευή ο τελικός...


"Αι γενεαί πάσαι...", μόνο αυτό έλειπε από τον ταλαίπωρο διαγωνισμό της ΕΡΤ, που θύμιζε Μεγάλη Παρασκευή, με την Ανάσταση να μοιάζει μακρινή εως ανύπαρκτη!

Αφού και ο Χριστός αν είχε στη σκέψη του να επισπεύσει τη Δευτέρα Παρούσια του, γιατί ο Γιώργος έχει πάρει "λάθος το στρατί, λάθος το μονοπάτι", θα άλλαζε ημερομηνία στην ατζέντα του.

Η μιζέρια, το πένθος τύπου "τον χάσαμε, αλλά έτσι μας ήθελε ο μακαρίτης, να του τραγουδάμε", η μονοχρωμία που κούραζε το μάτι και η μοναξιά της παρουσίασης, επιβάρυνε την κατάσταση των τηλεθεατών που, εδώ και μήνες, έχουν πέσει σε βαρυά κατάθλιψη λόγω κρίσης.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ...
Έχουν κι αυτά τους παρατρεχάμενους που τους φουσκώνουν τα μυαλά...

Η κυρία Αρώνη, με ύφος "τί θέλω εγώ εδώ, με το χαρακτήρα πούχω", "τί άλλο θα κάνω για σένα ΕΡΤ που δεν γουστάρτω" και με απαξιωτικές ερωτήσεις, στον Ντέιβιντ Λιντς, τύπου "πίστευες ποτέ ότι θα συμμετείχες στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον", δεν λυπήθηκε κανέναν, αν είχε υποψία ζωής πανω του...
Δεν μπορείς, αγαπητή μου, κατά τ΄άλλα, ΕΡΤ να δημιουργείς ένα θλιβερό πρόγραμμα μόνο και μόνο για να δείξεις το δαχτυλίδι της παρουσιάστριας που, παρεμπιπτόντος, ήταν μαύρο κι αυτό...
Τον τσάκισε τον τηλεθεατή η κυρία Αρώνη, χωρίς να του δώσει, ως όφειλε, "περίοδο χάριτος"...

Η σκηνοθεσία, ο φωτισμός και ότι άλλλο μπορείς να φανταστείς για έναν τέτοιο διαγωνισμό, θύμιζαν "κηδεία συγχωρεμένου" που δεν άφησε χρήματα για να του ανάψουν έστω έναν πολυέλαιο να "φεγγίσει την τελευταία του κατοικία"...

Απέρριψαν Θεοχάρη και Σαββιδάκη για να δώσουν στο κοινό παιδιά από τάλεντ σόου, φιλότιμα, αλλά ανέτιμα για μεγάλες σκηνές...
Με χορογραφίες χωρίς αρχή, μέση, τέλος...
Με στοναρίσματα, με υπερβολές και με ντυσίματα-γδυσίματα...

Είναι σαφές πως δεν θα τα "κατάφερναν", αν αναλογιστείς ότι -πριν λίγο καιρό- τους αξιολογούσαν κριτές ως... "ερασιτέχνες" που ήρθαν για να αρπάξουν τ΄όνειρο!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ...
Έχουν κι αυτά τους παρατρεχάμενους που τους φουσκώνουν τα μυαλά...
Όπως κάνουν τόσα χρόνια οι κυβερνώντες στον Ελληνικό λαό...

Η ΕΡΤ κονομάει τ' "αντερά" της από αυτό το "πανηγυράκι"!
Με αυτό που παρουσίασε χθες θα πρέπει να πράξει "τα δέοντα", αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου τις ευθύνες της...

Τα φαρμακεία είχαν ήδη κλείσει από νωρίς και όσα εφημέρευαν δεν είχαν αντικαταθλιπτικά χάπια, αφού στο μεταξύ τούς είχαν σωθεί και οι πιστώσεις...

Τα "οξυγόνα", για έκτακτες περιπτώσεις, τέλος...

Ένας ολόκληρος λαός, χρόνια και χρόνια, αναρωτιέται γιατί να πληρώνει "του νταβατζή τη μαχαιριά"...

Σπατάλες, ακριβούς μισθούς στους "δικούς" τους ανθρώπους, με θεάματα ανάξια για τον τηλεθεατή...

Κάποτε υπήρχαν δύο κρατικά κανάλια για την διασκέδασή του, στα μονοκρατορικά χρόνια και με την απόφαση, για το τί θέλει ο τηλεθεατής, ολοκληρωτικά των κυβερνώντων...
Ότι θέαμα του παρουσίαζαν εκείνος το πλήρωνε μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ...
Από το 1990, ο "άρτος και τα θεάματα" πέρασαν στην τηλεπολυφωνία...
Ιδιωτικά κανάλια μπήκαν στη ζωή του Έλληνα με το δικαίωμα της επιλογής στην διασκέδασή του...
Όμως, μέχρι σήμερα, πληρώνει το "νταβατζιλίκι" της ΕΡΤ, όσο κι αν διαμαρτύρεται...

Δεν αλλάζει τίποτα σ΄αυτόν τον τόπο που ευτελίζουν την τεχνή, που την ισοπεδώνουν και κοιμίζουν το πνεύμα του πολιτισμένου κόσμου...

Δεν αξίζει στον Έλληνα τέτοια ξεφτίλα, τέτοια καταδίκη.
Φούμαρα, μεταξωτές κορδέλες και λόγια της πλάνης...
Πολλοί, με αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας, αναρωτιόνται "πόση κάψα έχουν αυτοί εκεί στην ΕΡΤ να στείλουν τραγούδι στη Γιουροβίζιον", ή "τί προσδοκούν με τη συμετοχή"...
Να πείσουν την Μέρκελ να μας δει με άλλο μάτι;
Αφού έχουν προδιαγράψει τον Γολγοθά μας...
Και οι εδώ καρεκλοκένταυροι το τελειωτικό χτύπημα...

Μέχρι τότε, η κατάθλιψη ενός ολόκληρου λαού που δεν φταίει σε τίποτα, συνεχίζεται...