Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Σαν σήμερα εκλέγεται πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου


Σαν σήμερα πριν 31 χρόνια, στις 18 Οκτωβρίου 1981 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48,1% έναντι 35,86% της ΝΔ και 10,93% του ΚΚΕ

Σαν σήμερα εκλέγεται πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου

 Η προεκλογική εκστρατεία του Α. Παπανδρέου στηρίχτηκε σε συνθήματα όπως "Εδώ και τώρα αλλαγή" και "Η Ελλάδα στους Έλληνες", ενώ ο ίδιος καλλιέργησε το προφίλ του πολιτικού που βρισκόταν σε άμεση επαφή και επικοινωνία με τα λαϊκά στρώματα αφού συνήθως προσφωνούνταν, από φίλους και αντίπαλους, με το μικρό του όνομα "Ανδρέας"

Το 1981 ήταν η χρονιά που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48,1% και ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός της χώρας.

Η κυβερνητική μετάβαση χαρακτηρίστηκε τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές ως "Αλλαγή", με την έννοια ότι μετά από μια μακρά περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη δεξιά ήρθε στην εξουσία ένα κόμμα που βασιζόταν στις αρχές του σοσιαλισμού. Η προεκλογική εκστρατεία του Α. Παπανδρέου στηρίχτηκε σε συνθήματα όπως "Εδώ και τώρα αλλαγή" και "Η Ελλάδα στους Έλληνες", ενώ ο ίδιος καλλιέργησε το προφίλ του πολιτικού που βρισκόταν σε άμεση επαφή και επικοινωνία με τα λαϊκά στρώματα· συνήθως προσφωνούνταν, από φίλους και αντίπαλους, με το μικρό του όνομα, "Ανδρέας".

Πολλοί αναρωτιούνται, τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση μιας τραγωδίας λανθασμένων πολιτικών χειρισμών:
Τι έφερε μαζί του ο Παπανδρέου;
"Προσωπικότητες όπως ο Τσοχατζόπουλος, ο Σημίτης, ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης και πολλούς άλλους ογκόλιθους της πολιτικής ζωής. Επίσης έφερε και την ΑΤΑ, την αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή. Έτσι η δραχμή ήταν ένα νόμισμα άνευ αντικρίσματος. Το σύστημα Παπανδρέου εξέθρεψε και τους Φωτόπουλους, όπως και τους Κολλάδες. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, μαζί με τους συνεχιστές του έργου του, των επόμενων κυβερνήσεων που ακολούθησαν, τα βιώνουμε σήμερα. Όμως, σαν σήμερα έγινε και κάτι ακόμη…

Το 1993, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ορκίστηκε για τρίτη φορά Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αποφράδα μέρα, απ’ όπου και να το κοιτάξει κανείς"… 

Το περίφημο "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά" ήταν ένα σύνθημα που προσδιόρισε μια ολόκληρη εποχή και σημάδεψε γενιές, οι οποίες ακολούθησαν, μετά το '81 οπότε και ακούστηκε για πρώτη φορά.
Το η «Ελλάδα ανήκει στους έλληνες» έχει και αυτό την δική του Ιστορία. 
Όταν σε κάποια συνεδρίαση της βουλής ο Κωνσταντίνος Καραμανλής χτύπησε το χέρι του στο έδρανο φωνάζοντας του ότι η «Ελλάδα ανήκει στη Δύση», η απάντηση ήρθε τότε άμεσα από τον Ανδρέα Παπανδρέου: «Προτιμώ η Ελλάδα να ανήκει στους Ελληνες» του είπε. Φράση που αργότερα έγινε σύνθημα σε προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Επίσης, "το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό", τα "μπάνια του λαού" ατάκα που χρησιμοποίησε ο Ανδρέας Παπανδρέου για να αποφύγει εκλογές μέσα στο καλοκαίρι, «τα περήφανα γηρατειά», φράση που απέκτησε διαχρονική αξία και το ιστορικό "Τσοβόλα δώστα όλα" που ακούστηκε σε προεκλογική συγκέντρωση στο Περιστέρι το 1989, ακόμη κι αν δεν δόθηκαν ούτε τα μισά,  υποδηλώνουν την. μαεστρία του ηγέτη, το χάρισμα να προσαρμόζει τον λόγο του ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής.   
Τώρα πια, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα στα χέρια του γιου του Γιωργάκη και του Βενιζέλου, μόλις και μετά βίας πιάνουν το ποσοστό του 5,5%  της αποδοχής των ελλήνων που "μουτζώνονται" μεταξύ τους για το κακό που τους έκανε το μέγα πολιτικό ψέμα χρόνων και χρόνων... 

Μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, με νεκρό, τραμπουκισμούς και προσαγωγές...

Μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Πολίτες ξεχύθηκαν στους δρόμους ενάντια στα νέα πιο σκληρά μέτρα, μετά την Μεταπολίτευση, που συμφώνησε η 3μερής κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη. 

Το ΠΑΜΕ, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ πρωτοστατούν στον αγώνα για δημοκρατία... 

Και, όπως πάντα συμβαίνει, είχαμε επεισόδια και τραμπουκισμούς και μια αστυνομία σε υπερβολικό ζήλο να μην αφήσει τους διαδηλωτές να φτάσουν στο Σύνταγμα...
Με τον ...ζήλο αυτό, να ''πετυχαίνει" και  ...103 προσαγωγές διαδηλωτών γιατί βγήκαν να διεκδικήσουν την αξιοοπρέπειά τους!!!
 ΑΠΕΡΓΙΑ                                                                                                                                
1 νεκρός, 9 τραυματίες, 1 πολύ σοβαρά, 103 προσαγωγές στη μάχη διαδηλωτών ενάντια στα μέτρα με τους αστυνομικούς που χρησιμοποίησαν χημικά για να διαλύσουν την συγκέντρωση στην Αθήνα... 

Είχαμε και πάλι έναν νεκρό διαδηλωτή, ναυτεργάτη άνεργο (αυτή τη φορά)  που, στα 65 του χρόνια, μας αφήνει με τους "λύκους" που ορέγονται τα ..."πρόβατα"... 
Ο Ξενοφών Λάγουρης, μετακομίζεται στο "Ευαγγελισμό".
Το Ιατρικό Ανακοινωθέν αναφέρει:
"Σήμερα ημέρα Πέμπτη 18.10.12 και περί ώρα 14:00 διεκομίσθη με το ΕΚΑΒ από την περιοχή της διαδήλωσης πλατεία Ραλλού Μάνου, άνδρας ηλικίας 65 ετών με μυδρίαση και άσφυγμος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του ΓΝΑ «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ». 
΄Εγιναν οι διαδικασίες καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης από τους ιατρούς του Καρδιολογικού Τμήματος χωρίς αποτέλεσμα.

Μιχαήλ Θεοδώρου, 

Διοικητής Διασυνδεομένων Νοσοκομείων 
Γ.Ν.Α « Ο Ευαγγελισμός»- Οφθαλμιατρείο
Γ.Ν.Α «Πολυκλινική» -3ο Νοσοκ. ΙΚΑ/
Παράρτημα Πολυκλινικής"
Αυτόπτης μάρτυρας ο Batsoulis Dimitris   αποκαλύπτει:
"Στη πλατεία Μανού Ραλλούς, οδός Σουρή απέναντι από το Κτίριο ΕΤΒΑ ήταν ένας ηλικιωμένος ξάπλα στο μάρμαρο 12.45 και περιμέναμε ασθενοφόρο..
Με 2 της τροχαίας από πάνω του που είχανε καλέσει αρκετή ώρα..
Ήμουνα αρκετή ώρα περιμένοντας ασθενοφόρο"...

Το τραγικό συμβάν φέρνει στο νου και μια άλλη περίπτωση, από το κοντινό μέλλον. 
Τραγική ήταν η κατάληξη για τον 53χρονο οικοδόμο Δημήτρη Κοτσαρίδη, ο οποίος πέρυσι έχασε τη ζωή του από ανακοπή, ενόσω συμμετείχε στη διαδήλωση στο Σύνταγμα. Το μοιραίο συνέβη μετά τα άγρια επεισόδια ανάμεσα σε διαδηλωτές και μέλη του ΠΑΜΕ στις 20 Οκτωβρίου του 2011.

Πολιτικοί παράγοντες, για τον θάνατο, του Λάγουρη είπαν:

Δημήτρης Παπαδημούλης, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου.
ληροφορηθήκαμε τον θάνατο από ανακοπή καρδιάς ενός μακροχρόνια ανέργου συμπολίτη μας που συμμετείχε σε ειρηνική διαδήλωση μακριά από τις εστίες μικροεπεισοδίων. Τα πράγματα πάνε άσχημα. Καλώ την κυβέρνηση να σταματήσει να ρίχνει λάδι στη φωτιά με τις πολιτικές λιτότητας, ύφεσης, ανεργίας και φτωχοποίησης. Αποσύρετε και επανεξετάστε τα νέα μέτρα"...
Νότης Μηταράκης, βουλευτής ΝΔ.
"Περνάμε δύσκολες στιγμές, όλοι πρέπει να έχουμε αίσθημα ευθύνης. Υπάρχουν πράξεις βίας και σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι απαράδεκτες και πρέπει να τις καταδικάσουμε. Η κοινωνία είναι στα όριά της και πρέπει να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή".  


Συγκινεί η ενoποίηση μελών από τα Συνδικάτα Μετάλλου Βελγίου με το "σώμα" των διαδηλωτών στο Σύνταγμα. 
Σε πανό γράφουν: 
"ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ" (Nous Sommes Tous Des Greks!)  

Διαδηλωτές βρίσκονται μπροστά στο κάγκελα που τους απογορεύει την είσοδο πρός το Σύνταγμα κι εκείνοι τοποθετούν τις σημαίες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας!!!

'Εχουμε 9 τραυματίες, μεταξύ των οποίων, ένας πολύ σοβαρά...
Αυτό δείχνει πως ο έλληνας έχει μακρύ δρόμο να διανύξει μέχρι να πετύχει την καινούργια του "άνοιξη".
Οι προηγούμενες τον πρόδωσαν....

Μελίνα Μερκούρη: Αυτή η γυναίκα είχε το διάβολο μέσα της...



Την πρωτοσυναντώ στις μεγάλες πλημμύρες της Αθήνας...
Είμαι δεν είμαι 14 - 15 χρόνων.
Στον Άγιο Νικόλα της Νίκαιας, μαζέβουμε κουβέρτες, στρώματα, ρούχα, τροφή για τους πλημμυροπαθείς...
Έρχεται και με το πλατύ χαμόγελό της, ρωτάει: "Πώς πάμε; Θα καταφέρουμε να ζεστάνουμε τον κόσμο;'...

Έξω οι δρόμοι μέσα στη λάσπη...
Τα αυτοκίνητα σταματούν και εμείς παίρνουμε λίγη  "ελπίδα"-αποφόρια σε καλή κατάσταση για τον κόσμο που πολλοί έχουν χάσει όλο τους το βιος...
Η Μελίνα σηκώνει τα μανίκια κι αρχίζει να μαζεύει ρούχα και τροφή...

Σαν σήμερα γενήθηκε η ηθοποιός-πολιτικός που...                                                                           
...την αγάπησαν και την μίσησαν με πάθος!

Το μεσημέρι καθόμαστε στο τραπέζι που μας ετοίμασαν στο Δήμο για να ξεκουραστούμε λίγο...
Με έχει δίπλα της.
"Το ξέρεις πως είσαι πολύ ...όμορφος;" με ρωτάει.Κοκκινίζω, καταπίνω τη γλώσσα μου και ούτε που ανασαίνω... Ντρέπομαι τόσο που δεν ξέρω πώς να αντιδράσω...
Το καταλαβαίνει και μου δίνει ένα φιλί που ακόμη και σήμερα το θυμάμαι...  

Δεν την ξανάδα για καιρό...
Ώσπου η δισκογραφική μου εταιρεία αποφασίζει να με στείλει να διασκεδάσω και να μοιράσω δώρα, μέσα στα Χριστούγεννα, σε ασθενείς στο νοσοκομείο Λοιμοδών, που έχει και χανσενικούς συνανθρώπους μας σε αρχικό στάδιο...
Φτάνω στο νοσοκομείο και την αντικρύζω και πάλι με αυτά τα μεγάλα μάτια της ( η Αλίκη τα παρομοίαζε με "αυγά μάτια") και το πλατύ χαρακτηριστικό χαμόγελο...
Στην αγκαλιά της έχει ένα παιδί. Εϊναι στοργική, τρυφερή μαζί του...
Λιγο πιο κει, η μεγάλη ηθοποιός κυρία Άννα Συνοδινού...
Παρουσιάζω και το μουσικό πρόγραμμα...
 Το πρόγραμμα είναι για μία ώρα, αυστηρά...
Σε πληροφορώ πως από το νοσοκομείο φύγαμε νύχτα!!!

Την άλλη μέρα όλες οι εφημερίδες αναφέρονται στο γεγονός...
Προς  μεγάλη μου έκπληξη παρατηρώ πως ο κόσμος με ...αποφεύγει!!! Έχει την εντύπωση πως έχω... κολλήσει ασθένεια!
Στην Ελλάδα δεν έχουμε πληροφόρηση για τις ασθένειες κι αυτό μπερδεύει όποιον θέλει να ¨μπερδευτεί" χωρίς να γνωρίζει...

Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό, όταν μιλάμε για την Μελίνα. Δεν χρειάζεται επίθετο. Είναι κι αυτή ανάμεσα στο 5 ονόματα που τα γνωρίζουμε με το βαφτιστικό τους...
Αυτή η γυναίκα ήρθε στον κόσμο σαν σήμερα, το 1920...
Την κατηγόρησαν και την θαύμασαν για πολλά. Ακόμη και σήμερα έχει φανατικούς που την μισούν για να την αγαπούν!
Χύθηκε πολύ μελάνι για την ηθοποιό που διέπρεψε κυρίως στο εξωτερικό, για να καταλήξει να γίνει ηγετική μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα....

 Ήταν η αγαπημένη εγγονή του δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Μερκούρη και κόρη του βουλευτή της ΕΔΑ και υπουργού Σταμάτη Μερκούρη.

Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού  (1943-46) και έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή το 1944. Ως πρωταγωνίστρια καθιερώθηκε το 1949 με το ρόλο της Μπλανς από το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς ''Λεωφορείον ο Πόθος''. Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά της ήταν η ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη ''Στέλλα'' (1955). Με το ρόλο, όμως, της Ίλια στην ταινία ''Ποτέ την Κυριακή'' (1960), αλλά και τη θεατρική μεταφορά του έργου στη  Νέα Υόρκη, η Μελίνα Μερκούρη απέκτησε πλέον διεθνή φήμη.
Το 1965 παντρεύτηκε τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν, ο οποίος και τη σκηνοθέτησε στις ταινίες ''Ποτέ την Κυριακή'' (1960), ''Φαίδρα»'' (1962), ''Τοπκαπί'' (1964) και ''A Dream of Passion'' (1978).

Η Μελίνα Μερκούρη πάλεψε σκληρά για την ανατροπή της χούντας από το εξωτερικό όπου βρισκόταν. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας γύρισε στην Ελλάδα και πολιτεύτηκε. Εκλέχθηκε με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1981 και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Πολιτισμού, αξίωμα που διατήρησε ως το τέλος της πρώτης οκταετίας των κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Όραμά της ήταν μέχρι το θάνατό της η επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα για να έρθει το θέατρο στην επαρχία, ενώ δική της έμπνευση ήταν και η δημιουργία του θεσμού της ''Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης''.

Σήμερα, στην επέτειο από τη γέννησή της, πολλοί σκέφτονται αν αυτή η "Θεά που  έχει το διάβολο μέσα της" ζούσε στα χρόνια της κρίσης, ποιά θα ήταν η αντίδρασή της.

Ο Basilis Spithouris  αναφέρει σε σημείωμά του: "Σαν τωρα θυμαμαι, 19 ετων τοτε,που γυρνουσα απο την δουλεια που ειχα πιασει,το απεραντο πληθος κοσμου που συνοδευε το φερετρο της.Μπηκα κι εγω μεσα στον κοσμο,ο οποιος τραγουδουσε εκεινη τη στιγμη''Αγαπη που γινες δικοπο μαχαιρι''.Πρωτη μου φορα που συγκινηθηκα σε κηδεια ανθρωπου,κι ας μην ανηκω στον πολιτικο χωρο που ειχε επιλεξει.ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΘΑΝΑΤΗ,ΑΧ!ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΣΗΜΕΡΑ.Ευτυχως που δεν εισαι πια εδω να δεις πως εχουμε γινει ολοι μας.ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΝΩΡΙΣ,ΓΙΑΤΙ:

Ο Andreas Tsolakidis  σημειώνει:  "Αχ, Μελίνα μας... Πόσο ανάγκη σε έχουμε σήμερα"...

Υπάρχουν όμως και άλλες εκδοχές ελλήνων που δεν την θεωρούν πως άξιζε τόσης εκτίμησης: "…Η Μελίνα, όταν η Ελλάδα υπέφερε, ζούσε το "όνειρό" της …Το "όνειρο" της κινηματογραφικής "Μαλένας". Ένα "όνειρο", το οποίο περιελάμβανε πολλούς "θαυμαστές" …Έλληνες και Ναζί", γράφει στο αφιέρωμά του σ΄εκείνην ο attekssm (signed in using yahoo).
Και συνεχίζει:  "Αυτή η Μελίνα, αφού "διέπρεψε" επί Κατοχής, κάνοντας παρέα με Ναζί και μαυραγορίτες, μετά την απελευθέρωση έφυγε από την Αθήνα και πήγε στο Παρίσι. Η Αθήνα ήταν πολύ μικρή και πολύ "ηλεκτρισμένη" από τις προκλήσεις της "Μαλένας" της Κατοχής. Η μεταπολεμική αστική τάξη της Αθήνας μπορεί να φοβόταν τους δωσίλογους ή να έκανε δουλειές μαζί τους, αλλά τις πουτάνες των δωσίλογων ούτε τις φοβόταν ούτε τις ήθελε γύρω της. Θέμα χρόνου ήταν ένας προπηλακισμός του άθλιου γύναιου, ο οποίος μπορεί να οδηγούσε σε λιντσάρισμα …Πραγματικό λιντσάρισμα''...
…"Ναι, αλλά όλα αυτά μέχρι Χούντας"… όπως θα έλεγε ο ανυποψίαστος αναγνώστης. Τότε αντιστάθηκε. Ως εκ θαύματος "αφυπνίστηκε" και "αντιστάθηκε" μπροστά στο δράμα του ελληνικού λαού. Γιατί "αντιστάθηκε"; Γιατί οι εποχές έκαναν την "αντίσταση" πιασάρικη. Το έκανε εκ του ασφαλούς στο εξωτερικό και για να κλέψει λίγο κι απ' τον "Τσε" …Γιατί εκείνη την εποχή η "αντίσταση" στην ελληνική Χούντα έφερνε παγκόσμια δημοσιότητα και η ατάλαντη Μελίνα ήθελε να γίνει διάσημη ηθοποιός, χωρίς να κρίνεται από το ελεεινό "ταλέντο" της …Η πανάσχετη με κάθε μορφή τέχνης Μελίνα. Με σύγχρονους όρους η Χούντα ήταν μια καλή ευκαιρία για ~promotion~. Όσο η Αντζελίνα Τζολί ενδιαφέρεται για την πείνα στην Αφρική, άλλο τόσο ενδιαφερόταν και η Μελίνα για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα …Ενδιαφερόταν όσο ήταν μαζεμένες οι κάμερες".  
 Το άστρο της Μελίνας έσβησε στις 6 Μαρτίου του 1994, στην Νέα Υόρκη.

Για τη Μελίνα έγραψα ένα τετράστιχο που δημοσιεύθηκε στον Ελέυθερο Τύπο:
"Ξέρεις ποιοί σε κλάψαν πιο πολλοί;
Όχι αυτοί, ούτε και οι άλλοι...
Οι παρακατιανοί, οι παρακάτω, οι παράλλοι..."

ΑΡΕΣΕΙ: