συνέντευξη του Κώστα Βλουτή στη Ελευθεροτυπία

ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΡΩΤΗΜΑ

… ΔΙΟΤΙ εδώ και 30 χρόνια δίνει τη μάχη του, ώστε τα άτομα με αναπηρίες να αποκτήσουν το χαμόγελο και τη θέληση για ζωή. Διότι ένας από τους φίλους του μας χρειάζεται. Είναι ο στιχουργός και τηλεπαρουσιαστής κ. Κώστας Βλουτής.


- Πείτε μας δυο λόγια για τον άνθρωπο που αυτή την εποχή προσπαθείτε να βοηθήσετε…«Λόγω του τηλεοπτικού βήματος που έχω σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, με τίτλο “Ο Ει-Δικός μας Κόσμος”, λαμβάνω γράμματα απ’ όλη την Ελλάδα. Πριν από 4 χρόνια πήρα ένα γράμμα από τον 65χρονο σήμερα Πέτρο Μ. που γεννήθηκε με σπαστική τετραπληγία βαριάς μορφής. Η ιστορία του Πέτρου είναι άκρως συγκινητική. Οι γονείς του, που εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν στη ζωή, αν και φτωχοί, έκαναν τα πάντα για να τον βοηθήσουν, αλλά η περίπτωσή του δεν έπαιρνε γιατρειά. Η μόνη του χαρά είναι το ηλεκτρικό του αναπηρικό αμαξίδιο που μ’ αυτό κάνει βόλτες στη ζωή. Φανταστείτε πόσο κουράγιο χρειάζεται 65 χρόνια να κινείσαι μόνο με αυτό…».


-Και τι ακριβώς συνέβη;
«Πριν από δύο μήνες ο Πέτρος έπεσε θύμα τροχαίου. Δεν πρόσεξε το “στοπ” και ένας οδηγός -που δεν έφταιγε ο άνθρωπος- τον έριξε από το καρότσι με το αυτοκίνητό του. Ενα μήνα είχε το πόδι στο γύψο. Το αναπηρικό αμαξίδιο, που στοιχίζει 15 χιλιάδες ευρώ, δεν λειτουργεί πια… Εχει χαλάσει το μοτέρ… Και κανείς δεν το φτιάχνει. Απευθύνθηκα παντού… Ξέρω όμως ότι δεν είναι δύσκολο να φτιαχτεί».


-Πώς μπορεί ο κόσμος να βοηθήσει;
«Προς Θεού, δεν ζητάει κανείς χρήματα। Χρειάζεται κάποιος να βοηθήσει τον Πέτρο να αρχίσει πάλι τις βόλτες του στη ζωή। Διότι, όπως λέει και ο ορθοπεδικός που τον παρακολουθεί,συνιστάται η έξοδος από τοσπίτι με το ηλεκτρικό αναπηρικό του αμαξίδιο। Χρειαζόμαστε έναν μηχανικό να το φτιάξει και τίποτε άλλο».

Εκεί που σταματά η πολιτεία να δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπό της, υπάρχει αυτός ο άνθρωπος να συγκινεί αυτές τις ψυχές με τις ενέργειές του. Με τις πράξεις αγάπης που τον καθιστούν “πρεσβευτή της ανθρωπιάς” και όχι άδικα!

Την άλλη μέρα της συνέντευξής μας, για να βοηθήσουμε τον Πέτρο, είχε ήδη βρει τη λύση…

“Δεν περιμένω και πολλά από τους στρογγυλοκαθήμενους σε μεγάλες θέσεις”, μου λέει από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.

Και συνεχίζει: “‘Ηταν απόλυτη και άμεση η ανάγκη για τον Πέτρο… Πήγα προσωπικά σε εργαστήρι και παρακάλεσα για την επιδιόρθωσή του. Τα κατάφερα… Και χαίρομαι τώρα που μπορεί να βγει ξανά με τον καρότσι του για να πιεί τον καφέ του με φίλους”…

Ο Κώστας Βλουτής γράφει ιστορία. Χρόνια τώρα… Και είμαι υπερύφανη γι αυτόν και τα έργα του.

Όπως όλη η Ελλάδα…

Λ. Σ.