Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Δωροθέα Ποιμενίδου: "Για τον εξοπλισμό, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, πληρώσαμε από την τσέπη μας"!...

#Rio2016
Στο ίδιο έργο θεατές...

Παίρνει, για πρώτη φορά, μέρος στους Αγώνες και έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα που θέλει τους αθλητές με αναπηρία να προσπαθούν μόνοι τους να κερδίσουν τα αυτονόητα ενός κράτους που δεν τους τα παρέχει.

"Πέταξαν" χθες από το "Ελευθέριος Βενιζέλος" για το παραολυμπιακό όνειρο του Ρίο Ντε Τζανέιρο!

| του Κώστα Βλουτή

Σαράντα τρεις Ελληνες αθλητές και έντεκα αθλήτριες, με τους προπονητές και τους συνοδούς τους βρίσκονται "καθ΄οδόν" για να συμμετάσχουν στους 15ους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, αφού προηγουμένως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος και η πολιτική ηγεσία του τόπου, τους ευχήθηκαν "καλή επιτυχία" και φωτογραφήθηκαν μαζί τους...

Η τοξοβόλοςΔωροθέα Ποιμενίδου, που παίρνει μέρος, πρώτη φορά σε τέτοιους Αγώνες, εξέφρασε τα παράπονά της και άνοιξε την καρδιά της λέγοντας πως "παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισα κατά την προετοιμασία μου, για  τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, αισιοδοξώ να τα πάω καλά να δικαιώσω τους δικούς μου ανθρώπους που με στήριξαν, τον προπονητή μου και τον κόσμο που μας συμπαραστέκεται"...

Η Ποιμενίδου, πού έχει κερδίσει την πρόκριση για τη συμμετοχή της στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, συνεπώς και το εισιτήριο, από την Γερμανία, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ΑμΕΑ 2015, η οποία και ήρθε ενδέκατη στην γενική κατάταξη, παίζοντας κόντρες με μία Βραζιλιάνα αθλήτρια, κερδίζοντάς την 6-0!

Η μετακίνησή της από την Κατερίνη στη Θεσσαλονίκη για να προπονείται ήταν ένα μαρτύριο... Υποχρέωνε τους γονείς της να την μεταφέρουν τρεις κάθε εβδομάδα, να περιμένουν να τελειώσει την προπόνησή της και να την επιστρέφουν πίσω...
Τα έξοδα είναι δυσβάσταχτα...
"Κάθε φορά βενζίνες, διόδια, χωρίς καμία βοήθεια... Ολα τα χρωστάω στους γονείς μου", λέει η αθλήτρια που δεν ξεχνά να χαμογελάει ότι και να της συμβεί!...

Παράλληλα, σπουδάζει "καλές τέχνες", στο τμήμα "κινηματογράφου", διότι "μέσα από τον κινηματογράφο είναι η πιο άμεση λύση για μένα, που μου αρέσει να λέω ιστορίες, για να περάσω αυτό που έχω στο μυαλό μου και στους ανθρώπους γύρω μου. Θέλω να εκφράσω διάφορες ιστορίες για τον αθλητισμό, για την αναπηρία μου, γενικά για πράγματα που μπορεί να φαίνονται μικρά κι ασήμαντα, αλλά υπάρχουν και είναι πολύ πιο μεγάλα από ότι φαντάζεται ο κόσμος"!... 

Η Δωροθέα Ποιμενίδου, ήρθε για να μείνει στον αθλητισμό, όσο πιο πολύ μπορεί, για τον αγαπάει...
Τώρα στοχεύει για μια διάκριση στους Παραολυμπιακούς του Ρίο.
Και αυτή είναι η, με πικρό χαμόγελο, δήλωσή της λίγο πριν αναχωρήσει με την Εθνική αποστόλη:

Στοχεύω ψιλά, με την υποστήριξη του προπονητή μου Αλέξανδρου Νασούλα.Προπονηθήκαμε σκληρά, πονέσαμε, αλλά ελπίζω να μας δικαιώσει το αποτέλεσμα, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που συμμετέχω πρώτη μου φορά...
Εχουμε τη συμπαράσταση και τη στήριξη των ανθρώπων μας, των θεατών, από όλο τον κόσμο, από την διοργάνωση... Οπότε είναι πάρα πολύ  θετικό αυτό, δι΄τι μας γεμίζει θετική ενέργεια και μας βοηθάει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για διάκριση και συμμετοχή...
Ναι, αντιμετωπίζουμε πάρα πολλές δυσκολίες, σαν κι αυτές που έχουν ακουστεί κατά καιρούς, κυρίως με το θέμα του εξοπλισμού...
Θα μιλήσω προσωπικά και θα πω ότι μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είχα παραλάβει τον απαιτούμενο εξοπλισμό, με αποτέλεσμα να βάλουμε χρήματα από την τσέπη μας... Οι γονείς μου, δηλαδή, πληρώσανε ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων για τον εξοπλισμό μου...
Παρ΄όλα αυτά, δεν μας πτοεί αυτό.Συνεχίζουμε τον αγώνα μας...Με βοήθησε και ο προπονητής μου με κάποια κομμάτια του εξοπλισμού μου που έπρεπε να πάρω μαζί μου...Ζήτησε και μου βρήκε δύο τόξα, σε περίπτωση που πάθει κάτι το ένα να έχω το άλλο!!!Οπότε δηλώνω αισιόδοξη και ελπίζω να πάνε όλα καλά...
Με τους χώρους προπόνησης είχαμε, βέβαια, κάποια θέματα...Ευτυχώς, στη Θεσσαλονίκη όπου μένω και προπονούμε, έχουμε ένα σταθερό χώρο προπόνησης... Είναι λίγο δύσκολο γα το καλοκαίρι, με την πολύ ζέστη, διότι λόγω της αναπηρίας μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορα προβλήματα και κουραζόμαστε περισσότερο...
Το παλεύουμε, όμως, δίνοντας πα΄ντα τον καλλίτερο εαυτό μας...