Η επιστολή των φίλων του Αλέξη | |
Αυτή είναι η επιστολή των φίλων του αδικοχαμένου Αλέξη.
Δεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι». ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε, Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε. Πού είναι οι γονείς; Πού είναι οι καλλιτέχνες; ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ |
... η επικαιρότητα με την πένα του δημοσιογράφου - συνθέτη, Κώστα Βλουτή. Συνεργάζεται ο Άρης Δήμου. Kαλώς ήρθες.
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Ok...
Τα παιδιά λένε με λίγα λόγια ό,τι προσπαθούμε να πούμε εμείς οι υπόλοιποι
Καλό ταξίδι μικρέ
@ amana
Tα παιδιά λένε αυτά που τους υπαγορεύει η λογική τους που, πολλές φορές, εμείς τη γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια και την περιγράφουν τώρα σε μια επισολή...
Αλήθεια, πού είμαστε όλοι εμείς που αναφέρουν τα παιδιά;
Το κακό έχει γίνει...
Όντας και εγώ παιδί βλέπω την κατάσταση τόοοοοοοοσο διαφορετικά από τους μεγάλους...
Δεν παύω όμως να είμαι το ίδιο εξοργισμένη με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα...
Οι κ. Πολιτικοί καλό είναι να μας ακούμε! Δεν είμαστε ανώριμα και δεν κάνουν τον κόπο να το καταλάβουν!
Είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας και έχουμε άποψη!
Αλλά μετά τον Αλέξη ποιος θα εκφραστεί από εμάς?
Πως θα εκφραστούμε ξέροντας οτι η απάντηση μπορεί να είναι μία σφαίρα?
@ amana
Mα οι σκέψεις των παιδιών μπορεί να αποδειχθούν πιο ώριμες από πολλών μεγάλων.
Για να μας ακούσουν οι πολιτικοί πρέπει να βγούμε στο "σύμπαν" για να μας δουν, όντας αρκετοί βολεμένοι...
Ας αποτρέψουμε, καλό μου, εμείς πια την απάντηση-σφαίρα...
Κώστα μου οι βολεμένοι δεν θα βγουν από τον κόσμο τους για να δουν τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπιζουμε...
Η καρέκλα του κ. Καραμανλή αρχίζει να τρίζει και δεν το ξέρει...
Η δολοφονία του Αλέξη είναι η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτηρι
Οι καταστροφές είναι το αποτέλεσμα της οργής του λαού!
Ελπίζω αυτό να το δει ο κ. Πρωθυπουργός
Πολύ συγκινητική η επιστολή των φίλων του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έγραψε κάποτε ένα τραγούδι που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και πρωτοείπε ο Παύλος Σιδηρόπουλος.
Τα λέει όλα τόσο περιεκτικά:
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα.
@ amana
Mη νομίζεις, καλό μου, πως κι ο πρωθυπουργός χαίρεται με όλα αυτά που συμβαίνουν.
Μπροστά στο θάνατο όλοι λυγίζουμε.
Σίγουρα έκανε λάθη.
Και σίγουρα, επίσης, η -συσσωρευμένη- οργή του κόσμου από τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει, δημιούργησε και την αντίδραση.
@ ikor
Αγαπημένε μου ikor σοφά λόγια και νότες, από σοφούς ανθρώπους.
Την καλημέρα μου.
(Α.Δ.)
Ποσο δίκιο έχουν τα παιδιά ας ακούσουμε τις καρδιές τους! οχι αλλο αιμα...!
@ LOCKHEART
'Oλα αυτά όμως, Σπύρο μου, τα ζητούσαν τα παιδιά πριν χυθεί αίμα...
Απλά, κωφεύαμε...
Και τώρα, επισημαίνουν το κακό που τους έκανε αυτή η κώφωση...
Γιατί, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ, όλα είναι κατόπιν ...εορτής...
Ναι, δίκιο έχουν τα παιδιά...
...αλλά, τέτοια ώρα, τί να πεις...
Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα.
ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.
Τα λέει όλα, την καλησπέρα μου.
@ Theo o κηπουρός
Είναι συγκλονιστικό από την αρχή ως το τέλος.
Το τέλος το θεωρώ κρεσέντο, ένα ξέσπασμα για την αδιαφορία των γονιών, των καλλιτεχνών...
" 'Εχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε..."
Για τους απαθείς γονείς...
Παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ, εσείς που κάποτε ήσαστα νέοι σαν κι εμάς...
Σε αποστομώνουν.
Δεν μπορείς να πεις κουβέντα.
Πανέμορφο το γράμμα αυτό Κώστα μου...
Γράφει τόσες πολλές αλήθειες...
@ Artanis
Πόσο καιρό, αλήθεια, τα κρατούσαν μέσα τους αυτά τα παιδιά...
Πόση ορμή, πόσο θυμό, τί σκέψη...
"Να μας κάνετε κι εσείς περήφανους", λένε...
Και ανατριχιάζω...
Το λατρεύω αυτό το post, Artanis.
Ο λόγος προφανής.
Τα λόγια τους εύχομαι να φτάσουν στα αφτιά εκείνων που στηλιτεύουν το μέλλον και τα όνειρα τους!!
@ Anastasia
Με μία επιστολή μας έβαλαν στη θέση μας.
Χρόνια τώρα, έχουμε χάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια μας.
Καιρός, λοιπόν, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Να δείξουμε ωριμότητα τέτοια που να αρχίσουν να μας εμπιστεύονται.
Να μη ξανασυμβεί άλλη τραγωδία.
Νομίζω ότι στο υστερόγραφο αναφέρονται τα πιο συγκινητικά λόγια που έχω ακούσει τελευταία.
@ Lambros
Σε καλωσορίζω Lambros στην παρέα.
Στο υστερόγραφο είναι το θέμα. Δείχνει παιδιά σκεπτόμενα και πολύ ευαίσθητα.
Αυτή η επιστολή-διαμαρτυρία είναι καθρέφτης που μέσα εκεί μπορούμε να δούμε το πρόσωπό μας και να ντραπούμε...
'Εχουμε απομακρυνθεί από καιρό και τα παιδιά το λένε ανοιχτά...
Καιρός να τα ακούσουμε.
Να έχεις ένα κολό απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου