Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Θ. Ρουσόπουλος
Η άνοδος και η πτώση...
Η εννιάχρονη πολιτική πορεία του κ. Θ. Ρουσόπουλου, η οποία τελειώνει μετά την επιστολή που έστειλε την Παρασκευή στον Πρωθυπουργό, είναι η πλήρης επιβεβαίωση του κανόνα που αναφέρει πως στην πολιτική ποτέ δεν μπορείς να είσαι βέβαιος
για τίποτε. Οταν μπήκε στην πολιτική τον Αύγουστο του 2000, οι περισσότεροι προεξοφλούσαν πως δεν θα ήταν τίποτε άλλο από έναν διάττοντα αστέρα στο πολιτικό στερέωμα. Τον αποκαλούσαν «ξένο σώμα» στη ΝΔκαι πίστευαν πως πρόκειται για ένα θνησιγενές πείραμα του κ. Κ. Καραμανλή. Ο κ. Θ. Ρουσόπουλος εδραιώθηκε τόσο γερά στη
ΝΔπου τον περασμένο Σεπτέμβριο οι πάντες στο κυβερνών κόμμα τον θεωρούσαν ακλόνητο. «Αυτός θα φύγει μαζί με τον Καραμανλή» τόνιζαν πριν από τη μοιραία για την κυβέρνηση ΔΕΘκαι σαράντα ημέρες αργότερα ο υπουργός Επικρατείας υπέβαλλε την παραίτησή του και στην πραγματικότητα αποχαιρετούσε από τότε την ενεργό πολιτική.

Ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας που πληροφορήθηκε την Παρασκευή την απόφασή του να μη θέσει ξανά υποψηφιότητα στις προσεχείς εθνικές εκλογές, παρατηρούσε πως ο κ. Θ. Ρουσόπουλος είχε δύο σημαντικά προτερήματα που στο τέλος αποδείχθηκαν ελαττώματα στην προσπάθεια για την πολιτική επιβίωσή του. Μπήκε στην πολιτική από τη δημοσιογραφία και δεν αναδείχθηκε από τον κομματικό μηχανισμό. Ως δημοσιογράφος έμαθε από νωρίς να ελίσσεται και να αποφεύγει την κριτική των ΜΜΕ, αλλά ταυτόχρονα βρέθηκε αντιμέτωπος με το ίδιο το σύστημα που τον δημιούργησε και ποτέ δεν του συγχώρησε την εξέλιξή του. Ως πολιτικός που δεν γεννήθηκε σε κομματικά όργανα μπόρεσε να κρατήσει αποστάσεις από παρωχημένες λογικές, αλλά ποτέ επίσης δεν του συγχώρησαν οι κομματικοί το ότι τους ξεπέρασε και αναρριχήθηκε σε τόσο υψηλά αξιώματα.

Ωστόσο, όπως παρατηρούσαν βουλευτές και υπουργοί σχολιάζοντας την πορεία του, κυρίως πλήρωσε την αλαζονεία που επέδειξε τις ημέρες της παντοδυναμίας του αψηφώντας βασικούς κανόνες του εγχειριδίου για την πολιτική επιβίωση, όπως το κλειστό μοντέλο επικοινωνίας που δημιούργησε στο Μέγαρο Μαξίμου και η υποτίμηση της λαϊκής αγανάκτησης όσο περνούσε ο χρόνος για τα σκάνδαλα της ΝΔ και την ανυπαρξία αποτελεσματικών κυβερνητικών δράσεων.

Χάρη σε ένα ποδήλατο...
Ο κ. Θ. Ρουσόπουλος γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1963 - είναι το τέταρτο από τα έξι παιδιά στην οικογένεια του Βασίλη Ρουσόπουλου, ταχυδρομικού διανομέα, από την Κυπαρισσία της Μεσσηνίας. Στα είκοσί του χρόνια ξεκινά τη δημοσιογραφία, την οποία διακονεί με επιτυχία και λίγο προτού κλείσει τα 37 του χρόνια, τον Αύγουστο του 2000, ο κ. Καραμανλής τον καλεί και του προτείνει να αναλάβει εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, στη θέση του κ. Α. Σπηλιωτόπουλου που αποχωρεί υπό την πίεση της εκλογικής ήττας του 2000. Με τον κ. Καραμανλή έχουν γνωριστεί επίσης ξαφνικά πέντε χρόνια πριν, στη Θεσσαλονίκη, όταν ο κ. Ρουσόπουλος περπατά έξω από το Μακεδονία Παλλάς και ο κ. Καραμανλής, που κάνει ποδήλατο, πέφτει πάνω του! Από τότε επικοινωνούν συχνά και όταν ο αρχηγός της ΝΔ αποφασίζει να ζητήσει την παραίτηση του κ. Α. Σπηλιωτόπουλου από τη θέση του εκπροσώπου Τύπου, μετά την εκλογική ήττα τον Απρίλιο του 2000, ο κ. Ρουσόπουλος είναι ο πρώτος που του έρχεται στο μυαλό.

Οι ημέρες της Ρηγίλλης
Επί των ημερών του κ. Ρουσόπουλου η Ρηγίλλης κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε, αφού μέσα σε τέσσερα χρόνια απέκτησε το πιο σύγχρονο ηλεκτρονικό αρχείο, πιο λειτουργικούς χώρους και κυρίως έναν αέρα στην επικοινωνία που οδήγησε τη ΝΔ σε διαδοχικές νίκες στις δημοτικές και στη συνέχεια στις εθνικές εκλογές. Τον Μάρτιο του 2004 αναλαμβάνει υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, αλλά η δυναμική πορεία του ανακόπτεται λίγους μήνες αργότερα από εσφαλμένους χειρισμούς στην υπόθεση του βασικού μετόχου και στη συνέχεια από την αποκάλυψη της υπόθεσης των υποκλοπών, που η κυβέρνηση κρατούσε μυστική επί ένδεκα μήνες.

Ταυτόχρονα η σύζυγός του, η κυρία Μάρα Ζαχαρέα, κόρη του οικονομολόγου και στελέχους της Ανανεωτικής Αριστεράς Αιμίλιου Ζαχαρέα, αναλαμβάνει την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου του Μega, πυροδοτώντας έντονη κριτική εναντίον του με βασικό επιχείρημα πως δεν μπορεί η σύζυγος υπουργού να προαναγγέλλει από τηλεοράσεως τις κινήσεις της κυβέρνησης. Στη συνέχεια δέχεται κατηγορίες για πολυτελή διαβίωση λόγω δύο ακινήτων που αποκτά (κατοικία στο Ψυχικό και εξοχικό στην Πάρο), αλλά και για τον αλαζονικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την κριτική περί έλλειψης επικοινωνιακής στρατηγικής από την κυβέρνηση.

Το καλοκαίρι του 2007 η δημοτικότητα του κ. Ρουσόπουλου στο εσωτερικό της παράταξής του έχει φθάσει στο ναδίρ, ωστόσο εξακολουθεί να τον στηρίζει ο Πρωθυπουργός, ο οποίος του αναθέτει τον γενικό συντονισμό για την αποκατάσταση των περιοχών που έχουν πληγεί από τις πυρκαϊές, αλλά και την προεκλογική καμπάνια του κόμματος. Η νέα εκλογική νίκη έναν μήνα μετά πιστώνεται από τους πάντες στον υπουργό Επικρατείας, ο οποίος ισχυροποιεί εκ νέου τη θέση του και γίνεται στην πραγματικότητα ένας άτυπος αντιπρόεδρος.

Το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου
Ωστόσο η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπαιδίου πλήττει καίρια το προφίλ του και τον οδηγεί πρώτα στην περιθωριοποίηση και στη συνέχεια στην παραίτηση. Ο κ. Καραμανλής εγκλωβίζεται σε άστοχες εκφράσεις αυτοκριτικής, όπως η ομολογία πως είχε πλημμελή πληροφόρηση, αλλά και στο γεγονός πως ο στενότερος συνεργάτης του γίνεται εύκολος στόχος για την αντιπολίτευση, που τον κατηγορεί ως «τον υπουργό με το σηκωμένο φρύδι».

Ταυτόχρονα, με τις επικρίσεις που δέχεται για το Βατοπαίδι αποδεικνύεται καταστροφική η επιλογή της συζύγου του να ιδρύσει εταιρεία εκδόσεων, αφού δίνει την ευκαιρία στους εσωκομματικούς εχθρούς του να υποστηρίξουν πως στήνεται ένας πλάγιος μηχανισμός για να διασφαλίσει κρατική διαφήμιση μέσω της έκδοσης δύο free press εφημερίδων.

Δεν μετέχει στην επικοινωνιακή προετοιμασία της ΔΕΘ για να μην κατηγορηθεί ότι παρασύρει τον Πρωθυπουργό στη διαχείριση θεμάτων που τον αφορούν προσωπικά. Αλλά χρεώνεται την αποτυχημένη εμφάνιση του Πρωθυπουργού και στρέφουν οι πάντες τα πυρά εναντίον του. Ο βουλευτής κ. Στ.Δαϊλάκης τον κατηγορεί πως ντροπιάζει την παράταξη και το επόμενο πρωί διαγράφεται. Ταυτόχρονα ο κ. Π. Τατούλης καταγγέλλει δημοσίως τις εκδοτικές δραστηριότητες της συζύγου του.

Στις 22 Οκτωβρίου η Βουλή ψηφίζει τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Ο κ. Ρουσόπουλος επιτίθεται στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου, επισημαίνοντας πως γεννήθηκε πολιτικά ισχυρός, ενώ ο ίδιος είναι γιος ενός ταχυδρόμου.

Η περιπέτεια στο Υπόλοιπο Αττικής
Ηταν μία ακόμη έκφραση για την οποία επικρίθηκε. Την επομένη υποβάλλει την παραίτησή του και αποσύρεται εντελώς από την πολιτική σκηνή, ως τον Απρίλιο που ξεκινά τις πολιτικές συνεντεύξεις και πολιτικές εμφανίσεις στην Περιφέρεια Αττικής. Εκεί τον περιμένει άλλη μια οδυνηρή έκπληξη. Αρχικώς οργανώνει επισκέψεις σε σπίτια μιλώντας σε παρέες των 20 ατόμων. Οποιος όμως δέχεται να ανοίξει το σπίτι του στον κ. Ρουσόπουλο, στα Μέγαρα ή στο Μαρκόπουλο, δέχεται στη συνέχεια επιθέσεις από κομματικούς παράγοντες. Ταυτόχρονα, στις κομματικές συγκεντρώσεις που ο κ. Ρουσόπουλος αποφεύγει να εμφανιστεί επειδή δεν έχει τυπικά ανακηρυχθεί υποψήφιος, τοποθετούν συχνά μια άδεια καρέκλα με το όνομά του.

Ο κ. Ρουσόπουλος θεωρητικά ήταν υποψήφιος βουλευτής Αττικής από τον Αύγουστο του 2007, οπότε ο κ. Καραμανλής τον τοποθέτησε και πάλι στο Επικρατείας. Πρακτικά δεν ήταν ποτέ, αφού μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έγινε σαφές πως θα επανεκλεγούν μόνο δύο ή τρεις βουλευτές της ΝΔ από τους πέντε που είναι εκλεγμένοι σήμερα.

Η μυστική συνάντηση στη Ραφήνα
«Αν δεν με θέλεις υποψήφιο, πες το μου και θα αποσυρθώ»
Από τον Μάιο ως την Παρασκευή, που ανακοίνωσε με επιστολή του στον Πρωθυπουργό πως δεν επιθυμεί να είναι ξανά υποψήφιος, ο κ. Ρουσόπουλος συναντήθηκε με τον κ. Καραμανλή μόνο μία φορά. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με απόλυτη μυστικότητα, διήρκεσε περισσότερες από δύο ώρες, αλλά η ατμόσφαιρα στη Ραφήνα ήταν ιδιαίτερα βαριά.

«Αν δεν με θέλεις υποψήφιο, απλώς πες το μου και θα αποσυρθώ» του είπε ο κ. Ρουσόπουλος. «Εχεις κάθε δικαίωμα να είσαι, και δεν πρόκειται να σου το στερήσω» του απάντησε ο Πρωθυπουργός με ύφος που έδειχνε καθαρά πως θα επιθυμούσε να παραιτηθεί, δεν μπορούσε όμως να του το ζητήσει. Στη συνέχεια συζήτησαν για όλα τα θέματα της επικαιρότητας, χώρισαν όμως με τη βεβαιότητα και οι δύο πως θα κάνουν πολύ καιρό να ξανασυναντηθούν.

Η σκηνή αυτή στριφογύριζε επί δύο μήνες στο μυαλό του πρώην υπουργού και μέρα με τη μέρα βεβαιωνόταν πως είναι πλέον ανεπιθύμητο πρόσωπο στο κόμμα του.

Αλλωστε από την ημέρα που εγκατέλειψε το γραφείο του, στο Μέγαρο Μαξίμου, τον ξέχασαν οι πάντες στο πρωθυπουργικό γραφείο. Συνομιλούσε τακτικά μόνο με τον κ. Ι. Αγγέλου, ο οποίος του έδειξε νωρίς και την οδό της διαφυγής.

Εγραψε την επιστολή το βράδυ της Πέμπτης και την έστειλε την Παρασκευή χωρίς να ειδοποιήσει προηγουμένως κανέναν, ούτε τους στενούς συνεργάτες του που έχουν παραμείνει στο Μαξίμου και αγωνιούσαν για το μέλλον του.

Γνωρίζοντας καλά τους κανόνες των συμβολισμών, απευθύνθηκε στον Πρωθυπουργό σε δεύτερο ενικό πρόσωπο, σαν να ήθελε να του παραπονεθεί με έμμεσο τρόπο για την αποδοκιμασία που εισέπραξε στη συνάντησή τους, αλλά και για την ψυχρότητα που ένιωθε τους τελευταίους οκτώ μήνες. Ταυτόχρονα με την επιστολή του στιγμάτισε για πρώτη και τελευταία φορά τη στάση «φίλων κι εχθρών του» που επί μήνες τον υπονόμευαν στο παρασκήνιο.

Αφού έστειλε την επιστολή, έκλεισε το τηλέφωνό του και πήγε να περάσει το Σαββατοκύριακο στο εξοχικό του στο Μικροχώρι και να ασχοληθεί με το αμπέλι του.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως αυτό είναι και το τέλος της πολιτικής διαδρομής του κ. Ρουσόπουλου. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως, όπως κάθε τέλος, είναι η αρχή για κάτι καινούργιο...

Ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος είναι Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός. Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία Μεσσηνίας στις 13 Σεπτεμβρίου του 1963.

Σπούδασε στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Συμπλήρωσε της σπουδές του με την παρακολούθηση Σεμιναρίων Δημοσιογραφίας στην «Oxford Academy». Είναι πτυχιούχος του τμήματος Σπουδών στον Ελληνικό Πολιτισμό, της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Ξεκίνησε την καριέρα του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (1984-1995) ενώ επίσης αρθρογραφούσε για πολλά χρόνια στο μηνιαίο περιοδικό «Elle». Για πολλά χρόνια παρουσίαζε στον τηλεοπτικό σταθμό Mega Channel την επιτυχημένη ενημερωτική εκπομπή "7+7"(1989-1999). Έχει συνεργαστεί επίσης με τον ραδιοσταθμό Αθήνα 9,84 (1987-1989) και τον τηλεοπτικό σταθμό Star Channel(1999). Έχει τιμηθεί με Βραβείο από το Ίδρυμα Μπότση καθώς και από την Τουρκική Ένωση Δημοσιογράφων Ραδιοτηλεόρασης με το βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής τηλεοπτικής εκπομπής.

Η πολιτική του διαδρομή ξεκίνησε από τη θέση του εκπροσώπου τύπου της Νέας Δημοκρατίας το 2000. Μετά τις εκλογές του 2004, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τον όρισε Υπουργό Επικρατείας και κυβερνητικό εκπρόσωπο, θέση που συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές του 2007, ως την παραίτησή του, τον Οκτώβριο του 2008.[1][2] Στις 12 Ιουνίου του 2009 απέστειλε στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή επιστολή[3], με την οποία του γνωστοποίησε την απόφασή του να μην διεκδικήσει θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Είναι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Μάρα Ζαχαρέα και έχουν ένα γιο, το Βασίλη,και μία κόρη, την Άννα.

*πηγή: "τα Νέα" - Βικιπαίδεια

8 σχόλια:

VAD είπε...

Γι αυτό ,Κώστα μου,αν κάποιος αρχηγός κόμματος σου προτεινει ν'αναλάβεις εκπρόσωπος τύπου,πρόσεχε,μην καβαλήσεις το καλάμι:)))

Καλη εβδομάδα...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ VaD


χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ναι, Βασίλη μου, θα προσέχω...

Είναι επικίδυνο σπορ το καλάμι...

χαχαχαχα

Καλή εβδομάδα να έχεις.

NdN είπε...

Κώστα το κάθε κομματικό κατεστημένο αν δε σε θεωρεί "δικό" του αργά ήγρήγορα θα σε φάει. Και ιδιαίτερα αν βρει και αφορμή επειδή "έφαγες" εσύ περισσσότερα! Ετσι έγινε και με τον Ρουσόπουλο. Από την αρχή ήταν αντιπαθής και όταν έκανε τις λοβιτούρες, βρήκαν την ευκαιρία και τον "τελείωσαν".

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ NdN

Aυτό συμβαίνει πάντα και με τέτοιο τρόπο.

Σε περιμένουν στη γωνία πότε θα κανεις την μοιραία κινηση, το λάθος.

Την μοίρα μας να κλαίμε οι υπόλοιποι...

Όλοι οι άλλοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βολεύονται...

Να είσαι καλά που με επισκέπτεσαι από το Λονδίνο.

Πολλά φιλιά.

Artanis είπε...

Ποτέ δεν τον συμπάθησα αυτόν τον άνθρωπο, ούτε όταν ήταν απλός δημοσιογράφος...Ούτε και τώρα τον λυπάμαι (φυσικά...)
Τεσπά, ωραία ανάρτηση εμπεριστατωμένη...
Φιλιά πολλά απο ΝΖ...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Αrtanis

Πολλά φιλιά και από μένα Artanis μου.

Να περνάς όμορφα στη χώρα που επέλεξες να ζεις.

Τη Νέα Ζηλανδία.

Side21 είπε...

Κακός πολιτικός ...
Κακός δημοσιογράφος !!!
Το να ελίσσεσαι και ν' ανεβαίνεις
στηριζόμενος σε άλλους συχνά είναι
επικίνδυνο γιατί η πτώση είναι πιο
επώδυνη !!!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ sIDE 21

'Εγραψε την Κυριακή, 16/06/09, η εφημερίδα "Πρώτο Θέμα":

"Την τακτική της θυματοποίησης προκειμένου να προκαλέσει την συμπάθεια των πολιτών έχει επιλέξει ο πρώην υπουργός Επικρατείας κ. Θεόδωρος Ρουσόπουλος.

Μετά την επιστολή του στον πρωθυπουργό ο κ. Ρουσόπουλος προβαίνει σε μία ακόμη επικοινωνιακή ενέργεια και δημοσιοποιεί επιστολή προς στους πολίτες της περιφέρειας Αττικής οι οποίοι ποτέ δεν τον εξέλεξαν και τους οποίους ποτέ δεν εκπροσώπησε στην Βουλή.

Στην επιστολή του ο κ. Ρουσόπουλος προβάλει περίπου ότι θυσιάστηκε για το καλό της παράταξης δύο φορές. Η μία όταν του ζήτησε ο κ. Κώστας Καραμανλής στη μέση της προεκλογικής περιόδου του 2007 «να αναλάβει ξανά καθήκοντα εκπροσώπου για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα από την λαίλαπα των πυρκαγιών». Ο κ. Ρουσόπουλος διατείνεται ότι έβαλε το συμφέρον της παράταξης πάνω από το προσωπικό συμφέρον. Λέει με διαφορετικά λόγια αυτό που έχει πει το περιβάλλον του στο παρελθόν ότι αυτός κέρδισε τις εκλογές θυσιαζόμενος για το καλό του κόμματος.

Για την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος πάλι ο κ. Ρουσόπουλος λέει ότι θυσιάζεται για το κόμμα: «δεν δέχομαι ακόμη κι αν αυτό είναι άδικο να παίζονται στο πρόσωπό μου παιχνίδια εις βάρος της μεγάλης μας παράταξης». Στο τέλος μάλιστα αφήνει μία συγκαλυμμένη απειλή λέγοντας ότι: «δεν είμαι από εκείνους που εγκαταλείπουν τον πόλεμο, ούτε τους φοβίζουν ανόητοι και μικρονοικοί επικριτές. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη κι αν χάθηκε η μάχη στο πεδίο του εύκολου εντυπωσιασμού τον οποίο οι συκοφάντες σε όλες τις εποχές υπηρετούν η ηθική δικαίωση και η νίκη θα έλθει»".

Να είσαι καλά.