Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Εφιάλτης στη ΒΑ Αττική...


Γιατί ξανά;...

Οι τύψεις κάηκαν από τις φλόγες

Του Malcolm Brabant ανταποκριτή του BBC στην Αθήνα

Ανέκαθεν ένιωθα κάποιες ενοχές που ζούσα στο Ντράφι. Η οικοδόμηση του μικρού σπιτιού που νοικιάζουμε στο συγκεκριμένο προάστιο κατέστη δυνατή μόνο μετά την εκδήλωση μιας τρομερής πυρκαγιάς πριν από 10 χρόνια, η οποία κατέστρεψε το παρθένο δάσος της περιοχής. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις υπόλοιπες οικίες που έχουν ξεπηδήσει ανάμεσα στα δέντρα στους πρόποδες της Πεντέλης. Η αγαλλίαση που νιώθαμε μπροστά στο εκπληκτικό ορεινό τοπίο με την πιο καθαρή ατμόσφαιρα στον ρυπαρό αττικό ουρανό και το δροσερό αεράκι, μετριαζόταν από την επίγνωση ότι επωφελούμαστε από έναν εμπρησμό που επέτρεψε σε αδίστακτους εργολάβους να πλουτίσουν χτίζοντας εκεί που πριν από μια δεκαετία υπήρχε δάσος.

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, η φύση μας εκδικήθηκε. Εγκαταλείψαμε το σπίτι μας μόλις πέντε λεπτά πριν φτάσουν σε αυτό οι φλόγες.

Αφήσαμε τα «πράγματα»

Η υποχώρησή μας ήταν συντεταγμένη. Η σύζυγός μου ξεδιάλεξε μόνο τα πλέον πολύτιμα οικογενειακά αντικείμενα -τις φωτογραφίες και τα βίντεο από την οικογενειακή μας ζωή, ένα δόντι που είχε αλλάξει μικρός ο γιος μας, τα εργαλεία της δουλειάς μας (φορητοί υπολογιστές, κάμερες), τον σκύλο μας τον Ντας και το δοχείο του νερού του- και τα φόρτωσε στο αμάξι. Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να αφεθούν στις φλόγες. Ηταν άλλωστε απλώς «πράγματα». Και τα πράγματα αντικαθίστανται.

Από την κοιλάδα όπου βρίσκεται το μοναστήρι του 11ου αιώνα, το οποίο είχε μέχρι σήμερα επιβιώσει σεισμών αλλά και Οθωμανών και ναζιστών κατακτητών, το πύρινο τείχος άρχισε να κατευθύνεται προς εμάς. Αδειάσαμε όσο νερό είχε απομείνει από την πηγή στον κήπο μας και αποχαιρετήσαμε το σπίτι μας. Γνωρίζοντας ότι πολλοί έχασαν τη ζωή τους σε αυτοκινητικά δυστυχήματα κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών του 2007, οδηγήσαμε προσεκτικά και αργά με κατεύθυνση την πόλη.

Εμβρόντητοι μπροστά στην πύρινη λαίλαπα που κατάπινε τα δέντρα και έφτυνε τα κλαδιά σαν να πρόκειται για ελληνικό μεζέ, υποθέσαμε ότι το σπίτι μας θα παραδιδόταν στην καταστρεπτική της μανία.

Φτάνοντας στην Παλλήνη, το πιο κοντινό προάστιο στο δικό μας, συναντήσαμε μια δασκάλα στο σχολείο του γιου μας που ζούσε εκεί κοντά. Είχε και αυτή εγκαταλείψει το σπίτι της μαζί με την οικογένειά της, πριν από μία ώρα.

Πνεύμονας της Αθήνας

Μας μίλησε με πάθος για το Ντράφι, εξηγώντας μας πως ήταν ένας πνεύμονας της Αθήνας που παρείχε οξυγόνο στην πόλη και λειτουργούσε ως φυσικό κλιματιστικό για την πόλη, με τα δέντρα να ψυχραίνουν τους βόρειους ανέμους πριν φτάσουν στη θάλασσα του τσιμέντου.

Ο πνεύμονας όμως καταστράφηκε.

Η δασκάλα είχε δίκιο. Οταν εντέλει καθάρισε κάπως η ατμόσφαιρα από τον καπνό και ανεβήκαμε πάλι στον λόφο έτοιμοι να αντικρίσουμε το χειρότερο, είδαμε ότι όλα σχεδόν τα σπίτια είχαν μείνει άθικτα, όχι όμως και τα δέντρα. Το πιο πράσινο προάστιο της Αθήνας είχε αποκτήσει την όψη σεληνιακού τοπίου. Τα πλατάνια και τα πεύκα είχαν μετατραπεί σε σκελετούς.

Η φωτιά είχε σταματήσει στη μάντρα του κήπου μας. Τα δέντρα του κτήματός μας είχαν τσουρουφλιστεί, αλλά πιθανότατα θα επιβιώσουν. Πλέον δεν νιώθω ενοχές για το σπίτι μας στο Ντράφι. Οι τύψεις κάηκαν από τις φλόγες.


Διαλέξαμε από την εφημερίδα "Καθημερινή" την μαρτυρία του Ανταποκτιτή του BBC, κ. Malcolm Bradant, να περιγράψει το "'εγκλημα χωρίς τιμωρία" που εφιαλτώθηκε η Αττική, με την απορία μας αναπάντητη...

Πότε θα δοθούν οι εγκληματίες της φύσης στον λαό;

Πότε θα πάψουν να εμπαίζουν τον πολίτη που, ανυπερασπιστος, ζει με τον τρόμο στα μάτια;

Πότε θα πάψουν να μισούν την Ελλάδα;

Πότε... Πότε... Πότε...

σ.σ.: Κατέβηκαν από τον Βορρά 50 φορτηγα και άλλα μέσα για να βοηθήσουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών και έδωσαν στα διόδια ... 3.000 ευρώ (!!!)...

Αθάνατη Ελλάδα...

8 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ.ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΜΑΘΗΜΑ .ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

mahler76 είπε...

διότι πρέπει να πουληθούν οικόπεδα να τονωθεί η οικονομία των κατασκευών κλπ κλπ.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ JK O SKROYTZAKOS

Πάντα ο Έλληνας πρέπει να έχει και μία "πρόχειρη" ευχή, ... αχρείαστη νάναι...

Να που έρχετει η ώρα που πρέπει ξανά να τη φέρει στα χείλη του...

Εύχομαι κι εγώ, μέσα από την καρδιά μου, η ευχή σου να πιάσει.

Εδώ που φτάσαμε...

Να είσαι καλά.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ mahler76

... διότι, αγόρι μου, δεν βρέθηκε ακόμη ο μάγκας να τους κρεμάσει από τα ... αρ...ια.

Γι αυτό, κατάλαβες;

Να περνάς όμορφα.

Artanis είπε...

Τα διάβασα και τα άκουσα σε νετ, ράδιο και τηλεόραση (μέσω νετ), οπότε δεν γράφω σχετικό σχόλιο επι τούτου...
Ξέρω και ξέρεις πολύ καλά τί θα γίνει...Αυτά που λέει ο Σουφλιάς είναι τρίχες...Εξάλλου κι αυτός αυθαίρετο έχτισε, σε πρώην δασική περιοχή...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Artanis

Λυπάμαι καιστενοχωριέμαι με όλα τούτα και ακόμη περισσότερο γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα να σταματήσει αυτή η τραγωδία που την ζούμε κάθε Αύγουστο, κυρίως από τα μέσα μέχρι το τέλος του μήνα...

Είναι κοινό μυστικό ποιος μας δολοφωνεί, κάθε τόσο...

Και επίσης, γιατί δεν συλαμβάνεται...

Λυπάμαι.

Να είσαι καλά.

iLiAs είπε...

...καθε χρονο τα ιδια..καθε χρονο κανενας υπευθυνος..καθε χρονο ολοι βγαζουν την ουρα τους απ' εξω...
..φταιμε κι εμεις που τους ανεχομαστε.

καλο βραδυ κ.Βλούτη

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@iLiAs

Έχεις απόλυτο δίκιο iLiAs.

Μας κοροϊδεύουν χρόνια τώρα και η ανοχή των πολιτών έχει στερέψει...

Δεν μένει παρά να δούμε την αντίδρασή τους όταν πάρουν απόφαση να ξεσηκωθούν για να υπερασπιστούν το "οξυγόνο" τους...

Καλή Κυριακή, φίλε μου.