ΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Το lifestyle της 4ης Οκτωβρίου

"Ο Κύβος Ερριφθη" και όλοι έχουν λάβει θέση μάχης για τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Παντζούρια και παράθυρα έχουν "ανοίξει" και οι "ζητιάνοι" (με την καλή έννοια...) της πολιτικής "ζητούν" το κατι τις από εμάς τους "ευαίσθητους" πολίτες που δεν θα θέλαμε να βρεθούμε ΠΟΤΕ σε θέση ... "ζητιανιάς"...

Το θέμα που δημοσιεύουμε είναι από το zougla.gr χωρίς περικοπές...

«Συνέφαγα με τον πρόεδρο. Θα συζητήσω την πρότασή του με την οικογένειά μου» δηλώνει σοβαροφανώς ο Ηλίας Ψινάκης. Το προηγούμενο βράδυ είχε «συλληφθεί» στο J&K να συντρώει με τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Από την Νίκη Τζαβέλα, την θεματική μετεγγραφή του ΛΑΟΣ στις Ευρωεκλογές, έως τον Ηλία Ψινάκη, ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος.

Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ διαθέτει την αίσθηση του πολιτικού αιφνιδιασμού. Ξέρει να είναι πολυσυλλεκτικός, κρύβοντας (όσο μπορεί) τις ακραίες θέσεις στελεχών του, αλλά και τις δικές του, μέσα στην θολούρα του πολιτικού σκηνικού. Στα νέα αποκτήματα του ΛΑΟΣ συγκαταλέγεται ο πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Κωνσταντάρας, ο...πρώην δήμαρχος Βιλίων Αττικής και παρ' ολίγον ο Λευτέρης Κωνσταντινίδης, πρώην βουλευτής του παλαιού ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη και πρώην σύζυγος της Αλέκας Κοκκόλα, της γραμματέως του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο κ. Καρατζαφέρης δεν παρέλειψε να χτυπήσει και την πόρτα του Γιώργου Ανατολάκη, γνωστού για την αποτελεσματικότητά του στα... κλαδέματα.

«Μα ποιος είναι αυτός ο Κωνσταντάρας ή ο Κωνσταντινίδης;» θα ρωτούσε απορημένος ο μέσος πολίτης -και δικαιολογημένα. Δεν έχει σημασία το εύρος της επιρροής, αλλά η συνολική εικόνα της πολυσυλλεκτικότητας, θα απαντούσε αφοπλιστικά ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Όσο για τις πολιτικές θέσεις του καθενός από τους προαναφερόμενους, δεν τίθεται ζήτημα. Ο Ηλίας Ψινάκης ξεσηκώνει τα πλήθη όταν βολτάρει στην Αντίπαρο -και αυτό είναι αρκετό.

Ο Κώστας Σημίτης αποχωρεί από τον Πειραιά και εγκαθίσταται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Αλλαγή φρουράς και εναλλαγή προσώπων στο μεγάλο λιμάνι. Ο Μιλτιάδης Έβερτ αποχωρεί και τη θέση του στο Επικρατείας καταλαμβάνει ο Γιώργος Σουφλιάς, που αρνείται να διεκδικήσει και πάλι την λαϊκή ψήφο. Στην Β' Αθηνών, το «golden boy» Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, με τα πάρτι στην Καραϊβική παρέα με ξανθιές υπάρξεις, κινδυνεύει και μάλιστα σοβαρά. Στην ίδια κατάσταση φέρεται να έχει περιέλθει και ο Αργύρης Ντινόπουλος, που δεν έχει βεβαίως εκτεθεί στο παρελθόν με γκλαμουράτες εμφανίσεις και προκλητικές συγκεντρώσεις αιθέριων παρουσιών. Ο συνυποψήφιός τους, Άρης Σπηλιωτόπουλος, κατάμαυρος από τον ήλιο της Μεσογείου, άρτι αφιχθείς από τις διακοπές του, κατηγορείται για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Επιβιβάστηκε σε θαλαμηγό με την παρέα του για ένα ταξιδάκι, με τη διαφορά ότι η ημερήσια ταρίφα ήταν 13.000 ευρώ, όλα πληρωμένα από τον ΕΟΤ, δηλαδή το Δημόσιο, δηλαδή... τον πολίτη! Σύμφωνα με επίσημη, λοιπόν, καταγγελία ομάδας βουλευτών (και αναφορικά με το Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών υπ΄αριθμ. 019/31-7-08 (της εταιρείας ΘΑΛΕΙΑ Ν.Ε.Π.Α, που είχε ναυλώσει τη θαλαμηγό ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ για το διάστημα 7/8 έως 10/9), το υπουργικό αυτό τριήμερο πολυτελούς αναψυχής από 14/8 έως 17/8/08, κόστους 40.000 ευρώ (που σημαίνει πάνω από 13.000 ευρώ την ημέρα), είχε προπληρωθεί από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού.

Βεβαίως, το συμβάν αφορά την περίοδο κατά την οποία ο κ. Σπηλιωτόπουλος ήταν υπουργός Τουρισμού, δηλαδή το καλοκαίρι του 2008. Η "αδυναμία" του Άρη στην καλή ζωή είναι διαχρονική. Τι το 2008, τι το 2009. Το ερώτημα παραμένει. 13.000 ευρώ την ημέρα είναι... πολλά τα λεφτά Άρη! Και μάλιστα, όταν πρόκειται για λεφτά του Δημοσίου.

Η πασαρέλα, λοιπόν, άρχισε να λειτουργεί με γνώμονα -τι άλλο;- την πρόκληση εντυπώσεων. Μεταξύ της Εύας Καϊλή και της Έλενας Ράπτη ο αγώνας θα είναι μακρύς και επίπονος. Η Θεσσαλονίκη έχει μία αδυναμία στις ξανθιές (πώς να το κάνουμε;) και οι ψηφοφόροι αντιδρούν... θετικά στις ωραίες κυρίες! Όσο για την πολιτική, θηλυκού γένους και αυτή, παραμερίζεται όταν οι κομματικές ηγεσίες επενδύουν σε εικόνες.

Τα επικοινωνιακά επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων επί της ουσίας διακατέχονται από την ίδια λογική. Οι επιλογές είναι γνωστές. Κάποιο γκλαμουράτο πρόσωπο, μία τηλεοπτική ύπαρξη, κάποιος μεγαλοδημοσιογράφος του γυάλινου κόσμου, ένα καλό και πλατύ χαμόγελο με κατάλευκα δόντια κ.λπ. κ.λπ. Ο Σαρκοζί το έκανε επιστήμη. Ο Μπερλουσκόνι δόγμα. Μόνον που σε περιόδους κρίσης, και μάλιστα με έντονες κοινωνικές προεκτάσεις, η γκλαμουριά μπορεί και να αποβεί μοιραία. Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, φερ’ ειπείν, ότι η Νέα Δημοκρατία θα εκλέξει περί του 70 βουλευτές και μόνον. Στρατιά στελεχών, που βρέθηκαν στα έδρανα της Βουλής το 2004, θα αναγκαστούν τώρα να πουν αντίο στο ημικύκλιο. Μιλάμε για καταστροφή. Πρόσωπα της Τηλεόρασης, που κεφαλαιοποίησαν την αναγνωρισιμότητα τους και κατάφεραν να εκλεγούν, τώρα ξέρουν πως το όνειρο τελείωσε. Παραμένει, ως εναλλακτική, η κάθοδός τους με τον ΛΑΟΣ, τουλάχιστον όσον αφορά μη κορυφαία στελέχη της ΝΔ. Ερωτηματικό και για τον Γιάννη Μανώλη. Μεταξύ Έλσας Παπαδημητρίου και Γιάννη Ανδριανού στην Αργολίδα, ήταν σαφές πως η πολιτική επιβίωση του κ. Μανώλη θα ήταν το λιγότερο προβληματική. Η παραίτησή του από την βουλευτική έδρα ανοίγει τον δρόμο προς μία (θεωρητικά πάντα) συζήτηση με τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Άλλωστε, η μοναξιά δεν είναι καλός σύμβουλος.

Ο Χρήστος Βερελής από την Αιτωλοακαρνανία, μάλλον δεν θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, όσο κι αν ο ίδιος το επιθυμεί. Στήριγμα του Ευάγγελου Βενιζέλου, ακολουθεί την μοιραία πορεία της σταδιακής εξαφάνισης. Το ξεκαθάρισμα στο ΠΑΣΟΚ θα είναι επώδυνο. Ο Γ. Παπανδρέου φέρεται να διαθέτει «παπανδρεϊκά ανακλαστικά» -όσο κι αν δεν το πιστεύουν ορισμένοι. Θέλει τα ψηφοδέλτιά του "καθαρά" και τους Βενιζελικούς με σκυμμένο το κεφάλι ή εκτός των "τειχών". Εναπομένει σε αυτούς να επιλέξουν. Ο Ανδρέας Λοβέρδος επέλεξε και... κέρδισε (τις εντυπώσεις πάντα).

Υπάρχει, ωστόσο, και ένας κόσμος που δεν «δαγκώνει το δόλωμα». Περισσότερο συνειδητοποιημένος απ’ ό,τι δείχνει, με λιγότερες εξαρτήσεις από όσες θα φανταζόταν κανείς, με πολιτική σκέψη αλλά "απολιτίκ" νοοτροπία, κινείται μεταξύ Κέντρου και Κεντροαριστεράς χωρίς να αποτελεί "πελατεία" κανενός. Οι δημοσκόποι κατατάσσουν αυτόν τον κόσμο στους "εν δυνάμει απέχοντες". Είναι όμως αυτός ο κόσμος, που ενδεχομένως να δώσει ή να αποτρέψει την αυτοδυναμία. Διαθέτει δικά του κριτήρια και αισθητικό μοντέλο, και προσβάλλεται από την εκλογική πασαρέλα. Επιζητεί την πολιτική κουβέντα, αλλά αρνείται να συμμετέχει σε ψευδοδιλήμματα. Η Τηλεοπτική Δημοκρατία αγνοεί αυτόν τον κόσμο, και ο κόσμος αυτός, με την σειρά του, αγνοεί αυτήν. Η συμπεριφορά του, όμως, πάνω από την κάλπη θα είναι καταλυτική. Κάποτε, θα ψήφιζε Αλέκο ή Αλέξη. Τώρα προβληματίζεται και με τους δυο. Κάποτε, ήταν δεδομένος. Τώρα πιά, δεν είναι.

Οι δημοσκόποι αυτόν τον κόσμο ψάχνουν απεγνωσμένα, αλλά αυτός τους κρύβεται...