Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ. *ΜΑΧΑΙΡΩΣΑΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΗ


Δύο κουκουλοφόροι χτυπούν με καδρόνι διαδηλωτή. Έναν άλλον διαδηλωτή τον μαχαιρώνουν -άγνωστο ποιοί- και το ΕΚΑΒ τον μεταφέρει σε νοσοκομείο. Άλλοι 7 τραυματίζονται. Νοσηλεύονται. Δύο με βαριά εγκαύματα. Δώδεκα αστυνομικοί, επίσης. Μέχρι τις 6 το απόγευμα είχαμε 14 συλλήψεις και 17 προσαγωγές. Τα ΜΑΤ με χημικά διώχνουν τον κόσμο από το Σημείο Μηδέν. "Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι / ο μόνος δρόμος είναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και πάλι", ακούγεται από τα μικρόφωνα. Χειροκροτήμα. Είναι οι πρώτες ώρες μιας προσπάθειας αντίστασης στο να μην "εκτελεστεί" ο Έλληνας με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τους βουλευτές, να μη νομιμοποιηθεί το άδικο...

ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ
«Η πλατεία είναι δική μας. Δεν φεύγουμε από εδώ», λένε χιλιάδες διαδηλωτές...
Από όλα τα μέρη της Ελλάδας έρχονται "Αγανακτισμένοι" για να βρεθούν με τους διαδηλωτές του Συντάγματος. Να ενώσουν τη φωνή τους.
Κι όμως, τα ΜΑΤ διώχνουν τους διαδηλωτές. Νοιώθω αηδία για το ξεπούλημα κάποιων και την ανανδρία μερικών μερικών...

Έχουμε μαχαιρωμένο διαδηλωτή.
Κόλαση η Αθήνα, για έναν που αποφάσισε να ξεσκίσει τις ψυχές μας. Για έναν που δε λέει να ξεκουμπιστεί. Για ένα που ξεπουλά τις σάρκες μας.
Πουλημένο το σχέδιο, φίλε.
Το κράτος το ά-κρατο μπήκε στη διαδικασία να μπλοκάρει την ΕΙΡΗΝΗ.
Οι αστυνομικοί αμέτοχοι παρακολουθούν.
Κρότοι, δακρυγόνα, φωτιές και μέσα αυτοί αποφασίζουν "Θάνατο".
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ρε φίλε, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...

Η μάχη δίνεται σώμα με σώμα... Πάνω από πέντε ώρες το Σύνταγμα θυμίζει Βαγδάτη...
Διμοιρίες παντού, οχήματα, μέτωπα παντού...
Πέτρες, δακρυγόνα, χτύπημα στο κεφάλι...
Έχεις αμφιβολία πως το σχέδιο δεν είναι οργανωμένο, να ξεπαστρέψουν τους διαδηλωτές;

Να φανταστείς πως τα ξένα ΜΜΕ έστειλαν, να καλύψουν τα γεγονότα στην Ελλάδα, πολεμικούς ανταποκριτές!!! Τυχαίο;

Οι κάδοι απορριμμάτων παίρνουν φωτιά...
'Ενα βαν , τυλιγμένο στις φλόγες, "ξεφεύγει" και στουκάρει σε περίπτερο. Πόλεμος...
Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική...

Πολλοί είναι τραυματισμένοι, κυρίως στο κεφάλι, από καδρόνι ή από πέτρα και άλλοι τόσοι αντιμετωπίζουν αναπνευστικό πρόβλημα... Ζητείται βοήθεια από φίλους γιατρούς που διαδηλώνουν. Γίνεται και έκκληση...

Η φωνή δε βγαίνει. Από τα μάτια τρέχουν δάκρυα και πείσμα... Το βλέμμα κοκκινίζει...
Φεύγει ο κόσμος, για λίγο και ξανάρχεται...

Σου γράφω κι ο φάρυγγας καίει. Ο βήχας δεν σταματά...
Είναι στιγμές που τις καταγράφει η Ιστορία. Κι αυτή, με μάτια δακρυσμένα...

Ένας διαδηλωτής μου λέει: "Είναι παράξενο πώς βρέθηκαν 1.000 με 1.500 κουκουλοφόροι στα ξαφνικά. Είναι προσχεδιασμένο να καθαρίσουν την Πλατεία από τον κόσμο. Τους ενοχλεί να βλέπουν στο εξωτερικό τόση αγανάκτηση. Αυτός που μας "κυβρνά" μας ξεπουλάει. Και έβαλε τα μεγάλα μέσα να μας εξοντώσει"...

O Κ. Θ. το πάει ένα βήμα πιο πέρα: "Αυτοί που έβαλαν μπάτσους και κουκουλόμπατσους να πετάξουν χημικά δεν είναι άλλοι από το ίδιο το σύστημα. Όπου κουκουλόμπατσοι, μπορείτε να βάλετε κουκουλοφόροι, ένα σύστημα υπηρετούν όλα αυτά τα καθίκια... και δεν έχω τίποτα με τους αστυνομικούς, αλλά με τα παρακρατικά κατακάθια"...

Ο κόσμος επιστρέφει. Ο ένας δίνει μπουκάλι νερό στον άλλον, χέρι χέρι... Η ομάδα καθαρισμού πιάνει δουλειά να "πλύνει" τον λεηλατισμένο χώρο...

Γύρω στο 500 άτομα κάνουν καθιστική διαμαρτυρία μπροστά στα ΜΑΤ... Την ατμόσφαιρα δεν την εμπιστεύεσαι. Σε προδίδει, όπως σε πρόδωσε το πολιτικό σύστημα...

Στις 7 και 10 το απόγευμα κι εκεί που το... περιμένεις, δακρυγόνα και χημικά από το κάτω μέρος του Συντάγματος...
Το σύνθημα καρφώνεται στα χείλη: "ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"...
Δημοκρατικά δικαιώματα που "καταργήθηκαν" τόσο ύπουλα και με συνοπτικές διαδικασίες...

Οι 150 μοτοσικλετιστές δίνουν μια ευχάριτη νότα. Κάνουμε χώρο να περάσουν και είναι απίστευτη εικόνα...


Στις 10 παρά τέρτατο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, αναρωτιέται μελωδικά "Πότε θα κάνει ξαστεριά". Χειροκροτήματα.

ειροβομβίδες" κρότου λάμψης και πάλι... Και πάλι χημικά... Δακρυγόνα... Ένταση...

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αναλαμβάνει μουσική δράση... Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι...

Μου λέει φίλος: "Η Βάσω Παπανδρέου θα ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο. Τί της έριξε στον καφέ της μέσα ο Βενιζέλος, στο Κολωνάκι; Έρωτα;''.

Η νύχτα προβλέπεται μακριά. Κι εγώ παίρνω το δρόμο της επιστροφής, να ανασυντάξω δυνάμεις, γιατί το αύριο είναι μια δρασκελιά προς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή το Μεσο-θάνατο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: