Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Αυτή τη στιγμή λείπουμε, αφήστε το μηνυμά σας, μετά το χαρακτηριστικό ήχο"

"Είμαι 38 χρονών, με 2 μωρά παιδιά, στον ιδιωτικό τομέα, δουλεύω όπως και η γυναίκα μου. Η δικιά μου η γενιά πληρώνει, όπως και θα πληρώσει απο αυτήν, τη γενιά του Πολυτεχνείου που με φέρνει να θέλω να ξεράσω απο αυτούς! Τόσο πολύ πια. Το "ψωμί, παιδεία, ελευθερία" γι αυτούς έγινε , μίζα, Porche και παραπαιδεία! Και προσπαθούμε εμείς να σώσουμε αυτά που δεν σώνονται, όχι μόνο για τα παιδιά μας, αλλά και για τα νέα παιδιά των 20 και κάτι που δυστυχώς δεν βλέπουνε κανένα
φως. Το πολυτεχνείο ΠΕΘΑΝΕ. Το σκότωσαν οι ίδιοι"...

38 μετά, ο Έλληνας παλεύει για την ελευθερία του και πάλι. Και αντιμετωπίζει την "ευαισθησία του εντολοδόχου... δήμιου"...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Στον αγώνα που πρόδωσαν τα "30 αργύρια". Στον αγώνα που "Ιουδαϊκά" κατέδωσε το σύστημα με τη βαθυά σήψη, στα χρόνια της a-Δημοκρατίας. Το "νέο" Πολυτεχνείο είναι ΕΔΩ, με καινούργιους αγώνες για "Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία"...
Σαν να μην πέρασε μια μέρα...
ΔΕΝ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΣΤΕΦΑΝΙ Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Τριάντα οκτώ χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Ο άνθρωπος αυτός, "γέννα" στα χρόνια του μεγάλου ξεσηκωμού για "ψωμί, παιδεία, ελευθερία", έφτασε σήμερα, στη νέο ξεσηκωμό ν΄ανατείλει και πάλι ο ήλιος, να προσπαθεί με την οικογένειά του "να σώσει αυτά που δεν σώνονται"...
Η γενιά του, όπως λέει ο ίδιος, καλείται να πληρώσει τα σπασμένα...

Όμως, πόσοι από εμάς δεν είμαστε υπερήφανοι για τα νιάτα του ηρωικού "τότε" που, αψηφώντας το πολιτκό κίνδυνο και με την ορμή των νεανικών χρόνων, δόθηκε ο αγώνας για ελευθερία που έμελε να περάσει στην ιστορία της Ελλάδας...
Πιτσίρικι ήμουν και με τους συμμαθητές μου πήγαμε να συμπαρασταθούμε στους "δικούς μας ανθρώπους" τραγουδώντας, με κιθάρες, τα τραγούδια που άγγιζαν την καρδιά μας, που θέριευε το μυαλό μας...

Στα ραδιόφωνα, η φοιτήτρια Μαρία Δαμανάκη με το "αξάν" που την χαρακτηρίζει, μας προέτρεπε να συμπαρασταθούμε στους φοιτητές. Να μη φοβηθούμε τον εχθρό...
"ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ"...
Τώρα, η φοιτήτρια του τότε, είναι επίτροπος και μας "φοβερίζει" από τις Βρυξέλλες, πως "αν δεν κάτσουμε καλά, θα ζήσουμε τον εφιάλτης της ...δραχμής"...
Πώς πέρασαν τόσα χρόνια;

Πολλοί εξαργύρωσαν το "γραμμάτιο" και φτάσανε στο σήμερα πλουτοκράτες...
Οι ντουντούκες πια, διακοσμητικά... Πολλά από αυτά της μνήμης, σε αποθήκες. Άλλα πάλι, στο "σκουπιδαριό" της λήθης...

"'Εχω την αίσθηση οτι σε μερικά χρόνια θα θυμόμαστε την 17η Νοεμβρίου 1973 ως άλλη 27η Αυγούστου 1922 ή ως 20η Ιουλίου 1974. Γενικά νομίζω ότι πλέον έχει αρχίσει και γίνεται συνείδηση με την τραγική εποχή που ζούμε και ζήσαμε με τον όρο "Μεταπολίτευση".
Πολιτική οικογενειοκρατεία, σταδιακή και βαθειά κοινωνική σήψη, διαφθορά, οπορτουνισμός, έλλειψη Παιδείας, υπερεκτίμηση ατομικής Ελευθερίας, κατάργηση στοιχειώδους εθνικής ταυτότητας αλλά και της κοινής λογικής...
Μόνη της η γενιά των πατεράδων και των μανάδων μας δεν προστάτευσαν αυτό που θέλησαν ν' αλλάξουν.
Το ηθικό δίδαγμα, νομίζω, είναι πως η πάλη για τη βελτίωση είναι αέναη.
Δεν σταματάει ποτέ.
Αν δεν παλεύεις καθημερινά κι επαναπαύεσαι στις δάφνες του παρελθόντος είσαι καταδικασμένος να ζεις με φαντάσματα στο χειρότερο παρόν και μέλλον...
"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτενχείο.... αυτή τη στιγμή λείπουμε, αφήστε το μηνυμά σας μετά το χαρακτηριστικό ήχο"...

Κάθε χρόνο αφήνω το "δάκρυ" μου στη μνήμη...
Πέρσυ, τέτοια μέρα, σου έγραφα:

"Ο νέος του σήμερα και με αφορμή τον εορτασμό της αιματηρής εξέργερσης του Πολυτεχνείου, αφήνει ένα γαρίφαλλο στη μνήμη, προβληματίζεται και γράφει:

"Οι νέοι τότε θυσιάστηκαν για μια αξιοπρεπή ζωή , για να υπάρχει ψωμί , παιδεία , ελευθερία.Σήμερα μας τα αφαιρούν όλα. Οι μισθοί μειώνονται , το κόστος ζωής αυξάνεται και η φορολόγηση παίρνει τη μορφή ληστείας.Εκατομμύρια συμπολίτες μας έχουν περάσει κάτω από το όριο της φτώχειας.Η προσέλευση στα σισίτια ολοένα και αυξάνεται.Χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο.Η πτώχευση είναι καθαρά θέμα χρόνου.Μια χώρα με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης και με τόσο δυσβάσταχτα χρέη πως είναι δυνατόν να ανακάμψει? Το υπουργείο δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων κάνει λόγο για το νέο σχολείο και τις ηλεκτρονικές τάξεις.Είναι όντως θετικά τα βήματα αυτά που γίνονται , αλλά δεν επιτρέπεται ταυτόχρονα να υπάρχουν σχολικές μονάδες που είναι ικάνες να στεγάσουν ζώα και όχι μαθητές. Δεν αναφέρομαι σε ένα και δύο σχολεία , φυσικά...! Ισως τελικά το υπουργείο να λησμόνησε ότι υπάρχουν σχολεία και έξω από την Αθήνα ή μάλλον φρόντισε να καλλωπίσει μόνο τη ''βιτρίνα''( όσα βλέπει οι πεθερά και τα τηλεοπτικά κανάλια). Λέμε ότι η παιδεία είναι δωρεάν, όμως το παρών εκπαιδευτικό σύστημα σπρώχνει τους μαθητές στα φροντηστήρια.Είναι δεδομένο ότι ένας μαθητής χώρις φροντηστήριο δεν έχει καμία απολύτως πιθανότητα να πετύχει στις πανελλαδικές.Είναι παραλογισμός το ότι οι πανελλαδικές είναι τόσο απαιτητικές , ενώ το σχολείο δεν προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια. Η ελευθερία μας ως πολίτες περιορίζεται.Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι μόνο όταν γνωρίζουμε την πλήρη αλήθεια.Αλήθεια , όμως δεν υπάρχει πουθενά , ούτε στα όσα βλέπουμε , ούτε στα όσα ακούμε.Δεν παρουσιάζονται πλέον ειδήσεις , αλλά απόψεις κάποιων που προωθούν είτε τα συμφέροντα τους , είτε τα συμφέροντα των επιχειρηματιών ή των πολιτικών ή των κυβερνήσεων που εξυπηρετούν.Για παράδειγμα , γίνεται κάποια απεργία και οι δημοσιογράφοι αυτόματα τάσονται κατά των απεργών , κραυγάζοντας υστερικά ότι προκαλούν σοβαρά προβλήμα και παραλείποντας να προβάλουν και τη θέση αυτών που απεργούν. Τα κεκτημένα μιας ολόκληρης γενιάς χάνονται ή μάλλον έχουν ήδη χαθεί.Καλούμαστε και πάλι να αγωνιστούμε για ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ! Η οργή του λαού μας δεν έχει ξεσπάσει , δεν έχουμε πει την τελευταία μας λέξη ακόμα!Η Μεταπολίτευση απέτυχε, μπαίνουμε σε μιά νέα εποχή...".

Εδώ Πολυτεχνείο, 37 χρόνια μετά...

Στην Ελλάδα του μνημονίου.
Στην Ελλάδα της χρεοκοπίας αξιών.
Στην Ελλάδα του "μαζί τα φάγαμε" κι άλλος πεινάει.
Στην Ελλάδα που βολεύτηκαν πολλοί κι άλλος πληρώνει.
Στην επιτηρούμενη Ελλάδα... ...που ζητάει ελπίδα, το σκοπό που γι αυτόν θυσιάστηκαν εκείνοι των οραμάτων και της Δημοκρατίας!

Στην Ελλάδα της αποχής, ως αντίσταση και διαμαρτυρία, γιατί ζητάει να μάθει ποιοι κοπρίτες φάγανε τα λεφτά.
Στην Ελλάδα που "λεφτά υπάρχουν" και της κόβουν τη δουλειά, το μισθό, τη σύνταξη...
Που της καταρακώνουν την κοινωνική της αξιοπρέπεια.
Που θέλει να κλάψει στη μνήμη και φοβάται μη τη χρεώσουν για να βουλώσουν "μαύρες" τρύπες...

Εδώ Πολυτεχνείο...

Των αγωνιζομένων που, αν ήξεραν πως θα πήγαινε τσάμπα της θυσίας το αίμα, θα τους έπαιρνε ο διάολος και θα τους σήκωνε...
Στην Ελλάδα που τα 17άρικα και τα 20σάχρονα έχουν στο μέσα τους το δικό τους "Πολυτεχνείο" και που γι αυτό είναι έτοιμα να θυσιαστούν...
Στην Ελλάδα που καθένας από μας κουβαλάει ένα "Πολυτεχνείο" για σταυρό...


Γιατί, Χριστέ μου...
1. Στις 16 Νοεμβρίου 1980 όταν, η αριστερή μειοψηφία της ΕΦΕΕ,
επιχείρησε να σπάσει την κυβερνητική απαγόρευση για πορεία
μέχρι την αμερικανική πρεσβεία, τα ΜΑΤ μετέτρεψαν
το κέντρο της Αθήνας σε πραγματικό σφαγείο.
Από τα γκλομπς σκοτώθηκαν, η 21χρονη εργάτρια
Σταματίνα Κανελλοπούλου κι ο 26χρονος φοιτητής της Νομικής,
Ιάκωβος Κουμής.


2.
Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων στην επέτειο
του Πολυτεχνείου, το 1985, σκοτώθηκε ο Καλτεζάς.


Εμπρός στον αγώνα...
Κοντά στους φοιτητές και πολλοί τραγουδιστές...


*Ο μικρός πομπός


*Στο μικρόφωνο
'Ενας από τους λόγους που εκφωνούσαν...



*Η νέα γενιά μπροστά στην ιστορία



"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο!"
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιου σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,
εκπέμπουμε τραγούδι μοιρολόι,
χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,
σε στόματα μονάδων η κατάρα.

Και τα κορίτσια και τ΄αγόρια που μιλούσαν,
τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,
δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία
κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!"
Γραμμένα μ΄αίμα τα ονόματα στο αρχείο,
δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,
λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μονάδες,
πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.
Κ. Μητροπούλου




ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Συγγραφέας-αρθροφράφος- μεταφράστρια

Γενήθηκε στις 6 Μαϊου του 1933 και πέθανε σε ηλικία 71 ετών, στις 31 Ιανουαρίου του 2004.
Εξέδωσε, όσο ζούσε, 46 τίτλους συνολικά, 21 μυθιστοτήματα, 12 συλλογές με διηγήματα, 3 νουβέλες, ένα χρονικό, 8 θεατρικά έργα και μία επιλογή από άρθρα στην εφημερίδα "'Εθνος", όπου συνεργαζόταν επί 12 χρόνια με δική της στήλη.
Στη δικτακτορία υπέγραψε το Μανιφέστο των 18 Συγγραφέων και "σώπασε" μαζί με άλλους.
Διδάσκεται σε ελληνικά πνεπιστήμια, στην Ευρώπη, Αμερική, Αυτραλία, Μεξικό και Σικελία.
Κυκλοφορούν μελέτες για τα βιβλία και τα έργα της".

ΣΧΟΛΙΑ:


Κωνσταντινα Κανελλοπουλου Φταιει η χυλοπιττα απο τον Κιμουλη :))

Evaggelia Logothetis A Full ‎.......συναισθηματα...αηδιας.....για ολους αυτους......λυπαμαι...!!!

Αγανα Κτησμενος γιατι, ο παπουτσης...? που τον τραβολογουσανε τοτε οι αστυνομικοι στην πυλη του πολυτεχνιου, και τωρα πνιγει στο χημικο και στο ξυλο τον απλο πολιτη που διαμαρτυρεται ειρηνικα???

Cervello Fermato
για αυτά τα ιδανικά δώσανε το αίμα τους όσοι εξεγέρθηκαν κατά της χούντας. Για να αποδεχτούν μια ίδια χούντα αυτή τη φορά με "δημοκρατικό" προσωπείο, μόνο προσωπείο βέβαια. Επειδή την εξέγερση του Πολυτεχνείου την έζησα από κοντά (ήμουν στους δρόμους – παιδί ήμουν όμως) θυμάμαι ένα ακόμα σύνθημα που κυριάρχησε εκείνες τις ημέρες «ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ». Πότε δικαιώθηκε το σύνθημα αυτό; Έφυγαν ποτέ οι Αμερικάνικες βάσεις από την Ελλάδα, που αποτελούν Αμερικάνικο έδαφος μέσα στην ίδια την πατρίδα μας ;; Ποιος φωνάζει σήμερα γι’ αυτό ;;...

Κωνσταντινα Κανελλοπουλου νομιζω οτι κρυβεις χρονια Cervello :))

Rennos Gvanas edw re file pou na mai ki egw...mas ksana peire o upnos gamise ta...ante na mazeuomaste siga siga giati polu to afisame...ta sevh mou palikare...;)

Sia Sakynthinoy Εχουμε ακομα βασεις;

Cervello Fermato ‎54 χρονών είμαι

Spiros Liosis ‎''ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΤΣΕΠΗΣ''... ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ''ΣΟΣΙΑ-ΛΗΣΤΕΣ''.

Cervello Fermato το σχολιο 54 χρονων ειμαι το αφησα λιγο να το δεις Κ.Κ. και θα το διαγραψω. Δεν δινω πλέον κανενα προσωπικο μου στοιχειο στο Fb γιατι απλα δεν το εμπιστευομαι.

Kay Black είδες πως αλλάζουν οι καιρoί?

Nikos Nikolopoulos Κι αυτή και ο υπουργός προστασίας του Πλούσιου πολίτη όπως και πολλοί άλλοι... Ξέχασαν τα ιδανικά και ξεπουλάνε την χώρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: