Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

ΑΝΑΠΗΡΙΑ : Ποσοστά και αριθμοί που σοκάρουν...

ΑΘΗΝΑ, ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ ΠΟΛΗ

Η μη προσβασιμότητα των κτιρίων είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα των ατόμων με αναπηρίες, για την ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο.

Η Αθήνα, πρωτεύουσα της Ελλάδας, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, έχει χαρακτηρισθεί ως η πρώτη πρωτεύουσα της Ευρώπης που είναι αφιλόξενη και σκληρή μπροστά στα προβλήματα των ΑμΕΑ, όσο αφορά την προσβασιμότητά τους σε κτίρια.



Α΄ Ημερίδα ΑμΕΑ στη Θήβα. Στο πάνελ και από αριστερά, ο Κώστας Βλουτής (ειδικός προσκεκλειμένος), ο Γιώργος Παϊλόπουλος, ο Στάθης Καρπενησιώτης και ο Βασίλης Στρογγυλός. Στο βήμα, η αντινομάρχης κα Σωτηρία Μανάρα-Μαυράκη.

3η Δεκεμβρίου
Διεθνής Ημέρα Αναπήρων
Η ψυχρή ερμηνεία των αριθμών
του Κώστα Βλουτή σε Ημερίδα για ΑμΕΑ.








Η νίκη της καθημερινότητας με την διαρκή πάλη για το επίτευγμα αυτό, είναι το κύριο μέλημα των ΑμΕΑ.



"Δεν μπορεί να θεσμοθετήσει νομικά ηθικούς κανόνες, αλλά μπορεί να κατευθύνει τη συμπεριφορά. Οι επιταγές του νόμου δεν μπορούν να μεταβάλλουν τα αισθήματα, αλλά μπορούν να αποτελέσουν ένα φραγμό για όσους δεν έχουν αισθήματα".

Αυτά τα λόγια ανήκουν στο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Αμερικανό αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σε αυτό τον απέραντο κόσμο, αυτά τα λόγια, μπορούν να φανούν ενθαρρυντικά για τα άτομα με αναπηρία που συνήθως τα αντιμετωπίζουμε με στερεότυπα. Που δεν τα βλέπουμε ως πραγματικούς ανθρώπους με αληθινή ζωή.
Πως αποτελούν ένα σημαντικό -υπαρκτό- κομμάτι στο γενικό σύνολο και εθελοτυφλούμε...

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα, τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν χειροτερέψει (γνώμη στο 46,6% των ερωτηθέτων) τα πράγματα σε ότι αφορά τον πληθυσμό των κινητικά αναπήρων. Στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και στην ίδια ερώτηση, το ίδιο ποσοστό αποδεικνύει ότι τα πράγματα έχουν βελτιωθεί...

Τί φταίει, λοιπόν και στην χώρα μας το θέμα των αναπήρων δεν μπαίνει στην σωστή του διάσταση;
Και ποιός θα απαντήσει;

'Οταν η επιδοματική πολιτική προς τους αναπήρους, τα τελευταία χρόνια, έχει αυξυθεί κατά...1,3% και το 34,2% το βρίσκει ανεπαρκές.
'Οταν δεν υπάρχει ψυχολογική-συμβουλευτική υποστήριξη (57,8%) από ειδικούς επιστήμονες του δημοσίου ή και του ιδιωτικού τομέα, γι αυτόν τον πληθυσμό που μόνο το 17,4% είναι αυτοεξυπηρετούμενο.

'Οταν το 46,8% έχει την κατώτερη εκπαίδευση και αυτή με δυσκολία από την μη προσβασιμότητα των χώρων (ποσοστό 70.5%).
'Οταν το 43,8% αναζητά εργασία και το 46,6% μένει άνεργο, ενώ το 41,1% δεν προσλαμβάνεται από επιχειρήσεις...

'Οταν το 74,5% δεν έχει άδεια οδήγησης και το 56% δεν χρησιμοποιεί, για την μετακίνησή του, μέσο μαζικής μεταφοράς.
Το ανάπηρο άτομο ζει μαζί με την οικογένεια (89.9%) ή κάπου αλλού, δηλαδή σε κάποιο δημόσιο ή ιδιωτικό ίδρυμα.

Σήμερα, το 27,4% ενοχλείται από τον κοινωνικό στιγματισμό και την αποστροφή των υπολοίπων, ενώ το 24,7% θεωρεί ανεπαρκείς τις κοινωνικές υπηρεσίες και τη βοήθεια που του παρέχουν, αλλά και την πρόσβαση σε αυτές...

Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης, που δόξασε την Ελλάδα με τις επιδόσεις του στους Παραολυμπικούς του Πεκίνου.

Δεν κάνει χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή το 80%.

Αυτός ο ειδικός πληθυσμός που το 39,4% πάσχει από ημιπληγία, το 38,5% από τετραπληγία και το 11% από παραπληγία, θεωρείται ασθενής.

Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη για την φροντίδα του.

Απαιτούνται βαθιές αλλαγές που έχουν να κάνουν με την κοινωνική αντίληψη και την χάραξη σοβαρής πολιτικής, όπως συμβαίνει στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής.

Να δώσουμε ευκαιρίες στο ανάπηρο άτομο προκειμένο να το καταστήσουμε ενεργό πολίτη.

Το δικαιούται...

Μα, επιτέλους, πρέπει να το καταλάβουμε.
"Τίποτα δεν χάνεται, όσο το μυαλό μένει ανέπαφο από κάθε είδους αναπηρία".

Γιατί, όπως λέει και ο Νίκος Καζαντζάκης στον "καπετάν Μιχάλης" για την αξία του ανθρώπου: "Να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο και να είναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως δεν θα λυποψυχήσει, αν δεν ακούσει τί του κανορχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια και τη ψυχή του και εξακολουθεί να νικάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα"...

Και ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Χέμινγουεϊ στο "ο γέρος και η θάλασσα": "Μπορεί ο άνθρωπος να καταστρέφεται, αλλά ποτέ δεν νικιέται...".

Αν όλα αυτά μπουν στη σωστή τους βάση, τα κατεργαστεί το μυαλό μας και περάσουν στη συνείδησή μας, τότε τα παραπάνω ποσοστά και οι ψυχροί αριθμοί θα μείνουν στο κακό μας παρελθόν.

Γιατί το ανάπηρο άτομο θα έχει περάσει πλέον στην καρδιά μας...

Στη θέση που του αξίζει...

* Κώστα Βλουτή

Τοποθέτησή του στην Ημερίδα του Συλλόγου Γονέων-Κηδεμόνων και φίλων ΑμΕΑ "'Αγιοι Ανάργυροι"



Η ΘΗΒΑ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση του Συλλόγου Γονέων -Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ “Οι Άγιοι Ανάργυροι”, που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο της πόλης, σε συνεργασία με το Δήμο Θηβαίων και υπό την αιγίδα του Ομίλου UNESCO Ιστορίας, Τέχνης και Θεάτρου.

O δήμαρχος της πόλης κ. Νίκος
Σβίγγος, μετά την σύντομη ομιλία του, βράβευσε τον διακεκριμένο δημοσιογράφο-στιχουργό, Κώστα Βλουτή, για την πολύχρονη προσφορά του στα άτομα με αναπηρία.

Η τοποθέτηση στο θέμα της βραδιάς της κ. Αρχοντίας Παπαδοπούλου, αντιπροέδρου του ομίλου, ήταν ουσιαστική, ενώ ακολούθησαν πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις από τον κ. Βασίλη Στρογγυλό (Λέκτωρ Παν/μίου Θεσσαλίας Ειδικής Αγωγής) με θέμα “Η ένταξη των ΑμεΑ στο σχολείο και στην Κοινωνία”, από τον κ. Στάθη Καρπενησιώτη (Κλινικός Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής Ε.Ε.Ε.Ε.Κ Θήβας) με θέμα “Αλληλεπίδραση και συνεργασία Εκπαιδευτικών - Γονέων και Μαθητών”,
και και από τον κ. Γιώργο Παϊλόπουλο (Ψυχολόγος, μέλος της Επιστημονικής Ομάδας του Κέντρου ΑμεΑ “Το Εργαστήρι”) με θέμα “Προστατευόμενη Διαβίωση”.

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ “Ο άνθρωπος που κέρδισε τη ζωή” του Αντώνη Παπαδόπουλου, που αναφέρεται στη πορεία ζωής του δημοσιογράφου-στιχουργού Κώστα Βλουτή, που προκάλεσε συγκίνηση στους παρευρισκόμενους.

Τέλος, ακολούθησαν τραγούδια από ΑμεΑ υπό την καθοδήγηση της Μουσικού Ρούλας Γκιόκα -Καλογερίδου, η πάντα επίκαιρη τοποθέτηση του Κώστα Βλουτή και οι πάντα αγωνιώδεις και συγκινητικές τοποθετήσεις της Αθηνάς Ράϊκου - Πρεβεζάνου, Προέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και διοργανώτριας αυτής της τόσο χρήσιμης εκδήλωσης.

* Στη φωτογραφία, στιγμή από την απονομή τιμητικής πλακέτας στο Κώστα Βλουτή από το Δήμαρχο Θηβαίων κ. Νίκο Σβίγγο.

Επιμέλεια: Άρης Δήμου

* Aναρτήθηκε Τρίτη, 2 Δεκεμβρίου και ώρα 11:11 πμ.

22 σχόλια:

Kaveiros είπε...

Δοκιμασία για την ανθρηωπιά μας..

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ kaveiros

Πες το ψέματα...

Δεν μπορούσα να φύγω από τον κόσμο πυ ήρθαν να δουν τον ..."σωτήρα" τους...

Μιλάμε για άλυτα προβλήματα κι ένα κράτος-πρόνοια να "κοιμάται τον ύπνο του δικαίου"...

Στενοχωρήθηκα πολύ.

Την καλημέρα μου.

Roadartist είπε...

Ηρωες πραγματικοί..
Να σκύβουμε το κεφάλι όλοι μας..ντροπή μας..

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Roadartist

Ξέρω πως υπάρχουν ευαίσθητοι και ενεργοί πολίτες.

Τους συνάντησα χθες στην Ημερίδα και συγκινήθηκα πολύ.

Το θέμα είναι πως από τους πολλούς που σκύβουμε το κεφάλι είναι και οι κρατούντες, τόσο που δεν βλέπουν πια στην ευθεία το πρόβλημα.

Νάσαι καλά.

ikor είπε...

Συγχαρητήρια για την ομιλία και τη βράβευση κύριε Βλουτή.

Δυστυχώς, είπατε μεγάλη αλήθεια: η κοινωνία δεν αντιμετωπίζει τα άτομα με αναπηρία ως πραγματικούς ανθρώπους με αληθινή ζωή.

Από εκεί πρέπει να αρχίσει η αλλαγή!

Καλό μήνα!

Σταλαγματιά είπε...

Ότι καταφέρνουν το κάνουν με την δύναμη της ψυχής τους
Κι η ψυχή δεν γνωρίζει από πόδια ή χέρια, έχει ικανότητες που κανείς
Δεν μπορεί να κατανοήσει.

Μπράβο Κώστα
Τα θερμά μου συγχαρητήρια

Artanis είπε...

Συγχαρητήρια Κώστα μου...Συγχαρητήρια για όλα...Μπράβο...
Σε φιλώ,,,

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ ikor

Έτσι είναι φίλε μου.

Δεν δίνεται η πρέπουσα σημασία, όπως συμβαίνει σε Ευρωπαϊκες χώρες...

Εδώ τα άτομα με αναπηρία ζητιανεύουν (χωρίς εισαγωγικά) το αυτονόητο.

Να ζουν ως άνθρωποι με αληθινή ζωή.

Σ΄ευχαριστώ.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Artanis

Που να δεις παιδιά, χωρίς χέρια να ζωγραφίζουν με τα δάκτυλα των ποδιών τους ή το κεφάλι, αριστουργήματα.

Είναι εκπληκτική η εσωτερική τους δύναμη.

Χθες μου τραγούδησαν παιδιά μιας χορωδίας με πολλαπλές αναπηρίες κι ένα αγοράκι τυφλό, διάβαζε τις νότες, ψαχουλεύοντας την παρτιτούρα με τα δακτυλάκια του.

'Εμεινα.

Μάτωσαν τα χέρια μου να το χειροκροτάω.

Σ΄ευχαριστώ.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Artanis

Καλή μου Artanis σ΄ευχαριστώ πολύ.

'Εχω πάει παντού για τέτοια θέματα και συγκινούμε πάντα σαν νάναι η πρώτη μου φορά.

Πηγαίνω πολύ στην περιφέρεια όταν με καλούν γιατί πιστεύω πως εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα, αλλά και πολλοί ανθρωποι που ζητούν να πληροφορηθούν.

Η πληροφόρηση είναι το Α και το Ω,για να πετύχουμε την επανένταξη των ΑμΕΑ στο γενικό σύνολο.

Leviathan είπε...

polla bravo!!!!iparxoun polles diskolies gia ta amea...alla ti na kaneis, prospa8eis na tis kseperaseis...kalo mesimeri!filia!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Leviathan

Ελπίζω με τις κινήσεις αυτές Lev μου να ξυπνήσουμε συνειδήσεις...

Δυσκολίες δεν θα αντιμετώπιζαν τα ΑμΕΑ αν υπήρχε ευαισθησία από τους ανθρώπους που έχουν τις λύσεις...

Σ΄ευχαριστώ πολύ.

Σε φιλώ.

indictos είπε...

Κώστα δυστυχώς δεν είναι μόνο θέμα κράτους.
Έχουμε την ΑΤΥΧΙΑ να ζούμε στον τόπο με τους πιό ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ανθρώπους.
Χίλια μπράβο για τον αγώνα σου.

Θα ανεβάσω σχετικό με την αυριανή ημέρα ποστ αλλά θέλω και την γνώμη σου για ένα σχετικό θέμα που ανέβασα πρόσφατα ΕΔΩ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Indictos

Σ΄ευχαριστώ φίλε που ήρθες.

Πίστεψέ με, έχουμε την πιο αδιάφορη χώρα, όσο αφορά το θέμα των αναπήρων...

Αρκούνται ΜΟΝΟ στο αν λέγονται "άτομα με ειδικές ανάγκες" ή "άτομα με ειδικές ικανότητες", ..."δεξιότητες" και χάνουν την ουσία, αυτήν που δεν έχουν...

Άστα να πάνε...

Την πολύ καλημέρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Ζηλεύω το κουράγιο τους, την Πίστη τους τη θέλησή τους για ζωή...το λιγότερο, που τους αξίζει είναι ένα μεγάλο "μπράβο"!!!
Τα συγχαρητήριά μου κύριε Βλουτή για τη συνεχή και θερμή προσπάθεια σας!
Καλό σας βράδυ!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ monaxikoasteri

Ευχαριστώ πολύ για τα θερμά λόγια.

Είναι αλήθεια πως αν μπορέσεις και αποκωδικοποιήσεις την σκέψη αυτών των ανθρώπων, αμέσως ξεδιπλώνεται ένας απίστευτος κόσμος, όλο αγάπη.

Κι έχω εισπράξει πολύ από αυτήν την ξεχωριστή και ασύγκριτη αγάπη από πολλούς και δυνατούς πλέον φίλους.


Την πολύ καλημέρα μου.

νατασσΆκι είπε...

Ένα μεγάλο μπράβο κι από μένα!
Για τη βράβευση, για την ομιλία σου και για τα όσα κάνεις τόσο καιρό...

Είναι αλήθεια πολύ σκληρή η καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, και το βλέπουμε όλοι γύρω μας. Και το κακό είναι ότι δεν βλέπω να αλλάζει τίποτα τόσα χρόνια, παρά μονάχα με πολύ κόπο και τρέξιμο όσων αντέχουν.

Αλλά η Ελληνική πραγματικότητα είναι σκληρή ακόμα και για ανθρώπους χωρίς αναπηρίες...

Και πάλι μπράβο σου, Κώστα.
και συνέχισε.
(κι εμείς εδώ είμαστε)
:)

Καλημέρα
Φιλιά πολλά

Σπύρος είπε...

Καταρχή σου αξίζει μετάλλιο ανθρωπιας και προσφορά αγαπητέ Κώστα. Ενω άλλοι ανόητοι ασχολούνται με φιλέτα και οικόπεδα και βίλες εσύ ασχολείσαι με ευπαθείς ομάδες και παλεύεις αυτό με κάθε μέσο εισαι μαχήτής και σου αξίζουν πολλα. Μπράβο σου και εμείς οτι μπορούμε θα κάνουμε και θα παρακολουθούμε κάθε προσπάθεια και κίνηση που κάνεις.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ νατασσάκι

νατασσάκι, σε ευχαριστώ πολύ για τα θερμά σου λόγια και την υποστήριξη.

Η ζωή, όντως, έτσι όπως έχει καταντήσει είναι δύσκολη γα όλους.

Μας έκαναν να ζούμε "με αναπηρίες" οι συνθήκες και άντε να βρούμε βοήθεια...

Πραγματικά, δεν βλέπω να αλλάζει τίποτα στο θέμα των ΑμΕΑ.

Μα προσπαθώ με ότι μέσα διαθέτω, να βοηθήσω για ένα καλύτερο αύριο...

Ένα θα σου πω:

-Γύρισα άρρωστος από τη Θήβα. Μιλάμε για ΤΑ προβλήματα εκεί.

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ LOCKHEART

Σπύρο μου σε ευχαριστώ για την συμπαράστασή σου.

Μου δίνει δύναμη και κουράγιο η εκτιμησή σου, διότι έχω πολύ δρόμο ακόμη για την δικαίωση αυτών των ανθρώπων που διεκδικούν το αυτονόητο:

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ.

Artanis είπε...

Φίλε μου, έχω δουλέψει εθελοντικά στους Παραολυμπιακούς και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ιστιοπλοίας Αθλητών με αναπηρία...Όποιος δεν τους έχει ζήσει και είναι απ' έξω, δεν μπορει ούτε να καταλάβει ούτε να εκτιμήσει...Εσύ και 'γω και πολλοί άλλοι, ξέρουμε...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

@ Artanis

Kαλή μου Artanis, έχεις απόλυτο δίκιο...

Είναι το "μάθημα ζωής" που μένουν στην... ίδια "τάξη" πολλοί.