Η πρώτη κυρία της ελληνικής τηλεόρασης...

ΡΟΥΛΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ

Οι πρώτες φωτογραφίες της όμορφης παρουσιάστριας, μετά την περιπέτεια υγείας της...

Πάντα ήθελα να αναφερθώ σε ένα πρόσωπο που εκτιμώ βαθυά. Σε ένα πλάσμα που ζει έντονα το πάθος και στο μεταδίδει. Η Ρούλα είναι γλυκιά, σκληρή και "μανούλα" συνάμα.
Μου έχει πάρει τρεις φορές συνέντευξη και έχει υποστηρίξει τις προσπάθειές μου να βοηθήσω οικονομικά άτομα με αναπηρία... Στις παρέες η Ρούλα είναι "περιβόλι"... Συντροφική ακούει όλους και γελά ακατάπαυστα.
Έδωσε μαθήματα τηλεόρασης αυτή η κυρία και την κατέκριναν πολλοί. Διότι κάθε αστέρι του βεληνεκούς της Ρούλας -όπως και της Αλίκης- "σέρνει" το αγαπόμισος του κόσμου...

Η Ρούλα αρρώστησε. Και την σταύρωσαν άπαντες...
Άκουσε όσα δεν άκουσε κανείς άλλος. Χτύπησαν μια κυρία. Πολλές φορές πήρα το μέρος της στα τηλεοπτικά πλατό και προσπάθησα να πιάσω πολλά "μαχαίρια" στον αέρα πριν την βρουν στην καρδιά. Και τώρα βρίσκω τις πρώτες φωτογραφίες της και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
Μιας κυρίας που αγαπώ πολύ.

Δεν είναι πολλοί όσοι που την είχαν δει από κόντα όταν περνούσε πολύ δυσκόλα. Μόνο εκείνοι μπορούν να αντιληφθούν την τεράστια βελτίωση της υγείας της. Η Ρούλα βέβαια δεν αισθάνεται βολικά με την εικόνα της γι αυτό ακόμα και στο κοπλιμέντο ενός περαστικού από την εξώπορτα της θα απαντήσει με αμφιβολία.

Λίγα μέτρα μέχρι την πόρτα του συνοδηγού. Έπειτα η διαδρομή μέχρι τα στούντιο του Alpha. To κλείσιμο της μπάρας του υπογείου πάρκινγκ. Το απόγευμα πάλι... Για ώρες σε επαφή μαζί της έρχονται ελάχιστοι. Μένει ως το απόγευμα. Ασχολία; Το πρόγραμμα του σταθμού φυσικά. Οι εκπομπές. Καινούργιες, παλιές που χρειάζονται βοήθεια, ιδέες. Τα νούμερα του τάδε. Ανάλυση. Γιατί έτσι, γιατί τότε, τι φταίει. Όλα αυτά έιναι η νέα ζωή της Ρούλας. Ίδια ακριβώς με πριν. Πριν την κρίσιμη νύχτα μετά την εμφάνιση της στην εκπομπή του Θέμου πριν δύο χρόνια. Βρέθηκε στο νοσοκομείο. Σε κρίσιμη κατάσταση χωρίς να ξέρει τι ακριβώς έχει. Ούτε έμαθε αμέσως. Εγκαίρως, ευτυχώς, ένας από τους γιατρούς βρήκε την σπάνια ασθένεια. Επιτέλους μπορούσε να ακολουθήσει κα κάποια θεραπευτική αγωγή. Άλλα προβλήματα. Δεν χρειάζεται τώρα το ποια ακριβώς. Το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Η Ρούλα δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσει έτσι έξω. Υπομονή. Μεγάλη. Όσο και το πρόβλημα. Δεν γίνεται αλλιώς. Μοναδική συντροφιά, η ασχολία με τις εξελίξεις στη δουλειά. Τα νούμερα της AGB. Κάθε πρωί τα έχει στα χέρια της. Που βρίσκει το κουράγιο... αναρωτιούνται κομψά όσοι την ακούν να επιμέμει στις αναλύσεις ακόμα και σε αυτή την κατάσταση. Δεν είναι τίποτα καταλαβαίνουν κάποιοι. Αυτό μόνο την ευχαριστεί. Αυτό ευθύνεται και για ό,τι της συνέβει όμως. Το λέει η ίδια που δείχνει να αποδέχεται και τις εικασίες των γιατρών. Για το άγχος. Έτσι ξέσπασε ο όργανισμός. Καλά, δεν χρειάζεται να ΄σαι και γιατρός.

Λίγο να ξέρεις τη Ρούλα... Από το ΄89, ΄90, που ξεκίνησε μόνη μια ολόκληρη ζώνη, βάλε επί δεκαπέντε χρόνια, εγώ σου λέω με λίγο από το άγχος που είχε τα τελευταία...Για την δουλειά εννοείτε. Αφού η κουβέντα μπορεί να πήγαινε για λίγο αλλού και έπιανες αμέσως στο βλέμμα της την ανυπομονησία να επιστρέψει στο "γυαλί". Εδώ που τα λέμε σε ένα σπίτι τον περισσότερο καιρό, πρέπει να έχεις τρόπους διαφυγής. Τεράστιο το διάστημα. Τα βήματα βελτώσης όχι πάντα με τον ρυθμό που περιμένει. Το σπίτι φυλακή. Κάποια στιγμή το "καλύτερα" αρχίζει να φαίνεται κιόλας. Επιτέλους πίσω. Μέχρι και στο κομμωτήριο πάει. Κεντρικότατο μάλιστα. Μετά και σε εστιατόριο. Όλα τέλεια. Και οι συνεντεύξεις; Ο τύπος κάνει πολλά τηλεφωνήματα. Δεν ξέρεις πότε θα θελήσει να μιλήσει. Ας την έχει από κοντά. Εκείνη όμως ενώ ξέρει, είναι η μόνη φορά που δεν ακολουθεί το μότο που είχε επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια: "πρέπει να σε λυπάται ο κόσμος".

Που σημαίνει να μαθαίνει πότε χωρίζεις πότε μένεις έγγυος, τα πάντα.

Αυτή τη φορά είναι αλλιώς...