...οι επισκέψεις σε ψυχιατρεία, από αδύναμους ανθρώπους, έχει αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο...Αυτές τις μέρες βρίσκω λίγο χρόνο και διαβάζω φίλους και άλλους bloggers και προσπαθώ να αντιληφθώ μέσα από τα γραφόμενά τους πόσο ζημιά, εσωτερική κυρίως, τους έχει κάνει η κρίση. Κυρίως αυτή. Η εσωτερική ζημιά μετράει, διότι αν μπεις στην παράλογη λογική να υποκύψεις την έχεις βάψει φίλε.
Το ξέρεις.
Το μαρτύριο της σταγόνας δεν το αντέχεις. Και πώς να το αντέξεις όταν δεν έχεις μάθει την αλήθεια εξ ολοκλήρου πώς φτάσαμε ως εδώ. Γιατί, μη μου μου πεις, ότι έφταιξες εσύ για όλα τα δεινά της χώρας που ...έκαψες λίγο παραπάνω το ρεύμα (το πλήρωσες), σπατάλησες νερό παραπάνω (το πλήρωσες) ή έφαγες κάτι παραπάνω (μόνος κι όχι στο ίδιο τραπέζι με τον Θ. Πάγκαλο).
Μαθαίνω πως οι επισκέψεις σε ψυχιατρεία, από αδύναμους ανθρώπους, έχει αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο.
Σε λίγο οι κυβερνώντες θα βγουν να ευχηθούν, λόγω των Ημερών "Καλά Χριστούγεννα, καλή Χρονιά" και θα είναι σχήμα οξύμωρο με την κατάσταση που ζούμε.
Ο Γιώργος λέει στους βουλευτές του πως "βρισκόμαστε σε πόλεμο" κι εσύ ψάχνεις τον ...εχθρό γιατί δεν σου τον έχουν ξεκαθαρήσει. Μέχρι σήμερα δεν έχουν δώσει στη δημοσιότητα το ...πορτραίτο του, με σαφή εικόνα! Με ποιόν να πολεμήσεις;
Τα λεφτά κάναν φτερά. Ναι κάποιοι τα πήραν. Ποιοί; Ξέρεις και τους ονοματίζεις ψηθιριστά...
Και η επανάσταση κουράστηκε τόσα χρόνια να πολεμά το άδικο κι εκεί που της δώσαμε ...παράσημο, "βρισκόμαστε σε πόλεμο" και πάλι...
Σου ζητώ να διαβάσεις τις σκέψεις της Ελένης (Ράντου) για να καταλάβεις πώς εκείνη αντιλαμβάνεται το ζόρι και την ασφυξία του άδικου...
"Δε σου παίρνει μόνο ο Χάρος τη ζωή. Αυτό μπορεί να ‘ναι και σωτήριο βρε αδερφέ. Μπορεί όταν έρθει η στιγμή να είναι κι ανακούφιση. Τι γίνεται, όμως, με τις άλλες φορές; Όταν κάποιος σου παίρνει τη ζωή σου κι αυτός δεν είναι ο Χάρος;
Φαντάσου να ξυπνήσεις μια μέρα να πας στη δουλειά κι επιστρέφοντας να μην ταιριάζουν τα κλειδιά σου στη πόρτα του σπιτιού. Να κάνεις κύκλους γύρω γύρω και να δεις μέσα από τα παράθυρα κάποιους άλλους να ζουν τη ζωή σου. Ένα άλλο ζευγάρι, ένα άλλο παιδί, να κάθονται στο τραπέζι σου να παίζουν να γελάνε, να τους χτυπάς απ’ έξω κι αυτοί να μη σου δίνουν την παραμικρή σημασία.
Φαντάσου να ‘χεις μια εικόνα για τη ζωή σου ρε παιδί μου, και σε μια μέρα να ξυπνάς κι αυτή η ζωή να μην είναι εκεί! Όχι πώς έχει καμιά σημασία που έχει πάει… Αλλά για σένα που δεν έχεις άλλη…
Φαντάσου να κοιτάς τη ζωή σου από απέναντι… Απ’ έξω… Κι αφού το ξέρεις, μια ζωή τρέχεις για να φτιάξεις… μια ζωή… Τι κάνεις όταν εκεί που έχεις στήσει τη ζωή σου, γυρνάς κι αυτή δεν είναι εκεί; Εκεί που ξέρεις πως αν δουλέψεις θα ‘χεις προοπτικές. Εκεί που ξέρεις πώς αν είσαι ικανός, και κάπως γρήγορος, θα πάς μπροστά. Εκεί που ξέρεις πώς αν αγαπήσεις θ’ αγαπηθείς. Αν δώσεις θα πάρεις. Αυτή ήταν η ζωή σου.
Φαντάσου τώρα όλα αυτά να μην ισχύουν. Σε μια μέρα όλα να υπακούουν σ άλλους νόμους. Δουλεύεις αλλά δεν πληρώνεσαι, αγαπάς αλλά δεν αγαπιέσαι. Δίνεις… και παίρνεις τα αρχίδια σου… Και στην εγκυμοσύνη αλλάζουν όλα ρε αδερφέ, μέρα τη μέρα… αλλά παίρνει εννιά μήνες… Φαντάσου να μείνεις έγκυος το πρωί και κατά το βραδάκι να είσαι 9 μηνών… Κι έπειτα πήγες και γαμήθηκες πρώτα, το ‘φχαριστήθηκες μάλλον….
Τί γίνεται αν δεν έχεις προλάβει να νιώσεις ευχαρίστηση κι αν κανείς δε σου μίλησε για επιπτώσεις κι είσαι τελείως ανυποψίαστος, τί κάνεις άμα σου παίρνουν τη ζωή; Και σου φέρνουνε μιαν άλλη… Αγνώριστη, χωρίς καμιά προοπτική, χωρίς κανένα στόχο. Τότε τί κάνεις; Φέρτε μας ρε πούστηδες τη ζωή μας πίσω….. ΤΩΡΑ"!
Ήρεμα Χριστούγεννα!
vloutis1@otenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου